Over de walvishaai, de grootste vissoort ter wereld, is heel weinig bekend. Wetenschappers hebben door het volgen van acht walvishaaien een klein beetje meer informatie weten te achterhalen. Zo is er nu eindelijk meer bekend over de verblijfplaats van zwangere walvishaaivrouwtjes: ze verblijven in diepe wateren.
Onderzoek
De walvishaai behoort met afmetingen van gemiddeld acht meter tot uitschieters van dertien meter tot een van de grootste vissen in de oceanen. Hij eet voornamelijk plankton en kleinere vissen, die hij met zijn brede platte bek, die even breed is als zijn hoofd, naar binnen zuigt. Wetenschappers hebben via een gps-systeem en dieptemeters acht walvishaaien gevolgd voor de kust van Mexico, variërend van 14 tot 134 dagen. Opvallend was dat de jonge mannetjes vooral in de buurt van de ondiepe kustgebieden bleven, terwijl de volwassenen vooral in de diepere wateren verbleven. Het grootste gedeelte van de tijd waren ze dicht bij het wateroppervlak, ook in de diepe wateren, waarschijnlijk omdat hier de meeste plankton te vinden is.
Voortplanting
Ondanks de gps-systemen en de dieptemeters bleek het moeilijk meer informatie over de dieren te verzamelen. Zo lieten zes van deze acht gps-systemen en dieptemeters los door de druk bij een te lange of diepe duik. Uit de informatie is wel gebleken dat vrouwtjes en mannetjes verschillende routes afleggen. Over de voortplanting is bekend dat de eieren in de buik worden uitgebroed, maar de geboorte van een walvishaai is nog nooit waargenomen. Omdat de zwangere vrouwtjes die werden gevolgd op open zee verbleven vermoeden wetenschappers dat de geboorte hier ook plaatsvindt.
Bedreigde diersoort
De walvishaai staat op de IUCN lijst voor bedreigde diersoorten als kwetsbaar. Het aantal walvishaaien is in de afgelopen 75 jaar gehalveerd, onder andere omdat ze vaak slachtoffer worden van schroeven van schepen. Ook kan eerdere overbevissing een oorzaak zijn van de gekrompen populatie. Omdat de dieren langzaam groeien, kan het herstel van de populatie door overbevissing heel lang duren. In de laatste jaren zijn er steeds minder grote walvishaaien waargenomen. Hoewel dit een gevolg kan zijn van de gekrompen populatie, laat het volgen van de dieren in dit onderzoek zien dat het verminderde aantal waargenomen grote walvishaaien ook kan komen doordat de grotere volwassen walvishaaien steeds meer op open zee verblijven.
Bronnen Science Guide, PeerJ, IUCN Redlist ©AnimalsToday.nl Lisa van Leeuwen
