Een kleine Australische zangvogel, de bruine doornsnavel, blijkt ingenieus de alarm-roep van andere vogels te imiteren bij gevaar. Het geluid dat geïmiteerd wordt is de waarschuwing voor een naderende havik. Deze bevinding wordt beschreven door onderzoekers verbonden aan de universiteit van Cambridge en de Australian National University (ANU) in wetenschappelijke tijdschrift Proceedings of the Royal Society B.
Eén van de natuurlijke vijanden van de kleine zangvogel is de bonte klauwierkraai. Een vogel die fysiek veel groter en sterker is en waartegen de bruine doornsnavel kansloos is.
Wanneer deze roofvogel in de buurt komt van het nest van de bruine doornsnavel, begint het kleine vogeltje het geluid te imiteren waarmee andere vogelsoorten elkaar waarschuwen voor een havik. De bonte klauwierkraai raakt hierdoor afgeleid, aangezien de havik weer één van zijn natuurlijke vijanden is.
Jongen
De afleidingsmanoeuvre is bedoeld om de jongen van de bruine doornsnavel meer tijd te geven om te vluchten en zo een kans om een aanval te overleven te bieden. Dat de bonte klauwierkraai er op reageert heeft te maken met het feit dat haviken dus weer hun natuurlijke vijanden zijn. Plus tijdens de jacht maken haviken geen geluid en zijn alarm-roepen van andere vogels de enige indicatie voor het naderende gevaar.
Zo foppen de bruine doornsnavels hun vijand, de bonte klauwierkraai, door net te doen of er nog iets veel gevaarlijkers op de loer ligt.
Bronnen: NU.nl & University of Cambridge ©PiepVandaag.nl