Volgens een nieuwe studie kunnen zeeolifanten de patronen van vocalisaties van andere zeeolifanten herkennen en onthouden. Op basis hiervan nemen ze de beslissing om het gevecht aan te gaan of te vluchten.

zeeolifanten
Vluchten of vechten: vocalisatie van zeeolifanten speelt een belangrijke rol | Fotocredit: Alan Vernon. Flickr via Compfight cc

Het liefdesleven van mannelijke zeeolifanten gaat niet over rozen. Omdat er maar één alfamannetje bij een groep vrouwtjes mag leven, moeten de duizenden kilo’s wegende mannetjes met elkaar vechten om een plek als alfaman. Door middel van complexe vocalisaties laat de alfaman aan anderen weten dat de veroverde vrouwtjes van hem zijn. Toen onderzoekers het gedrag van de dieren observeerden, kwamen ze tot een interessante ontdekking over de geluiden die mannelijke zeeolifanten maken. Zij ontdekten namelijk dat bètamannetjes de geluiden van een alfaman herkennen en wegvluchten of het gevecht aangaan. Nicolas Mathevon, een van de onderzoekers:

“Toen we de mannetjes naar elkaar zagen roepen, kwamen we tot de veronderstelling dat ze weleens zouden kunnen communiceren over hun omvang en vermogen om te vechten.”

Unieke roep
Volgens de nieuwe studie kunnen de mannelijke zeeolifanten de onderscheidende patronen van de geluiden van andere mannelijke zeeolifanten herkennen én onthouden. Op basis hiervan besluiten ze om weg te vluchten of te vluchten. De vocalisaties van mannelijke zeeolifanten zijn uniek in ritme en gebruikte tonen. Nicolas Mathevon:

“Ze communiceren hun individuele identiteit. Hun roep is zoals een vingerafdruk.”

Bekijk hieronder de roep van verschillende zeeolifanten.

Herkenning patronen
Nicolas Mathevon en zijn collega’s speelden de roepen van de alfaman af voor de bètamannetjes in het gebied. De bètamannetjes vluchten direct weg. Maar toen de onderzoekers het tempo aanpasten of de tonen van de roep, reageerden de bètamannetjes niet meer. De onderzoekers concludeerden hieruit dat de bètamannetjes het geluid niet meer herkenden als zijnde de roep van de alfaman en niet meer op dezelfde manier reageren.

Zeeolifanten zijn hierin heel uniek volgens de studie. Ze zijn, naast de mens, de enige die dit kunnen.

Bronnen: National Geographic, NY Times, NPR, Laboratory Equipment ©Animals Today Nadine van Wissen