Eergisteren was het Thanksgiving.  Een prachtig mooi feest, dat gevierd wordt op de vierde donderdag in november in onder andere de Verenigde Staten. Op deze dag spreken mensen hun dankbaarheid uit voor de oogst en meer in het algemeen voor de goede dingen in hun leven.

Helaas is het voor dieren, zoals vaker bij tradities en feestelijkheden van mensen, niet zo’n fijne (lees: waardeloze) dag. In dit geval is de kalkoen onlosmakelijk verbonden aan Thanksgiving. Rond deze tijd worden er dan ook zo’n 45 miljoen geslacht.

In 1870 wilde de zoon van president Abraham Lincoln geen kalkoen eten waarop zijn vader, het dier ‘redde’. Sindsdien krijgt jaarlijks 1 kalkoen gratie van de president van Amerika en dat is een hele mediahappening, dat ook het Nederlandse nieuws haalt. [Volkskrant.nl]

Dit jaar was een kalkoen met de naam Popcorn de ‘gelukkige’. Tachtig kalkoenen streden om gratie (hun leven) en Amerikanen konden stemmen welk dier ze het leukste vonden. Wat een bizarre strijd…

Een  andere ‘kandidaat’ is Caramel. Hij mag ook blijven leven.

“Hij is al begonnen met het inzamelen van geld voor zijn volgende campagne”, aldus Obama.

Het maken van grappen is ook onderdeel van de traditie. Ik vind dit helemaal niet grappig maar ongelofelijk dom, cru en achterhaald.

Rond de kerstdagen beleeft de kalkoen trouwens nog een ander waar dieptepunt. Dan worden er alleen al in Amerika rond de 22 miljoen geslacht in het kader van de feestdagen.

En nu hoor ik mensen al weer denken. Dat is Amerika… Wij in Nederland doen dat veel beter. Nee dus! In Nederland leven zo rond de 1 miljoen kalkoenen op elkaar gepropt in grote dichte schuren. Elk jaar sterven meer dan honderdduizend kuikens vroegtijdig door ziekte, stress of omdat ze elkaar dood hebben gepikt. In 16 weken tijd weegt een hen 10 kilo en in 20 weken een haan zelfs 20 kilo.

Naast de plofkip kunnen we dus gerust concluderen dat we in Nederland ook plofkalkoenen ‘produceren’. En dat om onze feesten op te luisteren. Diep triest en tijd voor verandering.

Wakker Dier maakte trouwens samen met Ancilla Tilia, een video over hoe je een ‘kerstkalkoen’ klaarmaakt. Ik vind het nog steeds een briljant filmpje en ik denk dat zeker mannen anders gaan denken bij alleen al het woord, kalkoen…

Vleeskuikens

Ander nieuws dat dan weer nergens de media haalt is de ‘ruiming’ van 50.000 vleeskuikens in Staphorst. Wat heb ik toch een hekel aan dat woord ‘ruimen’. Doden, dat is het.

Bij dit bedrijf werd salmonella geconstateerd en betekende dus einde oefening voor de dieren. De kuikens werden vergast met de zogenaamde ‘Big Bag’ methode waarbij de dieren gevangen worden en in kleine containers worden gestopt waar een hoog concentraat CO2 in wordt gespoten. Na de stress van het vangen waarbij het breken van vleugels en poten geen uitzondering is, worden deze dieren dus verstikt.

Vanaf 10.00 uur ’s ochtends zijn ze met het ruimen bezig geweest. Waarom ’s ochtends? Dan zijn de dieren juist heel actief en betekent dat nog meer stress en nog meer kans op kwetsuren.

Uiteindelijk bleek om 18.30 uur, 8,5 uur later, nog maar twee derde van de kuikens te zijn gedood. Ooggetuigen vertelden de dieren weer bijkwamen in de containers. Hoe ongelofelijk triest!

Angorawol

Gelukkig ook mooi nieuws deze week. Of eigenlijk vreselijk nieuws dat uiteindelijk heeft geleid tot  een stap in de goede richting. De beelden die PETA Azië maakte van de angorawol industrie zijn echt afgrijselijk.

Maar ze hebben wel effect gehad. Tijdens de koffie gisterochtend in het café bij mij op de hoek was het onderwerp van gesprek, angorawol. De mensen die ik sprak wisten om te beginnen niet dat angora van konijnen afkomstig is. En dat de dieren onder erbarmelijke omstandigheden leven en levend geplukt worden, dat wist al helemaal niemand. Nu kun je er niet meer om heen. Het is opgepikt door bijna alle media in Nederland en modeketens WE, C&A  en Hennes & Mauritz (H&M) hebben al aangegeven de productie van kledingstukken op te schorten. Bij H&M kun je zelfs je kledingstuk van angorawol terugbrengen en je geld terug krijgen. Want laten we eerlijk zijn, wie wil nu iets dragen waar zo’n verschrikkelijk leed aan kleeft?

Mij geeft het hoop voor de toekomst. Dit is pas het begin. Onwetendheid staat dierenwelzijn in de weg. Wanneer meer mensen weet wat er gebeurt met wasbeerhonden voor bontkragen, ganzen en eenden voor dons, schapen voor UGGS en met nog zoveel andere dieren voor producten die wij aanschaffen. Dan stopt de vraag, dus het aanbod en daarmee het leed vanzelf. Nog altijd hoop dus voor een betere wereld voor de dieren en voor ons. En veel dank aan PETA voor het openbaar maken van de beelden van de verschrikkelijke industrie achter angorawol.

Naschrift: Vandaag is duidelijk geworden dat H&M doodleuk hun huidige assortiment angorawol blijft aanbieden.