Door heel Europa worden kalfjes en lammetjes getransporteerd. Er is inmiddels redelijk wat wetgeving die het welzijn van deze dieren zou moeten garanderen, maar onderzoek van Eyes on Animals wijst uit dat deze systematisch met de voeten worden getreden. Animal Welfare Foundation en Tierschutzbund Zürich werkten samen aan deze uitgebreide reportage.
Lange lijdensweg
Jaarlijks worden meer dan een miljoen kalveren tussen de Europese lidstaten vervoerd. Deze kalfjes zijn afkomstig van melkboerderijen in o.a. Estland, Litouwen, Letland, Ierland en Polen en gaan naar Frankrijk, Duitsland en Spanje, maar ook Nederland. Deze jonkies worden vroeg bij hun moeder weggehaald zodat er meer melk overblijft om te verkopen aan de mensen. Stiertjes kunnen geen melk geven, dus heeft de boer er niets aan, behalve wanneer ze worden verkocht. Ze worden dan dagenlang getransporteerd in overvolle vrachtwagens waar ze vaak zelfs geen toegang hebben tot een slok water. In wanhoop likken ze met hun tong het condensatievocht van de kille metaalwand terwijl enkele van hun lotgenoten langzaamaan bezwijken onder de gevaarlijke rit. Bij controleposten wordt de rustperiode van 24u met gepaste voeding consequent genegeerd. De eindbestemming? Stalcomplexen met piepkleine kale kooien waar de bange dieren wild worden gehanteerd en maandenlang worden vetgemest om te eindigen in het slachthuis.
Incident of patroon?
Omdat de consument iedere dag vlees en zuivel in de supermarkten verwacht, rijden deze veetransportwagens door weer en wind, wat helaas ten koste gaat van de verzwakte diertjes. Jong als ze zijn, is het vaak moeilijk om hun balans te vinden in een overvolle truck. Soms zijn er metalen ’tepels’ aanwezig, maar deze bieden weinig hulp aan een kalfje dat niet eens weet hoe het moet drinken. Oververhitting en onderkoeling zijn een veelvoorkomende reden van sterfte, maar slechte weersomstandigheden en vermoeidheid zorgen ook voor veel ongelukken op de baan. Naar de bezweken dieren wordt niet omgekeken. In plaats daarvan belanden ze in een ‘karkascontainer’. De politie heeft niet de middelen om adequaat in te grijpen en wanneer Eyes on Animals na inspectie hun hulp inschakelt, komt die doorgaans te laat.
Deze aangrijpende beelden zetten aan tot denken. Is het naïef om te denken dat er wel strenge regels bestaan en dit slechts een toevallige grootschalige nalatigheid is of is dit een structureel probleem dat niet zomaar wordt opgelost met wetten en regeltjes? En waarom slepen we die miljoenen kalfjes van het ene naar het andere land?
©PiepVandaag.nl Bram Vogels
5 Comments
Comments are closed.
In de eerste plaats hoop ik dat steeds meer mensen stoppen met vlees te eten. Dat scheelt al enorm veel zinloos onnodig intens dierenleed. Gelukkig raken steeds meer mensen er van doordrongen hoe ongezond vlees en andere dierlijke producten zijn en ook van al het leed wat er aan ten grondslag ligt en de gigantische aanslag voor natuur en milieu. Maar verder vind ik dat geboorte, opfokken en slacht op één plaats zou moeten gebeuren, dus zonder gesleep met dieren en het met veel grof geweld in en uit vrachtwagens jagen. Het is toch niet uit te leggen om elke dag weer opnieuw alleen al in Nederland 1.500.000 dieren van hot naar her te slepen, vaak zelfs over meer dan 1000 km omdat het slachten daar een paar dubbeltjes meer oplevert. Wat een waanzin, wat een ellende, wat een onrecht, wat een milieuvervuiling, wat een zinloosheid. Wanneer nemen logica, rechtvaardigheid, wijsheid, duurzaamheid en ethiek eens de overhand?
Waarom we met deze en andere dieren van land naar land zeulen lijkt me een eenvoudig antwoord. Er is een hele grote groep mensen die aan het werk gehouden moet worden. Nuttig of nutteloos werk, daar mag iedereen zijn/haar eigen invulling aan geven. Ooit…. misschien in het jaar 3000 of nog veel later zullen de kindertjes die dan op school zitten en geschiedenis krijgen, naar deze tijd terug kijken en er van overtuigd zijn dat men toen, duizend jaar geleden, het heden voor ons, in de middeleeuwen leefden. En we hadden het nog allemaal gedocumenteerd ook.
Misselijkmakend, deze omgang met dieren. Het is een misdaad tegen het leven voor zowel de desbetreffende dieren alsook de beulen die dit werk dag in dag uit verrichten en daarmee hun eigen gevoeligheid en waardigheid uitschakelen. Ze amputeren daarmee zichzelf en maken het leven plat en troosteloos.
Schokkend, deze veetransporten. Zowel voor de dieren als de mensen die hier werkzaam zijn een hel.
Hoogste tijd voor bewustwording omtrent het wezen van dieren en de omgang van de mens hiermee.
Mensen die in deze sector willen/kunnen werken maken zelf deze keuze, dieren niet !