In elf jaar tijd is het aantal zeehonden dat in Nederland verstrikt is geraakt in plastic afval verviervoudigd. Deze vervuiling is voornamelijk afkomstig van de visserijsector.
Dit is gebleken uit een onderzoek van zeehondencentrum Pieterburen, A Seal, zeehondenopvang Ecomare en het Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek. Over een periode van ruim 10 jaar hebben wetenschappers een register bijgehouden met het aantal gewonde zeehonden in Nederland, ten gevolge van plastic afval in zee. Het onderzoek startte in 2010 en opvallend is de sterke toename van het aantal zeehonden met verwondingen die is waargenomen sinds 2018. In de eerste jaren van het onderzoek, ging het om ongeveer zeven zeehonden per jaar, terwijl dat er in 2019 wel 38 waren. Ook in 2020 zijn er maar liefst 37 in plastic afval verstrikt geraakte zeehonden geteld. Een zeer dreigende en treurige trend.
Aangespoelde zeehond zwaargewond door plastic ring in zee: “Dit gebeurt er als je afval in de natuur gooit” https://t.co/WQQFlZJGVl
— patrickvancauwenberg (@patrickvancauwe) April 27, 2021
Zeehonden en andere mariene dieren raken steeds vaker met hun nek en vinnen verstrikt in ons plastic afval. Ze raken bekneld en kunnen dikwijls niet meer goed zwemmen. Het plastic snijdt hun in de huid, waardoor er ernstige verwondingen ontstaan. In 88 procent van de onderzochte gevallen, bleek de zeevervuiling afkomstig te zijn van de visserijsector.
Scheepsbemanning redt zeehond van verstrikking in visnetten #plasticsoep https://t.co/3Vq7DgddMm pic.twitter.com/bKoNlzCV4u
— Plastic Soup Foundation (@plasticsoupfoun) January 30, 2016
Zeehonden in Nederland
In ons land leven twee soorten zeehonden: de zogenaamde gewone zeehond en de grijze zeehond. Met name de grijze zeehond raakt zeer regelmatig verstrikt in plastic afval. Dit komt door het buitengewoon nieuwsgierige karakter van het dier. Het komt graag een kijkje nemen bij activiteiten. De gewone zeehond daarentegen, is iets afstandelijker.
Dierenarts en hoofdonderzoeker Anna Salazar-Casals tegen Omrop Fryslân:
“Vooral grijze zeehonden worden slachtoffer. Die zijn nieuwsgieriger dan gewone zeehonden. Daardoor komen ze vaker in contact met vissers en raken ze ook vaker verstrikt.”
Heel zielig: een zeehond met een diep ingesneden stuk visnet om zijn nek werd vandaag gevonden op het strand van Texel. In de opvang van Ecomare is hij van het net bevrijd. Gelukkig is er niks blijvend beschadigd! Lees er meer over op de website: https://t.co/uI545FbGEx pic.twitter.com/F9vvX6JfEj
— Ecomare (@EcomareTexel) April 22, 2020
Aantal verstrikkingen
Ongeveer 70 procent van de verwonde zeehonden, kan op tijd worden gered, ofwel door ter plekke hulp te bieden, of door de dieren over te brengen naar het opvangcentrum. Maar wel 20 procent wordt aan zijn lot overgelaten, doordat zij onbereikbaar zijn. En in 10 procent van de gevallen is het al gestorven, voordat het verstrikt geraakte dier wordt ontdekt.
https://twitter.com/DidiXxx16/status/1554680347698364421
Toename meldingen
Volgens marien bioloog Sander van Dijk van Pieterburen is er geen duidelijke verklaring voor de grote toename in het aantal in plastic verstrikt geraakte zeehonden in Nederland. Mogelijk drijft er nu meer afval in zee dan tien jaar geleden, waardoor er de laatste jaren meer zeehonden in verstrikt raken. Maar het is ook mogelijk dat er momenteel een groter publiekelijk bewustzijn is van de gevolgen van de plastic soep, eveneens de verbeterde communicatiemiddelen met de zeehondencentra. Daardoor zijn er mogelijk meer meldingen gedaan van zeehonden in nood.
Tefiti gaat naar huis
Komend weekend zal Tefiti, een uit Schiermonnikoog gered zeehondje, terugkeren naar zee. Het dier was met ernstige verwondingen aangetroffen in de buurt van het eiland, maar is succesvol hersteld. Anna Salazar-Casals:
“Het was een heel diepe wond, maar gelukkig was het niet ontstoken.”
Omdat lang niet alle zeehonden zo prachtig genezen als Tefiti, doet het zeehondencentrum een oproep om de verwondingen zo veel mogelijk te voorkomen. Het centrum roept daarom iedereen op om onze stranden schoon te houden en op te ruimen. Ook benadrukt zij dat hulp op hoger niveau essentieel is.
“Dit moet op hoger niveau aangepakt worden. Zonder regels of wetten kunnen we niet veel doen.”
Bron:
©AnimalsToday.nl Jennie Cools