Het was een fijne wandeling die ik met mijn zus en mijn hond maakte in het losloopgebied in het Amsterdamse Bos. We waren op de terugweg en mijn Mechelse herder Juna had zo genoten. Dit moeten we wekelijks doen, zeiden mijn zus en ik tegen elkaar. Ik riep Juna, die ik even eerder nog uit de sloot had zien drinken. Omdat ze niet kwam keek ik achterom en schrok me rot omdat ik haar middenin de sloot zag spartelen.
Ik rende naar haar toe en zag toen pas dat er om haar linker achterpoot een grote klem vastzat. Ik was bang dat ze zou verdrinken, maar gelukkig lukte het haar de overkant te bereiken en zich op de kant te slepen. Daar bleef ze hulpeloos en met veel pijn in het weiland liggen, waar vlakbij Wisenten liepen. Er kwam een jongeman op de fiets aan die ik tegenhield en om hulp vroeg. Mijn zus belde ondertussen met de politie. Ik rende naar Juna toe en probeerde de twee kanten van de klem open te trekken, wat niet lukte. Ik probeerde haar vervolgens op te tillen omdat ik haar bij de Wisenten vandaan wilde hebben, want dat voelde niet veilig.
Omdat het mij niet lukte haar alleen te dragen riep ik de jongeman om hulp. Ik heb altijd gedacht dat als je bij mensen rechtstreeks een beroep doet op hulp, dat ze dan wel gaan helpen. Maar hij reed weg. Hij was waarschijnlijk bang voor vieze kleren, want Juna zat onder de modder. Er kwamen een vrouw en een man aangewandeld. Ik riep de man om hulp. De man keek nors en reageerde niet. Uiteindelijk kwam de vrouw mij wel helpen. Samen hebben we Juna naar de andere kant van de sloot gedragen. De man met wie zij was weigerde zelfs het hek voor ons open te doen.
Ik belde de spoedlijn van dierenkliniek IJburglaan en zij gingen gelijk op internet op zoek naar hoe je de klem open kon maken. Ondertussen had mijn zus een vrouw aangesproken die met haar twee hondjes wandelde en deze vrouw handelde gelijk kordaat. Ze gaf haar hondjes aan mijn zus en knielde naast mijn hond neer en volgde de instructies van de dierenartsassistente op die ik door de telefoon kreeg. En zo kreeg zij de klem een stuk opengeduwd waardoor ik de poot van Juna eruit kon trekken. Juna was enorm opgelucht en probeerde haar pijn te verdrijven door met haar lijf in het zand te kronkelen.
Gelukkig kon ze nog wel wat op haar poot steunen en lopen. Een paar honderd meter voor de uitgang kwamen we eindelijk de boswachter en twee politieauto’s en een dierenambulance tegen, die al die tijd de locatie niet hadden kunnen vinden. De boswachter vertelde dat het een muskusrattenval was en dat deze klemmen in het Amsterdamse Bos in opdracht van het Hoogheemraadschap Rijnland worden gezet en dat ik daar mijn verhaal het beste kon halen. Hij vertelde dat de boswachters en de gemeente hier niets over te zeggen hebben. Maar dat er bij de klemmen normaal een vlaggetje of paaltje hoort te staan.
Ondertussen was mijn zwager met zijn auto te hulp geschoten en bracht ons naar de dierenarts. Daar kreeg Juna een injectie tegen de pijn en zijn er voor de zekerheid röntgenfoto’s gemaakt van haar poot. Het goede nieuws is dat er alleen wat zwelling en kneuzing was, maar niets gebroken.
Het is gelukkig allemaal goed afgelopen met Juna. Maar sinds ik haar zo in doodsangst met veel pijn heb zien worstelen toen zij in die klem zat, moet ik telkens denken aan al die andere dieren die in deze klemmen terechtkomen en die geen enkele hulp krijgen. In deze klemmen komen per jaar naar schatting 8.000 bijvangsten. Allemaal dieren waar de klem niet voor bedoeld was en die een afschuwelijke marteldood sterven.
Op 4 december 2018 trok stichting Natuur- en Vogelwacht in het Algemeen Dagblad ook al aan de bel. De vogelwacht trof bunzings, hermelijnen, wilde eenden, meerkoeten en zelfs een bever aan in deze klemmen in de Biesbosch. Dit terwijl muskusratten in de Biesbosch niet eens een gevaar vormen voor de openbare veiligheid.
