#GNvdD: Wonderkat Johnnie krijgt staartamputatie 

De Vlaamse VZW Zwerfkat in Nood kreeg half april een melding binnen van mensen die een aangereden kater nabij Meeuwen-Gruitrode hadden gevonden, waarvan de staart volledig was afgerukt. Ze namen hem mee naar huis om de wond te verzorgen en te verbinden, maar het ging steeds slechter en hij werd heel stilletjes… Zwerfkat in Nood werd gebeld en is deze gewonde kater onmiddellijk gaan ophalen.

Zijn laatste stukje staart zag er slecht uit: volledig ontstoken en er kwam een vieze geur vanaf. Brrr, meteen naar onze dierenarts! Het bot stak gewoon uit zijn huid, het was ontzettend ontstoken en hij had hoge koorts. Onze lieve meneer had niet alleen bloedarmoede, maar was tevens in shock en had uitdrogingsverschijnselen. Hij werd meteen aan het infuus gelegd en kreeg eerste hulp. Foto’s werden gemaakt en helaas zat de ontsteking al ver in de wervels met hoge koorts als gevolg. Het was nog maar de vraag of hij geopereerd kon worden.

Hij kreeg het voordeel van de twijfel en hij werd gestabiliseerd. De pijn moet verschrikkelijk zijn geweest! De dag erna zag onze dierenarts het niet meer zitten: de kater kon niks, de breuk en ontstekingen waren verschrikkelijk en hij kon niet plassen of ontlasting maken. Onze wonderdokter geeft nooit snel op, maar als hij zegt dat euthanasie het beste is, dan moet het ook heel ernstig zijn. De euthanasie werd gepland en wij namen afscheid…

Maar door de drukte bij Zwerfkat in Nood, en het mislopen van telefoontjes, bleek onze grote meneer NIET te zijn ingeslapen. Hij begon ineens te plassen vlak voor de euthanasie, een wonder, want dit was echt bijna uitgesloten gezien zijn zware verwondingen! Hij kreeg zijn tweede kans en we besloten samen met de dierenarts toch tot een zware gecompliceerde operatie.

De breuk van zijn staart zat erg hoog en de ontsteking was al ver gevorderd. De dierenarts moest opereren tot achter de sluitspier en het was een zeer zware ingreep. Op de foto kun je de flinke hechting zien zitten. Eigenlijk was onze vriend ten dode opgeschreven, maar in de hemel was hij nog niet welkom. Meneer besloot keihard te knokken, want hij wilde nog heel veel ontdekken en zien in zijn kleine wereldje. Het was nog even afwachten of de zenuwen intact waren gebleven, maar hij eet goed, plast, maakt ontlasting en hij doet alsof er helemaal niets aan het handje is. De bikkel. Als dit bij een mens was gebeurd, zo’n doorsnijding van zijn wervels, zat deze in de rolstoel. Maar Johnnie boy goes on! (wel met een blote kont).

Bron: VZW Zwerfkat in Nood / Buddy Kat ©PiepVandaag.nl