Een oudere poema is na 20 jaar achter in een pick-up truck vastgeketend te hebben gezeten, eindelijk bevrijd. Eerder dit jaar bevrijdde Animal Defenders International (ADI)het dier van zijn trieste bestaan. En nu heeft hij dan eindelijk zijn eerste stappen in vrijheid gezet.
Mufasa heeft zijn hele leven doorgebracht bij een illegaal circus in Peru. Waarschijnlijk is hij als welpje aan het circus verkocht via illegale exotische dierenhandel. Twiting jaar lang werd hij van het ene dorp naar het andere gesleept en werd hij gedwongen op te treden in het circus. Als hij niet aan het optreden was, zat hij aan een ketting vastgebonden, achter in een truck.
Jan Creamer, directeur van Animal Defenders International (ADI)
“Het was afschuwelijk om Mufasa tussen het circusmateriaal te zien liggen in de achterbak van een pick-up truck. Een zwaar harnas en kettingen zaten om zijn lichaam heen en toen we die wegknipten, rekte hij zich voor het eerst in vrijheid uit”.
Destijds beschreef Creamer het scenario als:
“Het meest trieste, ellendige wat hij ooit heeft gezien. Het leek alsof hij niet eens leefde”.
Uiteindelijk is Mufasa gered dankzij ADI’s Operation Spirit of Freedom. Een jaar lang heeft de organisatie gejaagd op illegale circussen, nadat het in 2011 bij de wet verboden werd om wilde dieren in circussen te houden. Een 8-uur durende confrontatie met de eigenaren van Mufasa, waar zelf de politie bij moest komen, weerhield de dierenredders er niet van de poema te redden.
Ten tijde van de reddingsactie was Mufasa extreem mager, maar het echte probleem was de emotionele schade die het dier tijdens zijn 20 jaar bij het circus had opgelopen: hij gedroeg zich erg nerveus en hij leek bang te zijn van mensen. Mufasa werd overgedragen aan een opvangcentrum in Lima, Peru, waar hij specialistische veterinaire zorg kreeg. Langzaamaan kreeg hij meer trek in eten en begon zijn vacht zich te herstellen.
Nadat hij was bijgekomen, was het tijd om een echt thuis te vinden voor Mufasa. ADI bracht hem naar Taricaya Ecological Reserve, waar ze een stuk regenwoud in de Amazone voor Mufasa hebben afgezet, waar hij in relatieve vrijheid, een zo natuurlijk mogelijk leven kan leiden.
Creamer:
“Mufasa is uit het wild weggetrokken en heeft het meest afschuwelijk denkbare leven gehad”.
Nu mag de bejaarde puma eindelijk zijn eigen gang gaan.
Unchained: Mountain lion returned to forest after life in back of circus pick-up truck
Bron ©PiepVandaag.nl Monique van Dijk Armor
2 Comments
Comments are closed.
de poema is bejaard, heeft nooit geleerd voor zichzelf te zorgen, ik hoop dat ze hem wel blijven bijvoeren mocht dat nodig zijn. Verder sluit ik me bij voorgaande schrijver aan…dieren zijn individuen met een eigen waarde. Zij horen niemand toe.
Ook onze honden en katten, varkens etc…ze leven naast ons, als deel van het gezin niet als eigendom!
helaas geldt dat niet voor de dieren in de veeteelt…de mens denkt nog altijd het recht te hebben de meest ellendige dingen (tot moord aan toe) te mogen doen….wij hebben helemaal geen recht op het leven van een andere aardbewoner, zelfs niet als het er een beetje anders uit ziet.
Maar daar hebben we nog generaties voor nodig om dat te snappen. Ooit zal de mens zich diep schamen om hoe we altijd met dieren zijn om gegaan.
Ongelooflijk. Wat doen mensen dieren toch allemaal aan. En dan voor “vermaak”. Mensen die naar een circus gaan zijn ook dom en willen niet weten welke voortdurende en intense ellende er ten grondslag ligt aan een dier dat “kunstjes” moet doen. Een tijger, leeuw, poema of olifant is nu eenmaal geen hond die je met een paar brokjes kunt leren om een pootje te geven. Nee, daar zijn maandenlange intense angstaanjagende en zeer pijnlijke mishandelingen en uitputting en vaak ook onthouding van voedsel en water voor nodig. De dieren worden vanuit angst voor nieuwe mishandelingen tot een willoos ding gemaakt dat op commando doet wat er van het verwacht wordt. Het dier, dat normaal elke dag vele kilometers door de jungle loopt, begrijpt helemaal niet wat hij aan het doen is, heeft er beslist ook geen plezier in en zit al helemaal niet op harde muziek en een joelend publiek te wachten. Het is alleen als de dood voor nieuwe pijn en martelingen zodat hij ogenschijnlijk uit zich zelf doet wat er van hem verlangd wordt. Gelukkig is deze arme poema eindelijk bevrijd uit zijn ellendige situatie en hopelijk zal hij nog jaren een relatief prettig leven mogen hebben.