Roofvogelpark Bunschoten ‘de volgende leugen’ 

Het omstreden roofvogelpark in Bunschoten gaat er zo goed als zeker toch komen. De 45 bezwaarschriften van vogelliefhebbers en deskundigen op (roof)vogelgebied zijn terzijde geschoven en in plaats daarvan zijn andere ‘deskundigen’ geraadpleegd die het niet zo nauw nemen met het dierenleed.

In het park wordt een groot aantal roofvogels gedwongen om op het demonstratieveld als artiest te werken: arenden, caracara’s, gieren, haviken, uilen en valken. Dit project zal significante effecten hebben op de twee grote weidevogelreservaten van Arkemheen en Eemland, waar ook wintergasten rust vinden. De locatie ligt op ongeveer 400 meter van het Natura 2000-gebied de Arkemheense polder.
.

.
In de gemeenteraadsvergadering van 16 december 2021 werden de bezwaarmakers van buiten de gemeente door het CDA beschreven als lastpakken; het ging hier immers om een Bunschoter ondernemer met een goed plan; zo’n park zou een verrijking voor het dorp zijn. De gemeente Bunschoten gaat er echter aan voorbij dat in gevangenschap gehouden roofvogels en uilen wilde dieren zijn en blijven. In gevangenschap leven zij onder dieronvriendelijke omstandigheden en hebben niet de mogelijkheden hun natuurlijke gedrag te vertonen.

De vijf vrijheden van het dier

Het beoordelen van de leefomstandigheden van roofvogels en uilen dient te gebeuren aan de hand van ‘de vijf vrijheden van het dier’ (Brambell), te weten: vrijheid van honger en dorst, vrijheid van ongemak, vrijheid van pijn, verwonding en ziekte, vrijheid van angst en spanning, en de vrijheid om het natuurlijke gedrag te vertonen.

De Dierenbescherming gaat verder dan deze vijf vrijheden. Zij kijkt naar de werkelijke behoeften van dieren, zoals behoefte aan een territorium, aan sociaal contact, aan rust, aan exploratie, aan stimulatie en de behoefte zich te kunnen voortplanten. Aan al deze behoeften wordt niet of nauwelijks tegemoetgekomen bij in gevangenschap levende roofvogels en uilen. Zelfs een van de meest basale behoeften, die aan voldoende beweging, is in gevangenschap niet te realiseren. De Dierenbescherming:

“Wij zijn tegen het gebruik van dieren voor volksvermaak (shows, volksfeesten). De dieren worden gedegradeerd tot een ding, een publiekstrekker, of ze worden belachelijk gemaakt. Helaas is dit alles nog niet bij wet verboden en kunnen wij noch de politie er direct iets aan doen.”

Geen bedenkingen tegen roofvogelpark

Op 6 april jl. plaatste de gemeente Bunschoten in een tweet een ‘verklaring van geen bedenkingen’ voor het roofvogelpark. Heel slim wordt er bovendien voortaan niet langer gesproken over een roofvogelpark, maar over een Centrum voor Valkerij- en Natuureducatie. Een manier om een bedrijf waar roofvogelshows worden gegeven er via de mazen van de wet doorheen te krijgen. Noem het educatief en men tuint er met open ogen in.
.

.
Op 20 april aanstaande staat het roofvogelpark opnieuw op de agenda bij de gemeenteraadsvergadering. Dan zullen alle argumenten en beoordelingen van door de gemeente aangezochte ‘deskundigen’ nader worden toegelicht. Daaronder die van Eco Groen (experts op het gebied van natuurbeleid en –wetgeving, ecologie en natuurontwikkeling); ook een medewerker van de Provincie Utrecht, Vergunningverlening Natuur en Landschap, ziet geen belemmering voor het afgeven van een omgevingsvergunning. Natuur en Recht ook niet. Zijn Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, Sovon en de Vogelbescherming ook geraadpleegd?

Faunavervalsing

Roofvogel- en uilenshows zijn nauw verweven met de fok van roofvogels en uilen. Daarbij wordt op grote schaal hybridisatie (bastaardering) toegepast. Ontsnapte hybriden zorgen in toenemende mate voor problemen bij in het wild levende vogels. Regelmatig ontsnappen in gevangenschap gehouden roofvogels en uilen, of worden in gevangenschap gefokte vogels bewust losgelaten. Deze vogels vormen een ernstig risico voor de Nederlands natuur door de kans op faunavervalsing (hybridisatie, verstoring en predatie van inheemse soorten). Daarbij komen sommige ontsnapte vogels op een nare manier aan hun einde wanneer zij met hun leertjes vast komen te zitten dan wel eraan hangen en een langzame dood sterven. Een ooggetuige van een van de shows van Settels:

“In de gehele show vertelt de showgever weinig over deze vogels, noch over hun ecologie. Het grootste deel van alle informatie gaat over zijn bedrijf. Onder andere over zijn werk met deze vogels als bestrijder van overlast, bijvoorbeeld in de Rotterdamse haven.”

Ook vertelt Settels in zijn show:

“Een stukje vlees is niet nodig om die vogel te laten vliegen. Vaak wordt gedacht dat deze roofvogels vliegen omdat ze een beetje honger hebben. Maar ik heb liever dat mijn vogel niet vliegt en dat hij geen honger heeft, dan dat hij moet vliegen omdat hij honger heeft.”

Dit is niet wat er tijdens deze show gebeurt: de vogels vliegen voor stukjes vlees; na elke landing krijgen ze een stukje vlees. Dus ze hebben honger en die honger wordt gebruikt om het dier naar de hand van Settels te zetten. Dus, gemeente Bunschoten, laat u geen zand in de ogen strooien en geef geen toestemming voor dit roofvogelpark. Want dat is het, wat voor naam je er ook aan geeft. Karen Soeters van House of Animals:

“Dit roofvogelpark is gewoon weer een nieuwe leugen om geld te verdienen, net zoiets als het Dolfinarium in Harderwijk. Bovendien is er een reëel risico voor de naastliggende weidevogelreservaten en Natura2000 gebied. Laat je geen zand in de ogen strooien door mooie verkooppraatjes, dit soort entertainment met wilde dieren moet je met de huidige kennis helemaal niet meer willen. En bovendien: welbeschouwd is het een circusact met wilde dieren. En dat is verboden in Nederland.”

Klik op onderstaande foto en bekijk de brochure Roofvogels en uilen zijn niet voor de show (pdf).

Bronnen:

• AD
• Dierenwelzijnsweb
• Vogelbescherming Nederland
• Werkgroep Roofvogels

©AnimalsToday.nl Marianne Miltenburg