De biomassa van vissen in de schemerzone (mesopelagische zone) is 10 tot 30 keer groter dan eerder gedacht. Dit is de conclusie van een onderzoek uitgevoerd door een internationaal team van zeebiologen.

schemerzone

Professor Carlos Duarte concludeert dat het aantal schemervissen (vissen die 100 tot 1000 meter onder het wateroppervlak leven) uit 95% bestaat van de totale biomassa van alle vissen in de wereldzeeën.

‘Omdat de hoeveelheid vissen veel groter is, betekent dit dat de schemerzone een belangrijker rol vervult in het functioneren van de oceaan en de beïnvloeding van de hoeveelheid koolstofdioxide en zuurstof in de oceaan dan we dachten’, aldus Duarte.

Duarte en zijn team van wetenschappers dat met behulp van echolood de hoeveelheid vissen in de schemerzone registreerde, voeren zeven maanden de hele wereld over met het Spaanse onderzoeksschip Hesperides.

Vissoorten uit de schemerzone blijken ’s nachts naar het wateroppervlak te zwemmen op zoek naar voedsel en trekken zich terug tijdens de dag om vogels te vermijden. De vissen hebben grote ogen om goed te kunnen zien in het beperkte licht en zijn beter bestand tegen druk.

‘Ze detecteren visnetten van vijf meter afstand en kunnen deze zo ontwijken. Daarom gebruikten we akoestiek: sonar en echolood.’

Dit uitkomst van het onderzoek is significant, onder meer omdat gebieden die beschouwd werden als verlaten, ecosystemen blijken te zijn die barsten van het leven. De grootste hoeveelheid vis bevindt zich niet in kustwateren, maar in de centrale gyres (ringvormige zeestromingen) in de oceanen.

Een groot deel van de vissen in de oceaan is hierdoor onbereikbaar voor vissers en hun netten.

Volgens Duarte toont het onderzoek aan dat de oceanen gezonder zijn dan tot nu toe werd gedacht.

Bron ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde