Afgelopen weekend doodde een visser een tijgerhaai voor de kust van West-Australië, de eerste haai die gedood werd onder de nieuwe wet. Hoewel zo’n 25% van alle haaien en roggen met uitsterven wordt bedreigd, heeft de regering van Australië onlangs besloten dat haaien van meer dan drie meter lang, die zich in de buurt van populaire stranden bevinden, voortaan mogen worden gevangen en afgemaakt.
Jeff Hansen, directeur van Sea Shepherd Australië, is woedend over de dodingsactie van de Australische regering.
‘Hoe kunnen we Japan veroordelen voor het doden van walvissen en dolfijnen en ondertussen onze kostbare beschermde zeedieren zo behandelen? Deze methode is extreem wreed, het kan uren duren voor de dieren overlijden.’
De vangst van de haai en de reactie van Jeff Hansen zie je hier.
Op 1 kilometer van de kustlijn zijn haaienvallen geplaatst. Dit zijn lijnen met haken waaraan aas is bevestigd. Haaien die groter zijn dan drie meter en op deze manier worden gevangen, worden gedood. Deze maatregel wordt genomen om aanvallen van haaien te voorkomen. De afgelopen drie jaar zijn in West-Australië zeven mensen doodgebeten. Hoewel dit zeer tragisch is, is het risico om door een haai aangevallen te worden nog steeds zeer klein, zeker als mensen die het water in gaan bepaalde veiligheidsmaatregelen in acht nemen.
‘Alleen omdat er een haai in de buurt is, wil dit niet zeggen dat er ook gevaar dreigt’, aldus Kim Holland, mariene bioloog aan de Universiteit van Hawaii. ‘In Hawaii hebben we altijd tijgerhaaien langs de kust, maar er komen slechts heel zelden aanvallen voor.’
Wetenschappers hebben een gerichtere en diervriendelijke manier oplossing om haaienaanvallen te voorkomen: 338 haaien werden uitgerust met zenders. Zodra het roofdier binnen anderhalve kilometer van de kust is, wordt een signaal verstuurd, dat vrijwilligersorganisatie Surf Life Saving WA via Twitter deelt.
Tijgerhaaien zijn solitaire dieren die voornamelijk ’s nachts jagen. Ze eten schaaldieren, vissen, vogels, zeehonden, schildpadden, inktvissen en zeeslangen. Vrouwtjes paren ongeveer een keer per drie jaar en hebben een draagtijd van zestien maanden. Nadat de jongen (10 tot 80 stuks) ter wereld komen, zijn ze erg kwetsbaar.
Bronnen: Sea Shepherd, NOS ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde
