Met en voor dieren werken is geweldig. Elke dag word ik met een glimlach wakker!
Van de vroege uurtjes tot laat in de avond zijn we in de weer met allerlei soorten honden en hun bijbehorende nukken en streken. Allemaal krijgen en verdienen ze onze aandacht en zorg. Tot welk ras een hond behoort, hoe groot hij is, of wat voor gedrag hij laat zien, het maakt ons echt allemaal niets uit!
Jammer genoeg maken we in ons ogenschijnlijk oh zo tolerante landje, nog maar al te vaak een onderscheid. De geschiedenis lijkt ons niets te leren; discriminatie blijft van alledag. Ook met honden doen we dat voortdurend, al wordt dat vaak ontkend. Maar de mate van tolerantie naar honden die een incident veroorzaken, is in mijn ervaring toch sterk afhankelijk van het betrokken ras. Want de consequenties voor bijvoorbeeld een Stafford, herder of bulterriër zijn in de regel veel zwaarder dan voor een Heidewachtel of dalmatiër die heeft gebeten.
In dit filmpje zie je agenten al op voorhand met getrokken pistool lopen en uiteindelijk ook een van de twee Staffords doodschieten. Geloof maar niet dat als er twee dalmatiërs rond hadden gelopen, al zouden ze iemand gebeten hebben, dat de pistolen uit hun holsters waren gekomen. Overigens ging er van deze twee honden voor wat betreft gedrag geen enkele dreiging uit! Het ras was voldoende om een sfeer te creëren alsof er twee bloeddorstige leeuwen waren ontsnapt. (Het verschil: Een leeuw kan bijna 300 kilo wegen en deze honden zullen nog geen 30 kilo hebben gewogen).
Het idee dat als dit soort rassen eenmaal ‘bloed heeft geproefd’ ze het zullen blijven doen, is een ernstige misvatting en zelfs ronduit onwaar. Iedere keer opnieuw dezelfde uitslag bij grote onderzoeken, bijvoorbeeld Spanje 2011, USA 2013, dat deze rassen helemaal niet meer risico geven. Maar het is wel door dit valse idee dat veel van deze honden worden afgemaakt! Ik vind dat er een enorme maatschappelijke uitdaging en verantwoordelijkheid ligt om hierin een omslag van denken te maken. Een probleem los je immers niet op als je consequent de verkeerde conclusies blijft trekken! Want dat een hond die eenmaal bloed heeft geproefd nooit meer kan veranderen, is de grootste onzin die ooit is bedacht!
Waarom discrimineren we?
Discriminatie (het maken van een onderscheid waarin de ene partij een nadeel ondervindt ten opzichte van een andere partij) gaat hand in hand met generalisatie (uit een enkel geval een algemeen oordeel of een regel afleiden). De uitspraak dat “alle Staffords vals zijn en daarom dood moeten als ze betrokken raken bij een incident” is daar een goed voorbeeld van. Maar hoe komt het eigenlijk dat we zo gemakkelijk generaliseren? Dat is een stukje natuurlijk gedrag waar we helaas niet meer bij stilstaan. Stel je voor dat je als klein zebraatje wordt opgejaagd door een leeuw. En dat het je lukt om ternauwernood met slechts de schrik en wat flinke schrammen te ontkomen. Dan is het best handig dat moeder natuur ervoor heeft gezorgd dat je voortaan alle leeuwen als gevaarlijk beschouwt. Je afvragen of de volgende leeuw die je tegenkomt misschien wél aardig is, zou je anders zomaar met de dood kunnen bekopen. Door de evolutie met ons complexe denken zijn wij mensen –tenminste, een steeds groter wordende groep – verder geëvolueerd, waardoor we wel onderscheid kunnen maken. Ook al heb je een negatieve ervaring opgedaan met iemand die een geel petje droeg, dat wil dan niet automatisch zeggen dat iedereen met een gele pet op vervelend is. Maar deze capaciteit tot logisch denken delft helaas maar al te vaak het onderspit. Veralgemenisering en discriminatie liggen daar op de loer waar we onze gevoelens laten voeden door mediaberichten over ‘killer’ Staffords en hun bloeddorstige consorten. Deze willekeur in “journalistieke” verslaggeving van bijtincidenten, leidt tot een scheef beeld van de werkelijkheid: een bericht over een Stafford die heeft gebeten is zo gepubliceerd, maar een Heidewachtel die ergens zijn tanden in heeft gezet? Dat haalt in de regel de kranten niet.
