Nieuwe high-tech oplossingen zijn nodig om walvissen in de toekomst tegen uitsterven te beschermen. Dat zeggen de partners in een ambitieus samenwerkingsverband, op zoek naar manieren om de waterreuzen efficiënt te monitoren. Ze zien mogelijkheden voor het onderzoeken van walvisaantallen vanuit de ruimte.
Het New England Aquarium in Boston en ingenieursbureau Draper, werken samen aan een project waarmee ze walvissen vanuit de ruimte willen gaan volgen. Ze gebruiken daar data voor die ze verzamelen uit zeer uiteenlopende bronnen, zoals satellieten en Europese ruimteagentschappen, maar ook amateur radiostations, om de grote zeezoogdieren te kunnen monitoren en te bepalen hoeveel er nog van in de oceanen rondzwemmen.
Counting whales from space
Voor het project, dat Counting Whales From Space heet, worden complexe data en surveillancetechnieken ingezet. John Irvine, hoofdonderzoeker op het gebied van data analyse bij Draper, legt uit dat ze met behulp van deze gevarieerde data hopen een kaart te kunnen samenstellen waarop de meest waarschijnlijke locaties van walvissen geplot worden. Een dergelijk algoritme kan beschermingsorganisaties helpen om walvissen en hun omzwervingen te monitoren. “Wat is de reden dat walvissen vanuit het ene gebied naar het andere verplaatsen? Komt dat door het opwarmen van de oceanen of door veranderingen in commerciële vaarroutes? Het zijn allemaal vragen die we pas goed kunnen gaan proberen te beantwoorden wanneer we deze data beschikbaar hebben,” zegt hij.
Het New England Aquarium en Draper hebben samen 1 miljoen dollar gereserveerd voor het project, waarvan verwacht wordt dat het zich over verschillende jaren zal ontwikkelen. Onderzoek vanuit de lucht is nu al de vaakst gebruikte methode om walvissen te tellen, aldus andere partners bij het project. De manier waarop dat nu gebeurt -met behulp van vliegtuigjes, helikopters en drones- is echter duur, onderhevig aan slechte weersomstandigheden en kan bovendien gevaarlijk zijn. Op de lange termijn zal het monitoren vanuit de ruimte minder duur zijn en ook een hoop andere voordelen opleveren.
Het redden van een soort
“Deze technologie kan gebruikt worden om overal op de wereld walvissen te monitoren,” zegt Vikki Spruill, de directrice van het New England Aquarium. Maar de eerste behoefte voor goede monitoring ligt net voor de kust van New England zelf. De wateren daar vormen namelijk het leefgebied van de bedreigde noordkaper, waarvan er op het moment nog maar 400 exemplaren in onze wereldzeeën rondzwemmen en waarvan de aantallen nog steeds afnemen.
Betere data en surveillancemiddelen kunnen ertoe bijdragen dat natuurorganisaties uit verschillende landen de soort beter kunnen beschermen. Juist omdat walvissen zich onder water niet om landsgrenzen bekommeren, is een dergelijke internationale samenwerking zo belangrijk.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Merel Roks
