Pinguïn- en pelsrobbenpopulaties staan onder bedreiging van het vogelgriepvirus en er wordt gevreesd voor massasterfte in Antarctica. De aanwezigheid van het dodelijke virus is namelijk geconstateerd in de regio. Deze diersoorten leven hier geïsoleerd en zijn daarom zeer kwetsbaar voor ziektes van buitenaf.
Het H5N1-virus werd voor het eerst vastgesteld bij populaties van de subantarctische grote jager. Wetenschappers van het British Antarctic Survey (BAS) namen swabs van de vogels, toen ze stuitten op onverklaarbare sterftegevallen in deze populaties. Naar grote waarschijnlijkheid is het virus door deze trekvogels meegebracht vanuit Zuid-Amerika. Het virus verspreidde zich door trekroutes van wilde vogels in drie maanden tijd. Het gaat om bijna zesduizend kilometer door Zuid-Amerika en het virus heeft alleen al in Chili en Peru naar schatting vijfhonderdduizend zeevogels en twintigduizend zeeleeuwen gedood.
Massasterfte in Antarctica
Sinds de vogelgriep Antarctica heeft bereikt, maken wetenschappers zich ernstig zorgen om het voortbestaan van bepaalde zeldzame dierenpopulaties in het gebied en spreken van een mogelijk catastrofaal broedfalen. Zo bevinden er zich op het eiland Bird Island wel vijftigduizend paar broedende pinguïns en maar liefst vijfenzestigduizend pelsrobben. Het eiland maakt deel uit van het Britse overzeese gebied van South Georgia en de South Sandwich Islands en is tevens het habitat van verschillende bedreigde soorten zeevogels, waaronder de albatros. Ashley Bennison, wetenschapsmanager van BAS voor Bird Island:
“Dit is een bijzonder trieste gebeurtenis. We zullen de diersoorten op het eiland zo goed mogelijk blijven monitoren en de wetenschap gaande houden, maar we zijn op dit moment nog niet zeker van de volledige impact”
Grootste risicogroepen
Het Wetenschappelijk Comité voor Antarctisch Onderzoek schreef in een risicobeoordeling over de gevolgen van de vogelgriep op Antarctica, dat pelsrobben, zeeleeuwen, subantarctische jagers en meeuwen het grootste risico lopen, gevolgd door pinguïns, roofvogels, schedevogels en reuzenstormvogels. Daarnaast benadrukt het rapport de noodzaak van doorlopende ziektebewakingsprogramma’s om nieuwe en opkomende ziekteverwekkers vast te stellen.
Bron:
©AnimalsToday.nl Jennie Cools
