Een collega-student van mij werd ooit afgewezen bij een sollicitatie op een stageadres omdat ze bij binnenkomst geen hand gaf. Ze had deze “etiquette” nooit geleerd en de zenuwen hielpen natuurlijk ook niet mee. Was ze desondanks toch een goede stagiair geweest voor de afwijzende organisatie? Inhoudelijk vast, maar contact leggen op een gangbare en gewenste manier is ook belangrijk om succesvol te zijn in communicatie met anderen. En in de samenleving.
Joviaal of toch niet?
Neem het voorbeeld van de breedgeschouderde man van één meter tachtig die goedlachs iedereen op zijn schouder timmert als begroeting. Dat lijkt joviaal en op de ander gericht. En zo is het ook bedoeld. Maar hoe is die begroeting voor de ontvanger? Voor velen onaangenaam of minimaal geen pretje. Voor iemand met nekklachten waarschijnlijk zelfs zeer pijnlijk.
Honden kennen begroetingsrituelen
Bij honden is het net zo. Er zijn gangbare begroetingsrituelen. Rituelen waarvan je niet moet afwijken, wil je sociaal succesvol zijn. Honden kennen het equivalent van elkaar een hand geven: op gepaste afstand en ruimte biedend elkaars geur opnemen, vaak in een cirkelvormige beweging.
En ook onder honden zijn er types die hun eigen begroetingsvoorkeuren hebben. De joviale schouderkloppers bestaan ook onder de honden en kunnen van een hond met nekklachten zeker rekenen op een onaardige snauw. Die oorzaak van de snauw is niet altijd bekend bij de baas van de hond, maar desalniettemin een logische aanleiding om agressie in te zetten.
De hand leren schudden
Het is aan ons als hondenbegeleiders om onze honden te leren om op de juiste manier “de hand te schudden” en ze te remmen wanneer een joviaal bedoelde begroeting letterlijk in iemands verkeerde keelgat kan schieten.
Weten hoe het hoort, weten hoe het beter kan. Het is een van de dingen die we als “hondenbaas” de baas moeten zijn.
De Koninklijke Hondenbescherming helpt daarbij graag een handje en heeft een serie filmpjes gelanceerd die inzicht geven in hondenomgangsvormen. Ga snel naar de Facebookpagina van de Hondenbescherming en kijk en discussieer mee!
Meer weten over schouderkloptypes onder de honden? Doe de “Sociaal type hond”-test.
Ineke van Herwijnen, directeur Hondenbescherming ©PiepVandaag.nl
2 Comments
Comments are closed.
Of gebruik het woord leider.
Je probeert leider te zijn voor je hond of kinderen, maar het is niet je bezit, al heb je er voor betaald.
Een levend wezen mag nooit bezit worden van iemand, daarom mag je er ook geen geld voor vragen, dan is het ook gelijk afgelopen met smerige fokkerijen.
Er lijkt een ‘Hondenbescherming’-moeheid’ op te treden. Al of niet ‘Koninklijk’. Meestal heeft Ineke over reacties over haar hondenclubje niet te klagen. Wordt ze nu misschien al te opdringerig?
Ik wil toch even reageren op haar gebruik van het woord “hondenbaas”. Ik vind het gebruik van baas(je) van hond of kat verwerpelijk. Het mag ingeburgerd zijn, dat betekent niet dat het o.k. is. Het is m.i. niet respectvol. Net zo min als je baas bent van je kinderen, ben je dat van je dieren. Vandaar bijv. dat schooldirecties altijd heel zorgvuldig boven hun brieven zetten: Aan de Ouders / Verzorgers van.
Met je huisdieren heb je een soortgelijke verhouding als met je kinderen. Ze zijn lid van het gezin. Die betekenis en dat respect dien je uit te drukken door niet te spreken over baas(je), maar over verzorg(st)er.
‘Commandeer je hond en blaf zelf!’