Een groep van 157 zwarte zwaardwalvissen die dinsdagavond strandde op een afgelegen stuk kust van Tasmanië is niet meer in leven. Woensdagochtend waren er volgens bronnen al 67 overleden. Het bleek voor vrijwilligers onmogelijk om de resterende dieren te redden. Daarom is gekozen voor euthanasie.
De stranding vond plaats bij Arthur River in het noordwesten van Tasmanië. Volgens betrokkenen waren de dieren vanochtend te ‘gestrest en gedesoriënteerd’ om nog te kunnen redden. Door hun grote lichaam tot wel 6 meter lang kunnen walvissen niet lang buiten het water overleven, mede omdat ze bezwijken onder hun eigen gewicht, wat leidt tot ademhalingsproblemen. In het water hebben ze daar geen last van. Ook olifanten en neushoorns kunnen omkomen door hun eigen gewicht, bijvoorbeeld als ze gewond op hun zij liggen en niet meer overeind kunnen komen.
Redding zwaardwalvissen mislukt
Shelley Graham is incidentenbeheerder bij Tasmania Parks & Wildlife Service. Ze legt uit waarom de redding mislukte:
“De dieren kunnen gewoon niet voorbij de golven komen. Ze blijven maar omdraaien en terugkomen naar het strand.”
Iemand die in de omgeving omschreef de situatie na de stranding:
“De meeste dieren leven nog. Er zijn baby’s, hele families. Het is vreselijk, ze lijden allemaal. Hun ogen zijn open, ze kijken me hulpeloos aan. Ze moeten uit hun lijden verlost worden.’’
Het enorme gewicht van een (zwaard)walvis maakt dat het heel moeilijk is om de dieren naar dieper water te slepen. Ook gebeurt het regelmatig dat geredde walvissen door desoriëntatie opnieuw stranden, of niet door de golven heenkomen.
.
Oorzaak vaak onbelicht
Over de oorzaken van strandingen wordt doorgaans weinig gezegd, maar inmiddels is bekend dat zowel menselijke als natuurlijke oorzaken aan de basis kunnen liggen van strandingen. Zo is er een relatie tussen het gebruik van sonar door (marine)schepen en strandingen. Ook explosies onderwater voor mijnbouw, industriële activiteiten, de bouw van windparken en zwaar scheepvaartverkeer kunnen oorzaak zijn van desoriëntatie. Net als stormen of aardbevingen van invloed kunnen zijn op het zwemgedrag van walvissen, is er een breed scala aan verdachte menselijke activiteiten op zee.
.
.
Helaas vinden er op de kust van Tasmanië regelmatig massastrandingen plaats van walvissen, waaronder vaak grienden. Doorgaans overleven de dieren het niet, of slechts een klein aantal.
Bronnen:
- ABC News (Australia)/YouTube
- AD
- The Guardian/YouTube
- Lees ook op AnimalsToday:
.
©AnimalsToday.nl BVR
