Een gevolg van het vredesproces in Colombia is het groeiende probleem van de ontbossing. Dit heeft te maken met de demobilisatie en ontwapening van de guerrillagroep de FARC. Het gebied dat in 2016 ontbost, in de regio’s die voorheen onder controle stonden van de FARC, is 44% groter dan in 2015. Zo’n 178.597 hectare aan oerwoud is hier verdwenen.
Geen milieubeweging
Door de ontwapening van de guerrillastrijders hebben illegale houthakkers en mijnwerkers nu toegang tot gebieden die voorheen onbereikbaar waren. De FARC is echter geen milieubeweging. Bosgebieden werden beschermd voor eigenbelang: de FARC had bebost gebied nodig om ongezien te blijven door vliegtuigen van de Colombiaanse regering. Zo moesten burgers die in het gebied leefden dat onder controle stond van de FARC 20% van hun land bebost houden. Jaime Pacheco, de burgemeester van Uribe, een gemeente die in handen was van de FARC, legt uit wat voor gevolgen de demobilisatie van de FARC heeft:
“Mochten we vroeger niet meer dan twee hectare bos per jaar omhakken, (eind vorig jaar) werd in één week 100 hectare omgehakt en daar kunnen we weinig tegen doen.”
Net zo goed verwoestte de FARC oerwoud voor het leggen van cocaplantages of voor illegale goudwinning. Oliepijpleidingen werden ook gebombardeerd, wat leidde tot veel milieuvervuiling. Het is een gemiste kans van de Colombiaanse regering om deze gebieden aan hun lot over te laten na de demobilisatie van de FARC. Milieugroepen hebben de overheid hiervoor gewaarschuwd en gevraagd om de lokale macht over te nemen. Milieuactiviste Susana Muhamad:
“Het is hier net het wilde westen tijdens de land rush.”
Colombia bevat één van de grootste oppervlaktes aan bos in de wereld en staat op nummer 8. Noorwegen wil graag helpen om de bossen in Colombia te beschermen en boeren aan alternatieve bronnen van inkomsten helpen en daarom stelt dit land 2,6 miljoen euro beschikbaar.
Bron ©AnimalsToday.nl Estefanía Pampín Zuidmeer
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
1 Comment
Comments are closed.
De natuur is niet iets waar mensen in een land maar mee kunnen doen wat ze willen.
De natuur is een onmisbaar en zeer essentieel onderdeel van alle leven op aarde en zou daardoor internationaal streng beschermd moeten worden.