Afgelopen donderdag is er wederom een levenloze bultrug gevonden op een strand in Brazilië. Wereldwijd is het aanspoelen van dode walvissen meer schering dan inslag en dierenactivisten geven de schuld aan vistuig en spooknetten.
Reeks van acht doden
Op 9 juli is een foto geschoten van de treurige werkelijkheid hoe een dode bultrug wordt weggesleept van het strand Praia do Campeche op het eiland Santa Catarina te zuiden van Brazilië. In de wintermaanden juli en augustus is het mogelijk dat er walvissen op het strand te vinden zijn. Het strand fungeert dan als een kraamkamer voor de walvissen. Helaas is deze bultrug dood aangetroffen doordat het vermoedelijk verstrikt is geraakt in visgerei. Volgens operationeel directeur van de dierenrechtenorganisatie R3 Animal, Emauel Ferreira:
“Dit was de achtste waarneming van een dode walvis in de regio. Vijf van hen vertoonden sporen van vistuig waarin ze gevangen zaten. Gewoonlijk zwemmen de dieren een route naar hun broedgebieden die verder van de kust ligt. Maar dit jaar komen ze dichter bij de kust en raken ze verstrikt in visuitrusting.”
Dierenrechtenactivisten in het land geven het vistuig de schuld van de dood van de walvissen die recent zijn aangespoeld.
https://twitter.com/cantoaquatico/status/1413554519338848257
Wereldwijd probleem
Mondiaal is het een veelvoorkomend probleem dat de bultruggen vast komen te zitten in visnetten of verstrikt raken in visgerei. Soms kunnen de dieren worden gered zoals een moeder en haar jong voor de Australische kust. Beide dieren zaten vast in haaiennetten, die geplaatst worden om te voorkomen dat zwemmers aangevallen worden door haaien. In New York is onlangs een bultrugkalf bevrijd van maar liefst 454 kilogram visgerei.
#GNvdD: Bultrugkalf gered van verstrikking in 454 kg visgerei
De meeste bultruggen overleven het vaak niet. Een bultrug dat met touw om zijn lijf gewikkeld dood aanspoelde op het strand in het zuidoosten van Schotland, is onderzocht op de doodsoorzaak. Uit het onderzoek bleek op basis van de littekens op de huid en het onderliggende weefsel, dat het touw weken of zelfs maanden om het lijf van de onfortuinlijke walvis gewikkeld heeft gezeten.
Tot heden is het nog steeds moeilijk vast te stellen van welk schip het vistuig afkomstig is. Overheden kunnen daardoor niet verhalen en doen weinig aan het probleem, dat zich bovendien overwegend in de internationale wateren voordoet. De trieste waarheid is dat zolang er geen effectief internationaal controlesysteem bestaat, vissersschepen hun kapotte netten ongestraft in zee kunnen blijven dumpen.
Vistuig en spooknetten
Jaarlijks verdwalen letterlijk honderden kilometers vislijnen en -netten in het water doordat vissersboten die verliezen of dumpen. Een groot deel van het visgerei is gemaakt van kunststofvezels, een sterk materiaal dat niet vergaat in het zoute zeewater. Zeedieren zoals bultruggen, maar ook vele andere zeelevens, raken verstrikt in de netten en sterven na een pijnlijke lijdensweg. Een lichtpuntje is dat de Europese Commissie in 2019 heeft bepaald dat de producenten van vistuig dat plastic bevat, verantwoordelijk zijn voor het inzamelen van de netten na gebruik. Helaas komen deze toekomstige maatregelen voor de onfortuinlijke bultrug in Brazilië te laat. Net zoals vele andere bultruggen die het met de dood moeten bekopen door visgerei dat gewoon ‘lukraak’ in de zee wordt gedumpt.
Bronnen:
- The Animal Reader
- Praia do Campeche – Wikipedia
- Lees meer:
©AnimalsToday.nl Jessica Slotman
