Toen Nathaniel Denton en zijn collega’s bezig waren met het herstellen van een boot in de haven van Digby, Nova Scotia, gebeurde er iets heel bijzonders. Op het eerste gezicht leek er een dolfijn naar de kust te zwemmen, maar enkele ogenblikken later bleek het om een verstrikte walvis te gaan.
Denton zag al snel dat de bultrug in nood verkeerde:
“De kleine walvis zwom recht naar ons toe met een visnet gewikkeld rond haar hoofd.”
De mannen aarzelden geen seconde en kwamen direct in actie. Ze liepen naar de walvis toe om haar te bevrijden, waarbij het haast leek alsof ze hun goede bedoelingen kon voelen toen ze dichterbij kwam. Hierdoor konden Denton en de anderen haar zonder al teveel moeite bevrijden: :
“We sprongen meteen in het water en hoefden niet dieper dan onze heupen grijpen om de netten door te snijden.”
Het was duidelijk een noodgeval, want de netten snoerden de mond van de bultrug en bovendien sneden de draden in haar vel. Desondanks was dit voor de kleine walvis geen reden om in paniek te raken toen de groep naderde om haar te bevrijden. Denton:
“Het was slechts een schrammetje, maar het is verbazingwekkend hoe ze tijdens de hele bevrijdingsprocedure kalm bleef alsof ze wist dat we haar wilden helpen. Ze gaf geen enkele kik. Ze bleef rustig zitten en liet ons onze gang gaan.”
Na enkele minuten was de bultrug bevrijd met een kleine wond die hopelijk geen gevaar meer opleverde voor haar gezondheid. De walvis bleef een tijdje bij haar redders, maar zwom al snel weer terug in zee. Denton denkt dat de walvis weer helemaal zal herstellen van haar verwondingen:
“Ze vertrok heel rustig en sterk. In een mum van tijd was ze uit het zicht verdwenen. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Ze wist wat we aan het doen waren. Het was een voorrecht om haar te mogen helpen, zeker als je bedenkt wat voor intelligentie de walvis bleek te bezitten.”
Bron ©PiepVandaag.nl Bram Vogels
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
1 Comment
Comments are closed.
Als iedereen zijn zooi zou opruimen zijn zulke acties niet nodig, zie het helaas overal aan waterkanten gebeuren met visdraad, ik ben daar inmiddels heel alert op geworden en heb het nodige al opgeruimd.