Met het spaak lopen van de negatieflijst van de RDA (poging 2) bleef ook artikel 33, eerste lid, van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren (GWWD) nog steeds buiten werking. Vanuit de Tweede Kamer is, door middel van verschillende moties, gevraagd wel een positieflijst voor huisdieren tot stand te brengen. Lees mijn eerder blogs over de positieflijst hier en hier terug.
Poging 3 Positieflijst voor huisdieren
Ongelooflijk maar waar: weer wordt de RDA gevraagd zich hierover te buigen. “Een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen”, zo luidt het spreekwoord. Nou, ik kan jullie al verklappen: het worden er drie.
In 2006 heeft de RDA (Advies RDA 2006/10) na uitvoerige consultatie van deskundigen zich opnieuw gebogen over het fenomeen positieflijst en een voorstel opgesteld. Hierbij zijn de eerder door henzelf opgestelde “negatief- en positieflijsten” (RDA 2003/07 en RDA 2004/03) als uitgangspunt genomen. De redenen waarom bepaalde diersoorten op de negatieflijst dan wel op de positieflijst staan werden door de RDA echter nog steeds niet geëxpliciteerd, noch transparant toegepast.
Waarom zou je überhaupt eerdere lijsten die niet voor niets naar de prullenbak zijn verwezen nu weer willen gaan oppoetsen wetende dat de kans op succes nihil is. Waarom niet gewoon de criteria overnemen die de Belgische overheid heeft opgesteld?
België
Zoals ik al aan het begin van mijn eerste blog had opgemerkt durft de Belgische overheid namelijk wel beslissingen te nemen zonder allerlei belangenorganisaties erbij te betrekken. De Belgische overheid stelt in 2002 een positieflijst op, punt.
De Belgische houdersorganisatie was natuurlijk niet blij en heeft daarop een proces aangespannen tegen de Belgische overheid. Het bekende Andibelarrest uit 2008 van het Europese Hof is de uitspraak van dit proces. Als gevolg van dit door het Europese Hof van Justitie gewezen Andibel-arrest (Arrest C-219/07, 19 juni 2008) dient een lijst met diersoorten die mogen worden gehouden, te zijn gebaseerd op objectieve, met betrekking tot houders, niet discriminatoire criteria.
In gewoon Nederlands houdt dit in dat elke wettelijke lijst met diersoorten moet voldoen aan de volgende voorwaarden:
- Alle criteria moeten toegepast worden op alle diersoorten: er mag geen onderscheid gemaakt worden, dus niet het ene criterium bij de ene en het andere criterium bij de andere soort (de criteria moeten non-discriminatoir zijn);
- De criteria moeten objectief zijn, dus duidelijk en niet afhankelijk van de persoon die ze toepast. De uitkomst moet dus altijd hetzelfde zijn;
- Ook moeten de resultaten wetenschappelijk te onderbouwen zijn. Let hierbij op: dit wil niet zeggen dat de criteria wetenschappelijk onderbouwd moeten zijn maar wel het invullen ervan. Ter verduidelijking. Wanneer een criterium bijvoorbeeld fysiek gevaar voor de mens is. En je laat vervolgens de buffel hieronder laat vallen. Zul je wetenschappelijk onderbouwd moeten beschrijven dat de buffel een groot gevaar oplevert op het ontstaan van ernstig letsel voor de mens.
Simpele aanpassingen
Laat nu de Belgische positieflijst na enkele simpele aanpassingen geheel hieraan voldoen. Deze is in 2009 definitief vastgesteld. En waarom de RDA steeds heeft geweigerd om het Belgische model over te nemen lijkt misschien vreemd maar gelet op de invloed van de dierenlobby is het ook weer heel erg voorspelbaar.
Natuurlijk kon nu met de uitspraak van het Europese Hof ook poging drie van de RDA verwezen worden naar de prullenbak.
Aan iedereen die nu denkt dat het ook voor de RDA pas op dit moment duidelijk is geworden aan welke criteria een positieflijst zou moeten voldoen wil ik een vraag stellen. Waarom lukt het onze Zuiderburen ook zonder deze uitspraak dan wel om criteria op te stellen?
Zonder rechterlijke uitspraak?
Is het antwoord misschien dat in Nederland je niet meer logisch kunt nadenken zonder een rechtelijke uitspraak? Kijk, dat je een keer een poging doet die vervolgens mislukt. Dat kan altijd. Maar dat je bezig blijft je tegen dezelfde steen te stoten is echt bizar. Alles bij elkaar opgeteld is het een dure wanprestatie van de RDA. Met vooral desastreuze gevolgen voor de dieren die nu nog steeds onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven (als ze het transport en de handel al overleefd hebben…)
Op naar poging vier. Het zou bijna een klucht zijn als de gevolgen ervan voor de dieren niet zo ernstig zouden zijn geweest.
©AnimalsToday.nl Karen Soeters