Geen enkele waarschuwing
Datzelfde geld voor het Amsterdamse Bos, waar klaarblijkelijk ook veel van deze klemmen gezet worden. De bestrijding van muskusratten gebeurt door het waterschap, omdat ze dijken zouden ondergraven en onder weilanden graven waardoor boeren met hun tractoren kunnen wegzakken. Maar wat heeft dat te maken met het Amsterdamse Bos, waar geen dijken en ook geen boeren zijn? En dat ook nog in een losloopgebied voor honden, met nergens ook maar één enkele waarschuwing?
Ongedierte bestaat niet, het is een akelige naam die verzonnen is door mensen. Dieren die overlast veroorzaken bestaan wel en de diersoort mens staat daarin bovenaan de top. Dat het waterschap in 2019 dieren nog altijd zo wreed met klemmen bestrijdt is bizar en ook in strijd met de bepaling in de Wet dieren en de Wet natuurbescherming, waarin staat dat het verboden is om zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is, bij een dier pijn of letsel te veroorzaken dan wel de gezondheid of het welzijn van het dier te benadelen.
Zinloze en wrede activiteit
Klemmen veroorzaken veel dierenleed, ook als het gaat om de doelsoort (muskusrat), aangezien het niet zeker is hoe de dieren in de klem terechtkomen en de slagkracht onder water niet altijd groot genoeg is om een muskusrat direct te doden. Onder water betekent dit dat de gevangen dieren vervolgens door verdrinking om het leven komen. Wanneer de klemmen als gevolg van laag water droogvallen zullen de dieren pas dagen later als gevolg van hun verwonding of door uitputting en voedselgebrek om het leven komen.
Het is bovendien een zinloze activiteit omdat de gevangen muskusrat weer heel snel wordt vervangen door een nieuwe muskusrat vanwege hun snelle voortplanting. In plaats van het vangen van deze dieren met gruwelijke middelen kan men beter investeren in preventieve maatregelen, zoals een betere bescherming van de waterkering.
4 Comments
Comments are closed.
Ik wandel veel met mijn Lagotto (Waterhond ) in Purmerland. Zoek nu op YouTube naar filmpje hoe de val te verwijderen ? Een linkje ?
Jozef de Kleuf….God schiep de dieren om de mensen te voeden? Echt? Ik word er onpasselijk van dat er mensen zijn die zo denken! Dieren hebben net zoveel recht op een waardig leven als de mens. En daarnaast. Dan maakt het in jouw optiek dus ook niet uit hoe een dier gedood wordt? En hoe een dier leeft en lijd alvorens het sterft? Ben jij zo een die onbewogen naar walgelijke filmpjes kan kijken waarin dieren op gruwelijke wijze gemarteld en vermoord worden? Want ach….het zijn maar dieren…Als dat zo heb je een inktzwarte ziel. En hoop ik dat karma je zal omringen als een donkere wolk!
Arme Juna met zo’n baas. Heb zeer mijn twijfels aan dit verhaal. Is volgens mij een hetze tegen muskusratten bestrijding. Misschien moet zij zich eens verdiepen in de topografische ligging van NL. Muskus ratten ondergarven onze dijken die van levens belang zijn. Om gelijk maar het antwoord te geven Nl ligt voor ongeveer 45% onder zee niveau.
Denk dat als de dijken doorbreken ze zich ook zou beklagen omdat haar ho d dan natte voeten, buik en ook nog natte oren krijgt.
Denk na en stop met zeuren. God schiep de dieren om mensen te voeden.
Arme Juna .. Ongedierte bestaat zeker niet; onmensen wel – en die zitten blijkbaar bij het Hoogheemraadschap! Die hoeven zich blijkbaar, net als andere politiek verantwoordelijken en ook dierenbeulen, niet aan de wet te houden!?
Ik adviseer Sandra de gemaakte kosten (& smartegeld) te verhalen op het Hoogheemraadschap, en een procedure tegen hen te starten wegens illegaal plaatsen van deze vallen, en bovendien het niet plaatsen van de verplichte waarschuwingsborden en -paaltjes. Hoeveel meer klemmen liggen daar nog meer zo gevaarlijk in dat water!? Start een WOB-procedure om dit op te vragen. Het Hoogheemraadschap dient deze illegale vallen terstond te verwijderen.