Dierenleed is geen kunst
Gistermorgen om half 10 heeft Sandra van de Werd als vertegenwoordiger van stichting Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip een poging gedaan om Jip de Kip uit de Amsterdamse theaterschool te redden.
Jip werd daar met goedkeuring van de directeur als project van student Rick Busscher gebruikt en kon daardoor vrijdag geslacht worden. Om de kip Jip te redden heeft de vertegenwoordigster van Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip de kip uit haar hok gehaald en in een dierenreistas gedaan. In het hok werden een pakje vegetarische kipstukjes achtergelaten samen met de boodschap Geen theater ten koste van een kip. Daarbij de naam van Comité Dierennoodhulp als afzender en achterlating van kaartje met gegevens. Bedoeling was om Jip een mooi leven in een tuin te geven bij mensen die hart voor dieren hebben. Helaas is dit door de achtervolging buiten op straat van een medewerkster van de theaterschool niet gelukt. Omdat Sandra niet vrijwillig afstand wilde doen van Jip is zij aangehouden door de politie en heeft de theaterschool aangifte tegen haar gedaan en is zij na zes uur in de cel weer vrij gelaten. Jip de kip is op last van de officier van justitie teruggegeven aan student Rick Busscher. Dit terwijl Jip niet volgens de regels van de overheid gehuisvest was en misbruikt werd voor een project. Om mensen door stemgedrag te laten beslissen of een dier blijft leven of geslacht moet worden is puur dierenmisbruik, machtsmisbruik en bovendien ook nog eens een goedkope manier om media-aandacht te krijgen.
Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip zijn verheugd dat student Rick Busscher nu, na deze korte bevrijdingsactie, gestopt is met de kip te gebruiken voor zijn onderzoek. Een discussie starten over hoe we met ons voedsel omgaan juichen zij alleen maar toe. Alleen doe dat niet over de rug van een dier. Kippen zijn al de meest misbruikte dieren in ons land. Meer dan 500 miljoen vleeskuikens leiden een verschrikkelijk leven en eindigen gruwelijk. Had Busscher dit met een hond of kat gedaan met een poll over slachten of niet, dan had hij half Nederland over zich heen gekregen. Een kip misbruiken hiervoor is wel erg makkelijk en bovendien ook niet orgineel. Busscher had dit ook op een andere manier aan de kaak kunnen stellen zonder er nog eens een dier extra voor te misbruiken. Zo had hij bijvoorbeeld bij zijn project een rondleiding bij een slachthuis kunnen organiseren of slachtfilms kunnen vertonen in de kantine.
Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip willen dat de overheid regels gaat maken waardoor dieren niet langer meer misbruikt kunnen worden door publiciteitsgeile kunstenaars.
Persbericht Comité Dierennoodhulp
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
3 Comments
Comments are closed.
Jip de kip is op last van de officier van justitie teruggegeven aan student Rick Busscher. Dit terwijl Jip niet volgens de regels van de overheid gehuisvest was en misbruikt werd voor een project. Om mensen door stemgedrag te laten beslissen of een dier blijft leven of geslacht moet worden is puur dierenmisbruik, machtsmisbruik en bovendien ook nog eens een goedkope manier om media-aandacht te krijgen.
Dus volgens deze regels mag die kip helemaal niet terug, wat is dan het probleem om de kip daar weg te halen ?
Dit soort praktijken roepen vreemd gedrag op bij studenten, achter je pc stemmen over leven/dood van een kip, wat is het nut hiervan voor studenten van een theaterschool ?
Respect Sandra, jammer dat zelfs een Officier van Justitie zich niet aan de regels houdt, misschien een petitie opstarten tegen zulke “kunstenaarsacties ” ?
En nu de kip alsnog een mooi leven geven, of is hij al afgemaakt? jammer dat veel kinderen niet van jongs af aan opgevoed worden met respect voor dieren. Bizar dat de politie hier tijd aan besteed terwijl er toch heel veel voorbeelden zijn van ernstige zaken waar zij geen tijd voor hebben.
Wat een krankzinnige ideeen halen mensen zich anno 2016 na christus in hun kop. Zo lijkt het er wel op of we teruggaan naar de tijd der gladiatoren, Om nog maar niet te spreken van de arrogantie. Voor een
“”kunstenaar”” gelden schijnbaar andere normen. Bravo Sandra.