Meerdere natuurbeschermingsorganisaties hebben een rechtszaak in de VS aangespannen tegen het Ministerie van Handel. In de rechtsprocedure stellen de organisaties dat de Amerikaanse toezichthouders onvoldoende doen om zeezoogdieren, zoals dolfijnen en walvissen, te beschermen in buitenlandse visserijen.
Het Center for Biological Diversity (CBD), de Natural Resources Defense Council (NRDC) en het Animal Welfare Institute (AWI) hebben begin augustus 2024 een klacht ingediend bij het Amerikaans Hof voor Internationale Handel. Deze organisaties menen dat de Amerikaanse overheid niet adequaat optreedt om zeezoogdieren te beschermen in de visserijen van andere landen.
Bescherming zeezoogdieren is onvoldoende
Hoewel de commerciële walvisjacht bijna overal ter wereld is verboden, sterven jaarlijks nog steeds meer dan 300.000 walvisachtigen als bijvangst in de visserij. Daarnaast raken nog eens 350.000 andere zeezoogdieren, zoals dolfijnen en zeehonden, verstrikt in visnetten. Om de impact van de visserij op het mariene ecosysteem te minimaliseren, hebben sommige landen juridische maatregelen tegen onbedoelde bijvangst genomen. In de Verenigde Staten geldt de Marine Mammal Protection Act (MMPA), een wet uit 1972 die zeezoogdieren beschermt tegen onbedoelde bijvangst van visnetten.
De MMPA vereist echter dat ook buitenlandse visimporteurs zich houden aan de normen van deze wet die bedoeld is bescherming te bieden aan zeezoogdieren. Aangezien de Verenigde Staten de grootste visimporteur ter wereld zijn, heeft dit een aanzienlijke impact op de internationale handel. Tussen de 70 en 85 procent van de vis-, schaal- en schelpdierproducten die in de Verenigde Staten worden geconsumeerd, is afkomstig uit meer dan 130 landen, waaronder Canada, Indonesië, Ecuador en Mexico. Deze import heeft een waarde van meer dan 21 miljard Amerikaanse dollar en vertegenwoordigt meer dan 15 procent van de totale wereldwijde handel in mariene voedselproducten.
De regel voor buitenlandse importeurs gaf hen aanvankelijk vijf jaar de tijd om aan de Amerikaanse normen te voldoen. Na die vijf jaar moest het Amerikaanse Ministerie van Handel beoordelen of de visserijen in die landen aan de normen voldeden. Als ze daarna niet aan de eisen voldeden, moest de Amerikaanse overheid de invoer van die visserijen verbieden. In 2020 verlengde het Ministerie de invoering van de regel echter met een jaar vanwege de COVID-19-pandemie. Sindsdien is de invoering nog tweemaal uitgesteld, waardoor het verbod op de invoer van schadelijke vissoorten nu is verschoven naar 1 januari 2026.
Natuurbeschermers zijn uitstelgedrag zat
Het uitstelgedrag van het Ministerie heeft veel nadelen. Het levert niet alleen ongelijkheid op tussen Amerikaanse vissers en buitenlandse vissers. Veel erger is het dat de Verenigde Staten op deze manier ook medeplichtig zijn aan de dood van de honderdduizenden zeezoogdieren die door buitenlandse vissers gevangen worden. De bescherming van zeezoogdieren blijft achter bij wat nodig is.
Natuurbeschermingsorganisaties zijn het uitstellen echter meer dan zat en willen dat ook buitenlandse vissers worden gehouden aan de regels van de MMPA. Vandaar de rechtszaak die nu in de VS dient. Senior beleidsadviseur Kate O’Connell van het Animal Welfare Institute zegt hierover:
“Het is verwerpelijk dat meer dan een halve eeuw nadat de MMPA van kracht werd, Amerikanen nog steeds visgerechten kopen met een onzichtbare zijde van walvis, dolfijn, bruinvis of zeehond. Genoeg is genoeg.”
De organisaties verzoeken het Amerikaans Hof om een gerechtelijk bevel uit te spreken dat de Amerikaanse regering de regels uit het MMPA gaat uitvoeren om de import van visproducten te verbieden uit landen waarvan de visserij te veel zeezoogdieren doodt. Zou het Hof met de eis van de organisaties meegaan, dan zou dit een belangrijke overwinning opleveren voor de bescherming van zeezoogdieren.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Femke Oosterbaan Martinius
