Al enige maanden wordt er gesproken over een impasse die is ontstaan nadat bekend werd dat de bijzondere gemeente van Nederland, Bonaire, een hondenvanger heeft aangesteld. De reden hiervoor dient gezocht te worden in het feit dat men van mening is dat er problemen zijn met zwerfdieren.

Bonaire
Foto: Pixabay

Echter, het Openbaar Lichaam Bonaire (OLB) verzuimt al jaren het zwerfdierenprobleem aan te pakken op diervriendelijke wijze en bij de kern. Denk hierbij aan eigenaren stimuleren hun dier te laten steriliseren/castreren, verplichte registratie en educatie geven aan jeugd en volwassenen. Met het uitgestuurde persbericht beperkt Bonaire zich voornamelijk tot het opvangen en inslapen van dieren. Waarbij de informatievoorziening zeer te wensen over laat. Het Openbaar Lichaam Bonaire heeft een zak geld beschikbaar gesteld aan het lokale asiel dat zich hiervoor bereid heeft verklaard deze klus te klaren. Maar er is weerstand, veel weerstand, vanuit de lokale Dierenbescherming Bonaire, Stichting Dierenhulp, F.K.K. Animal Rescue en dierenarts Jan Laarakker.

Dieronvriendelijke aanpak
Loslopende dieren worden gevangen en maximaal 3 dagen in de speciaal daarvoor bestemde hokken (buiten het zicht van het publiek) gehouden. Gedurende die 3 dagen heeft een eigenaar de gelegenheid om het dier af te halen. Komt de eigenaar niet opdagen of meldt zich niemand, dan wordt het dier afgemaakt. Zelf noemt men het euthanaseren. Het kan ook gebeuren dat, indien er geen plek is om het dier op te vangen of men het dier ‘kansloos’ acht, het dier al na een dag afgemaakt wordt. Deze aanpak is al enige tijd aan de gang, zoals men liet weten werkt men ‘onder de radar’ en komt het OLB en het asiel er nu via het persbericht mee naar buiten.

Zowel het Openbaar Lichaam als het uitvoerende asiel laten veel steken vallen als het gaat om communicatie en het nemen van verantwoording. Er is geen platform waar mensen kunnen nazoeken of hun dier is binnengekomen. En niet geheel onbelangrijk, er is geen enkele communicatie over de verantwoording die de bevolking heeft ten aanzien van haar dier(en). Daarnaast bestaat er ook (nog) geen duidelijk kanaal voor adopties van de binnengekomen dieren. Er is geen nazoek-mogelijkheid van dieren die binnen zijn gebracht en inmiddels al afgemaakt zijn. Een dier dat binnenkomt heeft eigenlijk geen enkele noemenswaardige kans.

Geen gehoor
In het persbericht van het OLB geeft men te kennen dat hondenwelzijn hoog in het vaandel staat. Verder valt te lezen dat ‘diverse instanties’ zich bekommeren over het welzijn. Dat is juist, echter deze instanties vinden geen gehoor bij het uitvoerend en verantwoordelijk orgaan. In diverse directe besprekingen zijn de grieven op tafel gelegd alsmede een andere aanpak. Vooral daar waar het OLB de verantwoording heeft naar haar burgers toe zorg te dragen voor een Bonaire waar mens en dier met respect behandeld worden, blijft het OLB onzichtbaar.

Het heeft er alle schijn van dat Bonaire graag terug in de tijd gaat met de inzet hondenvanger en de laakbare handelwijze die gehanteerd wordt van amper 3 dagen ‘bewaren’. Zelfs wereldwijd opererende organisaties als het WSPA en IFAW verafschuwen de aanpak van hondenvanger en de zeer matige overlevingskans van het dier van maximaal 3 dagen.

Aan tafel
De organisaties Dierenbescherming Bonaire, Stichting Dierenhulp, F.K.K. Animal Rescue distantiëren zich dan ook van deze middeleeuwse aanpak. Genoemde organisatie hebben vanaf het begin af aan aangegeven open te staan voor een dialoog die bijdraagt aan een diervriendelijke aanpak. Echter om mee te werken aan een dergelijke dieronvriendelijke aanpak ging elke organisatie te ver vandaar dat men ook niet genoemd wenste te worden in het gewraakte persbericht van het OLB.

Persbericht gezamenlijke dierenbelangenorganisaties Bonaire