In een beweging tegen het controversiële gebruik van leeuwenfokkerijen voor de trofeejacht, heeft de Zuid-Afrikaanse minister van Milieu plannen aangekondigd om deze praktijk te beëindigen. Deze stap is bedoeld om Zuid-Afrika’s imago als een voorvechter van natuurbehoud te versterken en komt na jaren van kritiek op de zogenaamde ‘canned hunting’ industrie.
Bij de trofeejacht worden katachtigen – vaak specifiek gefokt voor dit doel – losgelaten binnen een beperkt gebied om vervolgens te worden gedood door voornamelijk welgestelde buitenlandse jagers. Ze betalen grote bedragen om trofeeën zoals de kop of huid van het gedode dier mee naar huis te nemen. Deze praktijk heeft wereldwijd voor veel verontwaardiging gezorgd.
Leeuwenfokkerijen
De Zuid-Afrikaanse overheid sprak in 2021 haar intentie uit om de leeuwenfokkerijen voor de jacht te verbieden. Na twee jaar overleg heeft een speciaal daarvoor aangewezen commissie nu besloten om deze plannen door te zetten. Fokkers zullen maximaal twee jaar de tijd krijgen om vrijwillig de industrie te verlaten en alternatieve werkzaamheden te vinden.
Naast het verbod op het fokken van leeuwen, heeft Zuid-Afrika onlangs ook voorstellen goedgekeurd om op de lange termijn het fokken van leeuwen en neushoorns volledig uit te bannen. Deze voorstellen hebben echter weerstand gehad vanuit de fokkerijsector, die beweert dat de industrie zeer winstgevend is.
Voorstanders trofeejacht
De discussie omtrent trofeejachten is complex. Hoewel de publieke opinie overwegend tegen deze praktijk is, zijn experts het niet eens over de impact die het heeft op dierenwelzijn. Voorstanders van de trofeejacht noemen dat de opbrengsten van de trofeejacht vaak gebruikt worden om de dierenpopulatie in wilde gebieden te beschermen. In het geval van wilde dierenfokkerijen is het risico hier dat het land dat nu voor leeuwen bestemd is door de landeigenaren wordt veranderd in landbouwgrond. Dit heeft implicaties voor het leefgebied van veel van de Zuid-Afrikaanse flora en fauna. Daarnaast worden de rangers die dieren beschermen tegen stropers en hun materiaal overwegend gefinancierd uit opbrengsten van de legale trofeejacht.
Tegenstanders: onethisch
Tegenstanders van trofeejacht trekken dit in twijfel en noemen dat het allereerst ethisch onverantwoord. De “jagers” zijn vaak onervaren en brengen het dier daardoor onnodig leed toe. Daarnaast zorgen argumenten voor de trofeejacht ook dat het doden van dieren als iets positiefs wordt gezien. De winstgevendheid van de legale trofeejacht zorgt ook voor een toename van de illegale trofeejacht. Dit gebeurde in het geval van Cecil de Leeuw.Een Oxford University project beschermde en onderzocht Cecil in zijn natuurlijke habitat. Illegale jagers lokten Cecil uit zijn beschermde habitat naar een jachtgebied. Vervolgens schoot een Amerikaanse tandarts hem dood. De tandarts betaalde $54,000 voor een vergunning, die achteraf nep bleek te zijn.
Te midden van de discussie tussen voor- en tegenstanders, illustreren dit soort gebeurtenissen dat de trofeejacht uiteindelijk meer nadelen met zich meebrengt dan voordelen. Opbrengsten worden namelijk ook gebruikt om dieren te beschermen tegen de illegale trofeejacht die de legale trofeejacht veroorzaakt.
Uiteindelijk is het moeilijk zeker te zijn van de grotere socio-economische impact van de trofeejacht. Maar de stappen van de Zuid-Afrikaanse overheid om een einde te maken aan de leeuwenfokkerijen zijn een belangrijke mijlpaal in de strijd tegen trofeejacht en het fokken van wilde dieren voor commerciële doeleinden. Milieubeschermers en dierenrechtenactivisten over de hele wereld hebben deze ontwikkeling toegejuicht, in de hoop dat dit het begin is van een wereldwijde beweging tegen dergelijke praktijken.
Bronnen:
- World Animal Protection
- Green Eco Friend
- Perc.org
- Lees ook:
©AnimalsToday.nl Sanjay Ghosh