Een hond kan om verschillende redenen agressie vertonen. En inderdaad, het is waar dat als je eenmaal ervaren hebt dat iets werkt, je het in vergelijkbare situaties waarschijnlijk vaker zult doen. Maar deze waarschijnlijkheid leidt niet automatisch tot de algemene wet dat als een hond eenmaal bloed heeft geproefd, hij altijd zal blijven bijten! En ook de gevolgtrekking dat daarom alle exemplaren van een bepaald ras onverzadigbaar bloeddorstig zijn, raakt kant noch wal. Beide zijn onjuiste generalisaties, die de indruk wekken dat er niets (meer) aan te doen is, waardoor vele honden onnodig worden ingeslapen!
Karakter en gedrag: basis en bouwstenen
Gedrag is altijd een los gegeven, dat voortdurend afhankelijk is van de situatie, omgeving, aansturing en leermomenten. Het karakter daarentegen staat wel vast; daar word je mee geboren. Maar hoe je je uiteindelijk met dat karakter gaat gedragen, dat wordt bepaald door je omgeving, ervaringen en opvoeding! Zeker is het waar dat agressie zich in sommige karakters – al dan niet onder invloed van raseigenschappen – makkelijker laat zien. Maar dat wil niet zeggen, dat dit dan ook gebeurt. En gebeurt het toch dat die agressie zich verder ontwikkelt, dan impliceert dit niet dat het onomkeerbaar is. Een karakter bestaat immers uit meer dan alleen agressie. Het is de kunst van de trainer om de agressie weer ‘uit’ te zetten. Op het moment dat de agressie stopt biedt hij namelijk de ruimte aan de andere, meer positieve karaktertrekken om zich verder te ontwikkelen. En dan blijkt vaak dat er ook heel wat leuke en lieve karaktereigenschappen in dat koppie zaten!
“Just a Day at the Office”
In het filmpje over mijn dagelijks werk “Just a Day at the Office”, zie je verschillende Staffords, herders en bulterriërs lopen. De meeste van deze honden zijn in training vanwege de forse agressie die ze hebben laten zien. Deze agressie varieert van het aanvallen van andere honden en mensen tot het naar de strot vliegen (en niet meer loslaten!) van koeien aan toe. Nu lopen ze allemaal in een groep van 35 tot 40 honden. Ik hoop dat we ooit nog eens stoppen met het discrimineren van deze hondenrassen (sowieso trouwens ook met het discrimineren in het algemeen!!).
Pack Leader Training & Transformation Center
Zou het niet mooi zijn als we ons niet langer door angst laten regeren, maar dat we juist moedig zijn? Dat deze dieren niet langer uit vrees worden gedood, maar dat we ons laten leiden door moed? Door de moed waardoor ze blijven leven? Van Chihuahua’s tot Staffords, zonder onderscheid: dat zou mijn glimlach iedere ochtend in ieder geval nog groter maken…
©PiepVandaag.nl Bert van Straten, Pack Leader
9 Comments
Comments are closed.
[Je vergeet hierbij wel iets te vermelden en dat is, welke mensen nemen dit soort honden.
Wat mij vaak opvalt is juist dat mensen die stoer en of agressief willen overkomen, helaas juist dit soort honden aanschaft om hun status te bevestigen en die het leuk vinden dat mensen dan bang voor hun zijn.
