Een jonge vos die vorig jaar haar moeder kwijtraakte, kreeg er twee menselijke pleegouders voor terug. Schotse amateurfotografen Peter Lewis en Mark Strachan gaven Black Paws eten en leerden haar jagen. Ze vormden een sterke band met de vrouwtjesvos en bezoeken haar regelmatig.
Peter Lewis en Mark Strachan zagen vorig jaar zomer drie vossenjongen bij Peterhead, aan de kust van het Schotse graafschap Aberdeenshire. Dit was weliswaar een mooie ervaring, maar in eerste instantie niet meer dan dat.
Toen ze drie weken later terug kwamen troffen ze op de weg een dode vrouwtjesvos aan, waarvan ze vermoedden dat het de moeder was van de drie jongen die ze eerder hadden gezien. De vosjes waren dus op zichzelf aangewezen. Peter en Mark besloten voor de jongen te zorgen, maar twee dieren trokken er al snel op uit. Al hun aandacht schonken ze dan ook aan het overgebleven dier, dat ze Black Paws noemden. Regelmatig gingen ze bij haar langs, gaven haar voedsel en renden zelfs door de velden met stukken vlees aan een touwtje, om haar te leren jagen.
“Door het veld rennen met een stuk kip aan een touwtje terwijl ze achter de prooi aan joeg, dat was echt grandioos.”
Ze voelden zich zo met de opgroeiende vos verbonden, dat ze zich beschouwen als haar pleegouders. Om een oogje op Black Paws te kunnen houden gebruikten ze zelfs nachtcamera´s.
Aangezien de mannen fotografen zijn, hebben ze hun belevenissen met Black Paws prachtig gedocumenteerd. De vos blijkt zeer fotogeniek te zijn. Zo is op de schitterende foto´s te zien hoe ze speelt, eet en zelfs poseert. Ook lijkt ze op sommige foto´s te lachen. Aan nieuwsblad Metro vertelt Peter, technicus voor een oliemaatschappij:
“Als we langs kwamen lieten we haar op onze manier weten dat we er waren en ze gedroeg zich als een hond die de hele dag op zijn baasje wacht. We werden haar pleegouders. Een maand lang heb ik het aan Mark moeten overlaten om haar te voeren, omdat ik vanwege vakantie in de Hooglanden niet langs kon gaan. Toen ik haar weer zag was dit geen teleurstelling, want het jong dat zo kwetsbaar leek was uitgegroeid tot een prachtige vos en ze was me niet vergeten. Ze was stoutmoediger dan ooit en kwam gelijk naar me toe en vlak bij me zitten. Dit is een wilde vos en ik vind het verbluffend hoe ze ons toelaat in haar leven. Misschien rekende ze erop dat we haar zouden helpen volwassen te worden.”
Black Paws is nu een volwassen vos en heeft Peter en Mark niet meer nodig, maar de band die ze hebben blijft bestaan.
Bronnen:
©Animals Today Angelique Lagarde
2 Comments
Comments are closed.
Dit is het tegenovergestelde van jagen.
De een redt dieren en geeft hen een mooi leven in alle vrijheid in de natuur.
De ander heeft er op een ziekelijke manier lol in om dieren te vermoorden en hen het leven af te nemen, of hen gruwelijk te verwonden.
Wat een fantastisch verhaal.
Prachtig zoals deze vos geholpen wordt om te leren zelfstandig in de natuur te leven.
Dit soort berichten geeft mij altijd een warm gevoel.