Welke van de twee arendsoorten zou het eerst tot broeden overgaan in Nederland? De visarend? De zeearend? Een vraag waar elke vogelaar zich sinds een jaar of 12 mee bezighield. De uitkomst is inmiddels bekend. In 2006 broedde de zeearend voor het eerst sinds eeuwen weer in Nederland. De visarend liet nog 10 jaar op zich wachten. Het Nationaal Park De Biesbosch is al jaren in trek, niet alleen bij natuurminnaars, maar ook bij visarenden. Grote kans dus dat hier het eerste paartje tot broeden zou komen.
Door enorme natuurprojecten in zoetwatergetijdengebied Nationaal Park De Biesbosch is het natuur-en recreatiegebied bijna verdubbeld. Vooral visrijke lagunes in de Noordwaard en Zuiderklip zijn in trek bij deze machtige roofvogels. Ieder voorjaar kijkt vogelend Nederland weer uit of een paartje visarenden tot broeden overgaat. De visarend is een stuk kleiner dan de zeearend, met een lichte onderzijde en een donkere bovenzijde. Op afstand lijkt hij op een grote meeuw. Elk voor- en najaar trekt de visarend in kleine aantallen door. Een eerste ontmoeting met een visarend maakt veel indruk op iedere vogelaar. Vaak blijft deze eerste keer in zijn/ haar geheugen gegrift, meestal zelfs de exacte datum.
Raak
De laatste jaren overzomerden steeds meer visarenden in ons land, maar tot broeden kwam het niet. Vanaf 2014 overzomerden zelfs meerdere visarenden in De Biesbosch. Eindelijk, in april was het dan toch raak. Boswachters zagen dat de visarenden paarden, er werd nestbouw gezien en zij zagen gevechten in de lucht. Dit tot grote vreugde van vele Nederlandse vogelaars. Door de grote belangstelling werden extra beschermingsmaatregelen genomen, om de visarenden, waarschijnlijk een nieuwe soort voor Nederland, alle rust te gunnen en boswachters surveilleerden extra in het gebied. Boswachter Thomas van der Es is verheugd over de komst van de visarend in zijn Biesbosch:
“Dit is echt goed nieuws voor de Nederlandse natuur. Dat een prachtige vogel als de visarend weer terug is als broedvogel in ons land, zegt iets over de kwaliteit en de schaal van het gebied.”
Onrustig
Op 1 juni kwam het bericht dat het eerste visarendjong uit het ei was gekropen. Boswachter Jacques van der Neut vertelt:
“Ik zag vandaag dat de visarenden onrustig waren rond hun nest. Uit hun gedrag is duidelijk op te maken dat de ouders niet meer broeden en nu hun jongen voeren. de jongen zijn nog niet te zien, maar aan het gedrag van de ouders is op te maken dat er één of meerdere jongen in het nest zitten. Nu moeten wij ongeveer drie weken wachten tot de jongen wat groter zijn, dan kunnen wij zien hoeveel het er precies zijn.”
Uiteindelijk bleek het paartje twee jongen te hebben, waarvan één jong is gestorven.
Eerste vlucht
Inmiddels kan de eerste visarend zijn vleugels spreiden en zich opmaken voor een vlucht boven Nederland. Van der Es maakt elke dag een wandeltochtje naar het nest, om te kijken of het al zover is:
“Dit is zo spannend, ik hoop dat ik erbij ben als het jong gaat vliegen.”
John Wright van het Rutland Osprey Project kijkt elk jaar honderden uren naar het uitvliegen van jonge visarenden. Hij vertelt dat vliegen vooral een kwestie is van durven. Na de eerste sprong van het nest zal het jong een paar minuten vliegen, binnen een straal van ongeveer 300 meter, om daarna weer op het nest te landen. Wright:
“Hopelijk krijgen vogelaars de kans om deze vliegpogingen goed te zien.”
Al twee weken was het jong aan het oefenen op de rand van het nest, en was de spanning om te snijden bij boswachter Thomas van de Es. Donderdag 4 augustus, na veel geflapper en gezwier, maakte de eerste jonge Nederlandse visarend uiteindelijk zijn eerste vlucht.
Bronnen: Omroep Brabant, Staatsbosbeheer, Nature Today ©PiepVandaag.nl Walter Eijndhoven