Helaas discrimineer ik ook, want als ik weer zo,n stoer tiepje tegen kom met dit soort hond, die ze blijkbaar haast niet onder controle kunnen houden, dan word ik daar ook bang van, want wat gebeurd er met mijn hond als hun hond los komt.]
gelukkig geef je toe dat je discrimineerd, want ik herken dit zo duidelijk als Stafford Baasje.
Nu ben ik geheel niet een stoer type man, ik heb een Stafford en een Beagle, waarbij de stafford later is komen als herplaatser, en de beagle altijd al met deze stafford speelde..
Nu woon ik ergens waar heel veel honden zijn, maar voornamelijk Kleine honden, nu is mijn stafford al regelmatig gebeten door een Jack Russel actige bastaad hond, die ook andere honden heeft gebeten, maar niemand zegt er wat van, Nu heeft mijn stafford na paar maal te zijn aangevallen nu eindelijk eens wat terug gedaan, en wat denk je, mijn stafford is de “gebeten” hond, en politie voor de deur.. Die eigenaar van die valse Russel, word gewoon overheen gepraat.
Nu kon ik gelukkig de diverse rekeningen van de dieren arts van bijtwonden op mijn Beagle alswel mijn Stafford tonen, en aantal buren konden bevestigen dat mijn stafford eigenlijk idd een lieve (zeer speelse en mensknuffelgekke hond is) maar helaas voor vele is dat Mensgekkeknuffelgedrag wat bij kleine honden als leuk en lief word aangezien, bij een stafford als LEVENGEVAALIJK AANVALSGEDRAG gezien, terwijl ze zo graag door mensen word aangehaalt, liefste bij ze in de armen springt om daarna je op de grond te werpen, en je dan van top tot teen af te likken..
Maarja,, Staffords, levensgevaalijke honden, meteen schoppen en slaan hoor, en die baasje, die zijn allemaal van die stoere gassies die stoer willen zijn..
Bij zo typering aan mijn adres, kan ik er dus vanuit gaan dat jij dus een type lafbekje bent, dat al bang is voor een chiwawa en gaat huilen zodra iemand er ietsje stoer uitziet en ietsje te boos kijkt, en deze als crimineel aan ziet en een vriendelijk schouderklopje ziet als een aanslag waarbij je moet revalideren voor enkele maanden..
Leuk he, typering door iemand die je niet kent..
Kelvin, ben ik volledig met je eens, de Jack Russel staat verreweg bovenaan wat bijt incidenten betreft en dat is dan ook totaal mijn hond niet.
Heb honden gekozen die veel kunnen wandelen, snel leren, niet agressief en niet achter wild aangaan en constant kontakt houd met zijn verzorger.
Dat zijn toen 2 bordercollies geworden, honden die liever niet al teveel contact willen hebben met andere honden, de ene negeert ze zelfs totaal.
Wat ik als zeer vervelend ervaar is dat bijna iedere hond in de omgeving hun wel wil verschuren, vanwaar dit agressief gedrag van andere honden, hoe komt dat denk ik dan.
We hebben de honden nu 13 jaar, maar ben er juist niet een groter hondenliefhebber van geworden, juist door het gedrag van andere honden.
Je laatste opmerking vind ik wat minder geslaagt, want ik zeg helemaal niet dat iedereen met een stafford een stoere jongen wil zijn en dat jij mij gelijk als een lafbekje wil beschouwen, dat moet jij weten, maar het is wel weer typisch. Zou zeggen ga eens kritisch kijken naar mensen met een stafford.
Type hond, sja iedereen zoekt een hond wat in zijn haar situatie past. Tenminste als je verantwoordelijk omgaat met je dieren en omgeving. Om nu de Jack Russel weer af te schilderen als…. Moedeloos van..
Dat je het woord valse jack russel gebruikt is meer typerend voor jou.. Honden worden toch niet vals kuch onaardig geboren.. Wel zo gemaakt dmv niet opvoeden etc.
Prachtig mooi filmpje, ik zit het met een big smile te kijken !!
