Het hengelen is in Nederland een populaire vrijetijdsbesteding. De hengelaars beschouwen het als een sport. Van fair play is echter geen sprake, want de vissen wordt door de hengelaars bewust geweld aangedaan. De vissen worden aan de haak geslagen en uit het water getrokken. Dit veroorzaakt verwondingen, benauwdheid, angst en stress, waaraan een deel van de aldus gevangen vissen overlijdt. Bij viswedstrijden worden de vissen bovendien nog langere tijd in netten of emmers opgesloten, wat nog meer stress veroorzaakt. Is dit een fijne sport?
Toen wij vernamen dat Sportvisserij Nederland bij NOC*NSF een verzoek had ingediend om als lid te worden toegelaten, hebben we mede namens de Dierenbescherming hiertegen bezwaar aangetekend. Ook de Dierencoalitie schreef een brief. Inmiddels hebben we samen met de Dierenbescherming op 21 september onze bezwaren bij het bestuur van NOC*NSF kunnen toelichten. Ook Sportvisserij Nederland was hierbij aanwezig.
We hebben om te beginnen betoogd dat het hengelen ethisch gezien een onacceptabele vorm van recreatie is vanwege de verwondingen, benauwdheid, angst en stress, waaraan de vissen worden blootgesteld.
Als het NOC*NSF Sportvisserij Nederland als lid accepteert, geeft het hiermee als grote maatschappelijke organisatie het signaal af dat het toebrengen van angst, stress en verwondingen aan dieren in het kader van recreatie ethisch toelaatbaar is. Het NOC*NSF raakt hierdoor dus actief betrokken bij een activiteit die door velen als een vorm van dierenmishandeling wordt beschouwd.
Het NOC*NSF vroeg vervolgens onze reactie op enkele stellingen ten gunste van toelating van Sportvisserij Nederland als lid. In de eerste plaats de stelling dat toelating zou kunnen leiden tot een betere controle op de regels betreffende het hengelen door alle betrokkenen inclusief de overheid. Wij zijn van mening dat aansluiting bij het NOC*NSF niet zal leiden tot versterking van de controle en handhaving van de regels. Sportvisserij Nederland heeft die controle trouwens al zelf grotendeels in handen, maar slaagt er bij lange na niet in om na te gaan of de voorschriften, ook van de eigen organisatie, goed worden nageleefd.
Het bestuur van NOC*NSF vroeg tenslotte onze reactie op het feit dat Sportvisserij Nederland al deel uitmaakt van de Internationale Sportfederatie en dat de Nederlandse overheid de hengelsport niet verbiedt. Kan NOC*NSF dan toelating weigeren? Wij menen dat NOC*NSF een eigen verantwoordelijkheid in dezen heeft. De ethiek ontwikkelt zich permanent in onze samenleving, ook waar het gaat om vissen. Wet- en regelgeving volgen steeds op enige afstand. Vissen werden tot voor kort nog vaak beschouwd als ‘koudbloedige dieren’ zonder gevoel. Inmiddels heeft een gestage stroom van wetenschappelijke studies vastgesteld dat vissen hoogontwikkelde dieren zijn met bewustzijn en gevoel. Die zullen dan ook als zodanig behandeld moeten gaan worden, en wel op dezelfde manier als de op het land levende dieren die kunnen schreeuwen van angst en pijn wanneer hen iets wordt aangedaan. Het geluid dat vissen maken is (helaas) meestal voor het menselijke oor niet waar te nemen. Met deze nieuwe feiten en inzichten zullen mensen en organisaties bij hun beslissingen rekening moeten gaan houden.
De ledenorganisaties van het NOC*NSF zullen over het verzoek tot toelating van Sportvisserij Nederland, dat al enkele jaren in behandeling is, in november 2012 een besluit nemen. Ik hoop dat het NOC*NSF zich verre zal blijven houden van dierenmishandeling.
©PiepVandaag.nl Ton Dekker, voorzitter Vissenbescherming
