De lente is begonnen en de lammetjes springen in de wei? Niet in Australië. Uit onderzoek van Vier Voeters blijkt dat lammeren daar in hoog tempo sterven in de wolindustrie.
Uit een rapport van dierenwelzijnsorgansiatie Vier Voeters blijkt dat jaarlijks 10 miljoen lammeren in de Australische wolindustrie sterven. Het land is verantwoordelijk voor 80 procent van het aanbod voor fijne merinowol. Deze wol is razend populair, vanwege de warmte, sterkte en zachtheid. En door het ademend vermogen en geurloze eigenschappen wordt het ook veel verwerkt in sportkleding. Maar onder die populariteit lijden veel schapen. Miljoenen lammeren sterven direct na de geboorte en overlevende dieren krijgen te maken met vaak onverdoofde snijdingen. Rebecca Picallo Gil van Vier Voeters stelt:
“Dit onnodige lijden vindt plaats op een onvoorstelbare schaal. Het is gewoon hartverscheurend, een probleem dat kan en moet worden opgelost.”
De sterftecijfers liggen in Australië procentueel een stuk hoger dan het wereldwijde gemiddelde – met zo’n 10 procent. In sommige gevallen loopt het op tot zo’n 70 procent sterftegevallen onder de lammeren. Vooral de eerste drie dagen zijn een grote hindernis. De dieren zijn dan erg kwetsbaar voor infecties en ziekten. Deze dagen zijn verantwoordelijk voor 80 procent van de sterftecijfers. De grootste risico’s voor pasgeboren lammeren zijn geboorteproblemen, een omgeving met gebrekkige voorzieningen en slechte fokkeuzes. Niet alleen voor de lammeren is de geboorte gevaarlijk: door geboorteproblemen sterven in de Australische wolindustrie ook jaarlijks bijna 300.000 ooien.
‘Mulesing’ in de wolindustrie
Tussen de twee en twaalf weken oud worden de dieren ‘gemulest’. Hier worden huidplooien aan de achterkant en bij de staart weggesneden om de dieren te beschermen tegen myiasis. Deze ziekte wordt veroorzaakt door parasitaire vleesvliegen die warme en vochtige plekken opzoeken. Op het ontstane littekenweefsel kan geen wol groeien, waardoor de kans op de ziekte afneemt. Toch blijft de kans reëel omdat merinoschapen zijn gefokt om meer huidplooien te hebben om meer wol te kunnen produceren. Ook door ‘Mulesing’ overlijden in de wolindustrie veel lammeren. Er is groeiend protest tegen het gebruik van deze methode, maar toch was in 2021 nog maar 15 procent van de Australische wol afkomstig van niet-gemuleste schapen. “Maar gelukkig is er hoop”, zegt Gil. Telers melden steeds vaker dat ze de sterftecijfers en het snijden van lammeren aan willen pakken.
Bron:
©AnimalsToday.nl Sophie Jongma
