Kauwen, de meest voorkomende vogels in Nederlandse steden, zijn niet erg populair bij veel mensen omdat deze kleinste soort kraai houdt van veel soortgenoten om zich heen waarbij luidruchtig met elkaar wordt ‘gekauwd’. 

Kauw
Foto: Wikimedia Commons

Onderzoekers hebben ontdekt dat kauwen een soort taal kennen met bepaalde geluiden voor verschillende situaties. Kauwen zijn intelligente vogels met gevoel voor sociale structuren, pikorde-verhoudingen en sociale intriges.

Van het najaar tot de broedtijd in het voorjaar verblijven de kauwen in grote groepen bij elkaar. De soort die in Nederland verblijft, krijgt er in de winter ook nog vaak familie bij uit Scandinavië, de Noordse kauw. In tegenstelling tot de kauw die wij in Nederland kennen, is de Noordse kauw een trekvogel die wegvlucht voor de koude winter in het noorden. Deze soort is iets grijzer op de buik en is vaak voorzien van een lichtgrijs vlekje achter in de nek.

Overdag verspreiden kauwen zich in groepen over de stad en het platteland en gaan op zoek naar voedsel. De afzonderlijke paartjes zijn hierbij snel te herkennen en blijven een leven lang bij elkaar. ‘s Avonds komen ze weer samen en is het luidruchtig samenzijn. Met elkaar overnachten ze vaak in bosjes van jonge bomen. In een groep zijn ze beter beschermd tegen een aanval van een uil, kat, marter of een ander roofdier.

Voordat de groep zich verzamelt om te gaan overnachten, verblijven ze nog op een soort verzamelplek. Dit kan bijvoorbeeld op een dak van een flatgebouw, op een kerk of op een bouwkraan zijn. Rondom zo’n verzamelplek voeren ze langdurig speelse kantel-, draai- en buitelvluchten uit. Soms wel met honderden vogels samen, waarbij net als bij spreeuwen, gebruik gemaakt wordt van een soort zesde zintuig: de luchtverplaatsing. De buitenste vogels bepalen de vliegrichting en de andere reageren op de luchtverplaatsing. Dit is een prachtig schouwspel en maakt dat je met andere ogen naar het sociale leven van dit dier kijkt. Voor zo’n gratis vliegshow mag men best eens een oortje dicht knijpen!

Bron: Natuurbericht.nl ©PiepVandaag.nl Nicole Brinker