Speciaal getrainde honden hebben onlangs in Kenia in een week tijd vier maal ivoor opgespoord dat verstopt zat in bagage van passagiers met bestemming China. De dieren zijn opgeleid door de African Wildlife Foundation in de strijd tegen stroperij.
De alsmaar groeiende vraag naar ivoor wakkert stroperij en illegale handel aan. Waarom is ivoor zo populair? Weinig mensen kan het ontgaan zijn wat voor een gruwelijkheden achter dit product verborgen gaan. Waarom blijft de handel in stand of erger nog; wordt de vraag almaar groter?
In de vroege twintigste eeuw werd het jagen op een olifant door rijke blanken in Afrika als een statussymbool gezien. In het welvarende westen werd ivoor gretig gebruikt voor de fabricage van verschillende producten van haarborstels en pianotoetsen tot aan poolballen. De handel in ivoor ging onveranderd door tot in 1979 geconstateerd werd dat er slecht 1,3 miljoen olifanten over waren op het Afrikaanse continent. Dit waren er in 1800 nog 26 miljoen! Op dit moment werd er in de westerse wereld bewustzijn gecreëerd om te voorkomen dat de olifant geheel zou uitsterven. Helaas nam tegelijkertijd de Aziatische vraag naar ivoor juist toe. In de Aziatische wereld wordt ivoor niet alleen ingezet voor gebruiksartikelen, maar gelooft men ook in een geneeskrachtige werking. De stijging van de vraag naar ‘het witte goud’ wordt mede veroorzaakt wordt door een opkomende Chinese middenklasse.
De jacht op olifanten en de handel in ivoor is verboden. Zoals geregeld op PiepVandaag.nl te lezen is moeten olifanten (met name de Afrikaanse olifant) het echter nog steeds massaal ontgelden. In de afgelopen 12 jaar is het aantal Afrikaanse bosolifanten met 62% afgenomen en is de gemiddelde levensduur gedaald van 70 jaar naar 20 jaar.
Door de invoering van het verbod op ivoorhandel in 1989, ontstond er vrijwel direct een levendige zwarte markt. Wereldleiders waren echter weinig eensgezind over de invoering van het verbod. Zo vindt Robert Mugabe (president van Zimbabwe) dat olifanten enkel ruimte in beslag nemen en veel te veel water drinken. Daarnaast is er veel corruptie in Afrikaanse landen aanwezig waardoor een verbod alsnog weinig invloed heeft.
Onlangs is, door de inzet van detectiehonden, ivoor opgespoord dat verstopt zat in bagage op het vliegveld van Kenia (Kanya’s Jomo Kenyatta International Airport). Het ivoor is gevonden in de bagage van vier passagiers die van plan waren om naar China te vliegen. Het ivoor werd opgespoord door speciaal getrainde honden. Deze honden zijn opgeleid door de African Wildlife Foundation (AWF) en door de afdeling opsporingshonden van Kenya Wildlife Service’s (KWS).
Bovengenoemde organisaties streven naar een ‘zero tolerance’ beleid voor de ivoorhandel. Hopelijk dragen deze vier opgespoorde buiten daaraan bij. Het grootste gedeelte van de vangst was al getransformeerd in kettingen, armbanden, ringen en sigarettendoosjes. Tevens werd er een impalahuid aangetroffen in de bagage.
Afgelopen juli zijn zeven rangers van Kenya Wildlife Service’s en zes rangers van Tanzania’s Wildlife Division afgestudeerd aan het “Conservation Canine Programme” van the African Wildlife Foundation. Hiervoor hebben ze 2 maanden lang een intensieve training gevolgd. Ze zijn getraind, in samenwerking met de hiervoor gespecialiseerde honden, om ivoor op te sporen in bagage, vrachtschepen en/ of voertuigen.
Deze vangsten zijn hét bewijs dat deze manier van werken zijn vruchten afwerpt en dat de intensieve trainingen (voor zowel de honden als de rangers) niet voor niets zijn geweest. Ook in Tanzania zijn tegenwoordig soortgelijke teams actief om te helpen bij de opsporing van ivoor op verschillende vliegvelden. Het meeste ivoor worden getransporteerd naar China, verreweg de grootste markt.
Bron ©PiepVandaag.nl Inge van der Heide
