Wolven huilen om hun territorium af te bakenen. Er is nu een computerprogramma ontwikkeld waarmee natuurbeschermers wolven kunnen identificeren door middel van hun gehuil. Zo kunnen de bewegingen van de wolven gemakkelijker gevolgd worden.
Het gehuil van een wolf in de wildernis kan de rillingen over je rug laten lopen. Natuurbeschermers hebben jarenlang gezwoegd om deze geluiden nauwkeurig te kunnen analyseren. Onderzoekers van de Nottingham Trent University (NTU) in Engeland hebben een computerprogramma ontwikkeld dat elke individuele wolf heel nauwkeurig kan identificeren door zijn of haar karakteristieke gehuil.
Wolvengehuil
Net als een menselijke stem heeft het gehuil van een wolf een typerende toonhoogte en een specifiek volume. Maar het analyseren van elke wolfhuil is moeilijk; in het wild kunnen wind en water het geluid dempen en vervormen. En het wordt nog moeilijker als een roedel wolven in koor begint te huilen.
“Ze doen het graag als groepsactiviteit,” vertelt Holly Root-Gutteridge, die het onderzoek leidde, tegen de BBC. “Wanneer er één begint te huilen, gaan ze allemaal meedoen.”
Omdat wolven territoria hebben die honderden vierkante kilometers in omvang kunnen zijn, was het een worsteling voor de natuurbeschermers om alle dieren op te sporen en te identificeren. Wolven markeren hun territoria op een aantal manieren, zoals krabben, geurmarkeren en huilen. Huilen wordt gebruikt voor de verdediging van het grondgebied, sociale binding en contact houden met andere leden van hun troep.
“Wolven huilen veel in het wild”, aldus Root-Gutteridge. “Nu kunnen we er zeker van zijn welke wolf er precies huilt.”
Computerprogramma
Het computerprogramma van het NTU-team is in staat om zowel de toonhoogte als het volume van een wolfhuil te analyseren.
“Eerst vangen we de toonhoogte waarop de wolf zingt,” legt Root-Gutteridge uit. “Daar voegen we de amplitude (het volume) aan toe. Die combinatie legt vast hoe luid de wolf zingt op verschillende momenten. Het is een beetje als met taal: als je de klemtonen op verschillende plaatsen verlegt, vervormt het geluid.”
Om hun software te testen, analyseerden de onderzoekers 67 opnames van 10 individuele Amerikaans wolven (Canis lupus Lycaon) die leven in het Algonquin Provincial Park in Ontario, Canada. Het programma identificeerde elke wolf correct, tot op 100 procent nauwkeurig. Zelfs bij het analyseren van 112 koorhuilen van 109 individuen, had het programma het meer dan 97 procent van de gevallen goed.
“In wetenschappelijke termen is dit echt spannend, want het betekent dat als we gehuil horen op de eerste avond, we de daaropvolgende nachten kunnen zeggen of het wel of niet dezelfde wolf is die je hoort. Voor het eerst zijn we in staat om met zekerheid te zeggen welke wolf er huilt. We kunnen individuen over hun grondgebied volgen alleen op basis van hun gehuil,” zegt Root-Gutteridge. “Dit is veel gemakkelijker en goedkoper dan andere opsporingsmethoden, zoals GPS-halsbanden.”
Bron ©PiepVandaag.nl Isabelle Oostendorp