Goed om te laten zien hoe het eigenlijk moet en dat honden allemaal een stabiele basis nodig hebben.
Helaas worden staffords vaak door mensen aangeschaft die er niet de beste bedoelingen mee hebben en die eindigen meestal in het asiel ( als ze geluk hebben )
Daarbij zitten staffords vol energie die ze kwijt moeten dus daar moet wel wat mee gedaan worden !
Mensen moeten eerst nagaan wat voor hond bij hun eigen persoonlijkheid/ thuissituatie zou kunnen passen.
Hier in huis een bijna 10-jarige bullmastiff, een goedsul , 1 bonk liefde en dat zie je aan zijn hele houding en uitstraling, soms een beetje selectief doof maar er blijven mensen omlopen als ze hem zien aankomen, hij heeft het uiterlijk van een gevaarlijke vechthond dus……….
Onze stafford werd hier in de buurt ook afgeschilderd als een vals kreng nadat er een bijt incident had plaatsgevonden met een andere hond. Onze hond werd 4 keer zelf gebeten en heeft toen 1 keer van zich af gebeten. Inmiddels hebben we er een mechelse herder bij en het zijn dikke vriendjes. Je moet de mensen uit je buurt zien kijken.. Geniaal! Jammer dat ik niet een paar foto’s kan uploaden!
Je vergeet hierbij wel iets te vermelden en dat is, welke mensen nemen dit soort honden.
Wat mij vaak opvalt is juist dat mensen die stoer en of agressief willen overkomen, helaas juist dit soort honden aanschaft om hun status te bevestigen en die het leuk vinden dat mensen dan bang voor hun zijn.
Helaas discrimineer ik ook, want als ik weer zo,n stoer tiepje tegen kom met dit soort hond, die ze blijkbaar haast niet onder controle kunnen houden, dan word ik daar ook bang van, want wat gebeurd er met mijn hond als hun hond los komt.
Met mechelse herders ook, die worden misbruikt voor politie doeleinden, sorry maar zie te vaak dat deze honden wel heel gemakkelijk mijn honden bijten en helaas dan word ik niet echt een liefhebber van dit soort honden en dat is vaak ook niet de schuld van die honden, maar vaak van hun baas die de stoere man wil uithangen.
Beste jan. Ik begrijp uw angst volledig! Ook ik als stafford houder zie soms ‘bepaalde’ stereo type mensen met een hond als een stafford lopen dat ik denk ‘heeft u die hond om uw pen*s te verlengen of omdat u het ras zo respecteert’ het is juist van de schrijver bedoeld, leer moedig te zijn om dit ras echt te kennen. Mag ik zo vrij zijn om u al te wijzen op het volgende. De stafford kent slechts 2 verschillende erkende rassen. De staffordshire bull terriër (engelse stafford) en de amerikaanse stafford (amstaff). De amstaff zal u het meest tegen komen in het straatbeeld, dit ras is ook een stuk groter dan de engelse versie. De engelse versie zie je meer bij de liefhebber, een beetje het verschil tussen de dwerg pincher en de dobberman. Toch wil ik u mee geven dat de meeste houders van zowel de 100% amstaff als de engelse stafford, hun geliefde huisdier bij een fokker hebben gehaald en deze op zijn of haar beurt vaak zeer selectief te werk gaan! Praktisch elke fokker wilt zijn geliefde ras in ere houden en zeker niet geassocieerd worden met het kweken van vechthonden. Een fokker kweekt op het goede en gezonde karakter van het ras. Ongetwijfeld zal ik u nooit op straat tegen komen, anders had ik u een hand gegeven en de leiband van mijn engelse stafford voor een ervarings wandeling.
Helaas gaan de mensen hier boven gewoon door met discrimineren en veroordelen op uiterlijk..
Z’n stoer tiepje, dus zodra je stoer uitziet ben je bij voorbaat al geen echte liefhebber maar heb je zn hond om je pen*s te verlengen of om mensen bang te maken..
Allemaal vooroordelen en over een kam scheren..;-)