De majestueuze noordkaper, een walvis uit de familie van echte walvissen, heeft een dodelijk jaar achter de rug. Volgens het Amerikaanse overheidsinstituut voor oceanen en het luchtruim (National Oceanic and Atmospheric Administration, NOAA) zijn er slechts 450 over. In 2017 stierven er 17.
Het hoge sterftecijfer viel ook nog eens samen met een laag geboortecijfer. Er zijn slechts 100 vruchtbare noordkapervrouwtjes over. Het instituut benadrukt dat we er ernstig rekening mee moeten houden dat ze uitsterven, tenzij er maatregelen worden genomen.
Samenwerking VS en Canada
Diverse hoge functionarissen van de NOAA dringen aan op een samenwerkingsverband met de Canadese regering, omdat de noordkapers het anders niet redden. John Bullard, verantwoordelijk voor de noordoostelijke visserijtak van de NOAA zegt:
“Het woord ‘uitsterven’ is nu gevallen, want daar wijzen alle grafieken op. En dat mogen we niet laten gebeuren.”
Mark Murray-Brown, NOAA-adviseur over de wet bedreigde diersoorten, voegt eraan toe:
“Hun situatie is kritiek en het is bittere noodzaak dat de VS en Canada alle beschikbare middelen inzetten om ze te redden.”
Plannen voor behoud
Er zijn twee belangrijke doodsoorzaken: de dieren komen in botsing met schepen, of raken verstrikt in visnetten. De noordkaperpopulatie loopt al sinds 2010 terug. Daarbij sterven meer vrouwtjes dan mannetjes. De NOAA adviseert om een langetermijnplan op te stellen voor toezicht op de populatie en het gebruik van hun habitat, en de effecten van de commerciële visvangst op de walvissen te bestuderen.
Zwervers
De noordkapers krijgen hun kalfjes in warme zuidelijke zeeën en trekken in de lente en zomer naar Nieuw-Engeland en Canada voor hun voedsel. Alle sterfgevallen van dit jaar vonden hier plaats. Recent onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Scientific Reports, legt de oorzaken van de sterftepiek bloot. De dieren trekken veel meer rond dan men tot nu toe dacht. Sommige onderzoekers vermoeden dat de walvissen beschermde oceaangebieden verlaten op zoek naar voedsel, en daardoor vogelvrij zijn.
Stress beperkt geboorte
In een ander onderzoek, verschenen in Endangered Species Research, analyseerden de onderzoekers de uitwerpselen van de walvissen. Aan de hormoonniveaus van dieren die langdurig verstrikt hadden gezeten leidden ze af dat ze ernstige stress hadden ervaren. Hierdoor verminderde hun vermogen om zich voort te planten. Elizabeth Burgess, co-auteur van het onderzoek en associate-onderzoeker aan het Anderson Cabot Center for Ocean Life, droeg een oplossing aan:
“Mijn collega’s zoeken naar nieuwe manieren van visserij waarbij walvissen niet meer verstrikt raken.”
Bron @AnimalsToday.nl Anne Douqué
