Zijn kleurige neefje ken je waarschijnlijk wel. De mandril. Met zijn kenmerkende blauwe, paarse en rode tekening in het gezicht, een feloranje kin en een blauw tot lichtpaars achterwerk is hij een opvallende verschijning. Maar heb je ooit van een dril gehoord?
Kleuren maken de man
Drils (en mandrils) zijn buiten de mensapen de grootste apen ter wereld. Mannelijke drils worden tussen de 60 en 90 centimer groot, de vrouwtjes zijn minstens de helft kleiner. Drils en mandrils behoren tot de familie van de baviaan. De dril is echter niet zo’n kleurrijke verschijning als de mannelijke mandril. De dril heeft namelijk een zwart gezicht.
Dat maakt hem niet minder opvallend, want door de lichte vachtrand rondom het zwarte gelaat, spring zijn gezicht eruit. Maar het is waarschijnlijk wel de reden dat dierentuinen altijd voor de mandril hebben gekozen in plaats van de dril, volgens Kathy Wood van de organisatie Tengwood in een interview met National Geographic.
Het kleurenspel van blauw en paars op het achterwerk van mannelijke mandrils en drils komt wel overeen en hoe sprekender de kleuren, hoe hoger de rang van de man.
Bedreigde apensoort
De dril leeft in de regenwouden van Zuidoost-Nigeria, Kameroen en op het eiland Bioko. De grootste beschermde populatie bevindt zich in Nationaal Park Korup in Noord-Kameroen. De dril is een van de meest bedreigde apensoorten van Afrika. Er leven er nog maar een paar duizend in het wild. De belangrijkste bedreiging voor de soort is habitatverlies door ontbossing, wegen- en huizenbouw en de jacht op het dier voor hun vlees.
Grijnzen om de vrede te bewaren
Drils zijn sociale dieren die leven in groepen van gemiddeld twintig dieren, De groep bestaat voornamelijk uit vrouwtjes, hun jongen en aan het hoofd van elke groep staat een dominant mannetje. Soms voegen groepen zich tijdelijk samen. In het verleden, toen er nog volop drils waren, werden er zelf supertroepen van wel meer dan duizend dieren gesignaleerd.
Met hun grijns, die ze naar elkaar gebruiken om onder andere de vrede te bewaren, en de enorme hoektanden die ze daarbij blootleggen, hebben drils soms een woest voorkomen. Het is echter een schuw dier en leeft een teruggetrokken bestaan. Hierdoor is er ook relatief weinig bekend over hun natuurlijk sociale gedrag.
In opvancentra voor bedreigde wilde dieren in onder andere Nigeria en Kameroen zitten grote groepen geredde drills. Hier wordt ook onderzoek naar hun gedrag gedaan. Wil je helpen om ervoor te zorgen dat de dril kan blijven bestaan? Kijk dan eens op de website van limbewildlife.org en pandrillus.org om te zien hoe je een bijdrage kunt leveren.
Bronnen: Limbe Wildlife Centre, National Geographic ©Animals Today Rowena Facee Schaeffer
