Verschillende ngo´s wijzen op de aanwezigheid van martelingen en wreedheid bij Spaans vee dat geëxporteerd wordt naar het Midden-Oosten. Het vee begaat een lijdensweg tijdens het transport en bij aankomst in de slachthuizen wordt het onverdoofd geslacht. Deze praktijken vinden regelmatig plaats zonder de regelgeving van de Europese Unie te volgen.
Videobeelden
Dierenwelzijnsorganisaties Animals International, Animal Welfare Foundation (AWF), Igualdad Animal en Compassion in World Farming hebben in samenwerking de wreedheid waarmee met het Spaanse vee wordt omgegaan, gedocumenteerd. Spanje is de Europese leider in de export van levende runderen en schapen. Afgelopen zomer zijn er 346.859 runderen en schapen voor slachting geëxporteerd naar landen buiten de Europese Unie. Drie grote cliënten zijn Libanon, Saoedi-Arabië en Libië.
Op videobeelden die in een slachthuis in Libanon zijn opgenomen, is te zien hoe de dieren onverdoofd worden geslacht en mishandeld. De dieren krijgen een snee in de nek en bloeden dood, terwijl werknemers van het slachthuis hen met de vingers in de ogen prikken om hen in bedwang te houden. Het Spaanse vee kan op video geïdentificeerd worden, vanwege de Spaanse oormerken.
Marteling bij transport
De omgang met het vee voorafgaande en tijdens het transport is ook gedocumenteerd. Zo is op video vastgelegd hoe de dieren in de havens van Cartagena en Tarragona met geweld de schepen op worden gedwongen. Om de dieren in beweging te krijgen, worden zij geslagen of bij de poten aan boord gesleept. Ook kreupele en gewonde dieren. Daarnaast blijkt uit het onderzoek van de ngo´s dat het vee blootgesteld wordt aan veel te hoge temperaturen, wanneer zij urenlang in vrachtwagens in de havens moeten wachten. Vanwege de intense hitte doen sommige dieren een poging om te vluchten, maar vallen dan in zee.
De verordening van de Europese Unie verbiedt dieren tijdens het transport leed aan te brengen en verbiedt het vervoer van vee bij temperaturen boven de 30°C. Bij 35°C of hoger wordt dit ook bestraft. Toch gaan sommige landen soepel met deze regelgeving om, wegens gebrek aan controle. María Boada, dierenarts van de AWF/TSB:
“Er is een gebrek aan toezicht en controle in de havens. Zowel in de vertrekhavens als in de aankomsthavens is er geen geschikte infrastructuur om een inspectie uit te voeren en te zorgen voor voldoende dierenwelzijn. Er zijn geen noodplannen die dieren beschermen tegen extreme temperaturen, noch is er een vereiste een dierenarts aan boord te hebben. Duizenden dieren hebben dagen of zelfs weken geen toegang tot veterinaire zorg.”
Geen garantie op voldoende dierenwelzijn
De langste reis die het vee moet maken vanuit de Spaanse havens gaat naar Saoedi-Arabië. Sinds het land het dierenwelzijnsgarantiesysteem van Australië niet wilde ondertekenen, verzorgen Spanje en Roemenië het veetoevoer. Ook in Libië is het onmogelijk het welzijn van het vee te garanderen, daar het land zich in een gewapend conflict bevindt.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Jennie Cools
