Dierenwelzijnsorganisaties in Nieuw-Zeeland dagen de regering voor de rechter in verband met rodeo’s. De organisaties stellen dat de rodeo-activiteiten in strijd zijn met de Animal Welfare Act uit 1999. Ondanks dat weinig mensen Nieuw-Zeeland associeren met een cowboy-cultuur, komt ook daar regelmatig een groep zelfbenoemde “rodeo cowboys” samen om deel te nemen aan gewelddadige evenementen zoals stier rijden, paarden bokken en calf roping.
De rodeo ontstond twee eeuwen geleden in de Verenigde Staten, maar werd pas rond 1960 in Nieuw-Zeeland geïntroduceerd. De laatste jaren is er veel kritiek op de rodeo. Vooraanstaande dierenrechtenorganisaties zoals de SPCA, maar ook dierenartsen en voormalige rodeorijders hebben de rodeo bekritiseerd wegens overtredingen van de wet op het gebied van dierenwelzijn. Daarnaast demonstreren activisten regelmatig hiertegen. Hoewel rodeo’s lang niet zo populair zijn als sporten als rugby en netbal, trekken ze toch veel publiek – vooral in plattelandsgemeenschappen.
Wrede tactieken
De stieren, koeien, kalveren en paarden die gedwongen mee doen aan de rodeo’s worden vaak opzettelijk verwond en blootgesteld aan hevige pijn. Soms overlijden ze zelfs. De rodeo-beoefenaars gebruiken dit geweld om agressieve reacties uit te lokken bij de normaal gesproken volgzame kuddedieren. Hierbij worden wrede instrumenten gebruikt zoals elektrische prikstokken en sporen. Bij kalf “touwtrekken” (calf roping in het Engels) worden jonge kalveren met hoge snelheid opgejaagd. Daarnaast gooien de rodeorijders touwen om hun nekken en duwen ze op de grond.
In rodeo events, calves are often chased, roped around the neck & then tied up in a timed event called ‘calf roping’ or ‘rope and tie’.
This isn’t sport. This isn’t necessary. This isn’t entertainment. This is grown men brutalising baby animals for fun.
Go vegan, get active. pic.twitter.com/i7YDfbxlqS
— Animal Save Movement (@animalsavemvmt) March 30, 2021
Lijden gebaggetaliseerd
De New Zealand Rodeo Cowboys Association, die rodeo-evenementen in het hele land organiseert, karakteriseerde de verwondingen en sterfgevallen van rodeodieren eerder als eenmalige incidenten of “betreurenswaardige” fouten. De vereniging heeft daarbij gezegd dat de sport wordt gecontroleerd door ambtenaren om ervoor te zorgen dat de welzijnsregels volledig worden nageleefd.
Voor de verkiezingen van 2017 beloofde de Labour-partij elektrische prikstokken en kalfsroeien te verbieden. Maar in 2018, toen het National Animal Welfare Advisory Committee van de regering het welzijn bij rodeo-evenementen beoordeelde, stopte het met het verbieden van deze praktijken. In plaats daarvan moedigde het de vereniging aan om zelf een welzijnscommissie op te zetten voor beter toezicht.
Rodeo is cruel and abusive – it’s time for New Zealand to ban it https://t.co/g5skhpfnxS
— Compassion 4 Animals (@AmyRoseKathryn) June 12, 2022
Samenwerking dierenrechtenorganisaties
Twee van Nieuw-Zeelands grootste dierenrechtenorganisaties, SAFE en The New Zealand Animal Law Association (NZALA) laten zich hierdoor niet ontmoedigen en dagen de regering volgende maand voor de rechter. Ze willen het ongeldig laten verklaren van de voorschriften die de rodeopraktijken toestaan. Het hooggerechtshof zal zich over de zaak buigen.
De twee organisaties werkten al eerder samen voor dierenrechten en hebben daarbij al grote successen behaald. In 2020 oordeelde het hooggerechtshof bijvoorbeeld dat kraamkooien en paringsstallen voor varkens illegaal zijn. Dit was een overwinning voor beide organisaties, evenals voor de dierenrechten.
Veranderende cultuur NZ
Nieuw-Zeelanders beschouwen zichzelf als grote dierenliefhebbers en hebben bijvoorbeeld een van de hoogste aantallen gezelschapsdieren per hoofd van de bevolking. Gevallen van grove dierenmishandeling in het nieuws leiden vaak tot enorme verontwaardiging onder de bevolking. Maar veel dierenleed, in verschillende sectoren van het land, bleef tot nu toe onzichtbaar.
Steeds meer Nieuw-Zeelanders erkennen inmiddels dat dierenmishandeling veel wijdverspreider is dan tot nu toe werd toegegeven. Dit leidt langzaam tot gedragsveranderingen en heeft ook gevolgen voor het overheidsbeleid. Een van de duidelijkste voorbeelden is de groeiende voorkeur van consumenten voor producten die weinig of geen lijden met zich meebrengen – zoals plantaardige melk en vleesvervangers – en het verbod op de uitvoer van levende dieren over zee, dat vorig jaar werd afgekondigd.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Meia van der Zee
