59% van alle zeereservaten zijn ecologisch niet te onderscheiden van beviste locaties. Dit blijkt uit Australisch onderzoek.
De meeste zeereservaten beschermen het zeeleven onvoldoende en verschillen weinig van aangrenzende gebieden waar openlijk wordt gevist, volgens het onderzoek dat gepubliceerd werd in Nature.
Een studie van de universiteit van Tasmanië liet zien dat in 87 zeereservaten in 40 landen in de beste zeereservaten gemiddeld 8 keer meer grote vissen zwemmen en 14 keer meer haaien dan in beviste gebieden. Toch werd duidelijk dat in 59% van de zeereservaten te weinig resultaat wordt geboekt; ze zijn niet te onderscheiden van beviste gebieden.
De onderzoekers constateerden dat een succesvol zeereservaat voldoet aan minimaal 4 of alle 5 van de volgende kenmerken.
– geen visvangst
– strikte handhaving
– meer dan 10 jaar geleden tot reservaat benoemd
– groter dan 100 vierkante meter
– geïsoleerd vanwege diep water of zand
Wetenschappers en duikers uit negentien verschillende landen werkten mee aan het onderzoek dat 6 jaar duurde en concludeerden dat het aantal zeereservaten weliswaar snel groeit, maar dat de voordelen hiervan ‘moeilijk te voorspellen waren en ter discussie staan’. Volgens het rapport komt dit door factoren als illegale visserij, wetgeving die schadelijke visserij toestaat en emigratie van dieren naar buiten de grenzen van het zeereservaat, bijvoorbeeld omdat het reservaat te klein is.
De hoofdauteur van het rapport, professor Graham Edgar aan de universiteit van Tasmanië, vindt dat ongeschikte reservaten moeten worden aangepast, zodat ze zeeleven voortaan wel adequaat beschermen.
Of het belang van gezonde zeereservaten wereldwijd wordt erkend is de vraag. Eind januari werd door de Australische regering een vergunning verleend voor het dumpen van 3 miljoen kubieke meter baggerslib in het Great Barrier Reef, vanwege de bouw van een controversiële kolencentrale.
Bron ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde
