In Turkije is al enige tijd een wetsvoorstel in behandeling dat regelt dat alle zwerfhonden gevangen en in zogenaamde natuurasielen opgesloten moeten worden. Een onzinvoorstel en een nachtmerrie voor een ieder die met de Turkse straathonden begaan is.
Turkije kent meer dan een miljoen zwerfhonden, geen land kan het betalen om zoveel honden te verzorgen. De angst is dan ook dat het hier gewoon gaat om het legaliseren van het dumpen van straathonden in bossen of andere onbewoonde gebieden. Op veel plaatsen gebeurt dit nu ook. Honderden, zo niet duizenden honden bevolken de bossen rond bijvoorbeeld Istanbul. Ze hebben niet te eten en vechten om te overleven.
Na het massaal vergiftigen en opsluiten in hond-onwaardige “asielen” is dit een nieuwe manier om van de straathonden af te komen… of niet? Niet dus. Even zal het straatbeeld “verbeteren”, maar omdat het aantal honden zich aanpast aan de draagkracht van de omgeving (voedsel = afval, schuilplaatsen, tolerantie van de bevolking) zullen achtergebleven vruchtbare teefjes vaker gedekt worden, de nesten zullen groter zijn en de overlevingskansen van de pups beter. De populatie zal weer groeien naar het oude niveau en de problemen zullen van voren af aan beginnen.
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat het vangen, steriliseren en weer terugplaatsen van de honden de enige structurele manier is om een einde te maken aan overbevolking van zwerfhonden. De huidige Turkse wetgeving kent ook een artikel dat de gemeentes verplicht om op deze manier de zwerfhondenproblematiek aan te pakken. Echter, gemeentes hebben de kennis niet in huis om grootschalige sterilisatiecampagnes op te zetten. Bovendien, als er klachten van inwoners dat er overlast is van zwerfhonden, wil men alleen maar korte metten maken met die overlast.
Vaak ook wordt er gedacht dat het doden van de honden een goedkopere oplossing is. Uit berekeningen blijkt dat het steriliseren, omdat het aantal zwerfhonden door sterilisatie daadwerkelijk en structureel afneemt, uiteindelijk goedkoper is dan het jaar in jaar uit doden van weer nieuwe honden. De enige manier om mensen en gemeentebesturen te overtuigen dat doden of dumpen geen oplossing is voor de zwerfhondenproblematiek, maar vangen, steriliseren en terugplaatsen wel, is een voorbeeld stellen!
Stichting ActieZwerfhonden zet zich in voor de zwerf- en asielhonden in Turkije, door het organiseren en financieren van sterilisatiecampagnes. Op dit moment is de stichting bezig met een megaproject. In het Turkse Ayvalik leven zo’n 1200 honden op straat. Al die honden worden gevangen, gesteriliseerd en teruggeplaatst. De zwerfhondenpopulatie zal dan langs de natuurlijke weg afnemen (het aantal geboortes zal lager zijn dan het aantal sterfgevallen). Gelijktijdig worden bevolking en gemeente geïnformeerd over het belang van sterilisatie en het feit dat doden, dumpen of opsluiten nooit een oplossing zal zijn voor de zwerfhondenproblematiek. Op de scholen in Ayvalik is ActieZwerfhonden een educatieprogramma gestart.
De burgemeester van Ayvalik heeft inmiddels medewerking toegezegd; de zwerfhonden worden met rust gelaten, de gemeente zorgt voor hondenvoer en medicijnen voor de honden in het gemeentelijk asiel en stelt het asiel als sterilisatiekliniek beschikbaar. Inmiddels zijn er in 5 rondes 897 honden gesteriliseerd. De eerste week van november staat er weer een sterilisatieronde gepland, waarin het medisch team van ActieZwerfhonden weer 150 honden zal helpen.
Dit project moet een voorbeeld voor heel Turkije gaan worden en een mentaliteitsverandering teweeg brengen. Het enige dat er gedaan moet worden is de klus afmaken, maar… Het begint er op te lijken dat er niet genoeg geld meer is.
Opgeven is echter geen optie!
Linda Taal, Stichting ActieZwerfhonden
©PiepVandaag.nl
3 Comments
Comments are closed.
Ik kom net terug uit Istanbul en de vele straathonden – en katten vielen mij op. Honden liggen veel te slapen en lijken geen overlast te veroorzaken. Ze mogen zelfs in gebouwen liggen. Maar wat ook opviel was dat deze dieren verzorgd worden door bewoners: ze krijgen voer en water of melk. Op het Bogaci-universtiteitsterrein zijn ook veel honden en katten, die worden heel goed verzorgd en de Universiteit heeft zelfs een dierenarts in dienst voor deze zwerfdieren. De honden hebben een label in het oor waarmee zichtbaar is dat ze onvruchtbaar gemaakt zijn. Katten niet, maar ik zag er wel met een klein hoekje uit het oor; dat kan hetzelfde betekenen. Waar Nederland zich veel zorgen om het hondenpoepoverlast, zie je in de straten van Istanbul vrijwel geen hondenpoep liggen. Blijkbaar worden de straten goed onderhouden. Op het mooie universiteitsterrein zag je ook personeel die voor het onderhoud zorgt. Ook op die manier zijn de Turken ver op ons voor!
40 jaar geleden zat ik namens dieren-ambulance in overleg met dierenasiel polderweg , Osdorp en kattenboot over het zwerfkatten probleem in Amsterdam en de uitkomst was steriliseren .
De volgende vraag is: wie gaat dat betalen en daar ligt nu het probleem want er zijn (veel) kosten aan verbonden.
Er zijn inderdaad veel kosten verbonden aan sterilisatieprojecten, maar het meest voor de hand liggend is volgens mij dat gemeenten hun verantwoordelijkheid zouden moeten nemen. Er wordt bijv. al vaak hondenbelasting geïnd en dat zou ook voor katteneigenaren moeten gelden. Katten zouden beter en vaker geregistreerd moeten worden door bv. chippen.
Deze belastinggelden kunnen dan rechtstreeks gebruikt worden voor het o.a. steriliseren van zwerfdieren.