Het Spaanse Tenerife staat bekend om de fijne vakanties, maar men weet niet dat daar zo ontzettend veel leed is voor de podenco’s die verstopt ergens in de bergen zitten, verwaarloosd en al. De voorzitter van Podencoworld Evalien de Ruiter ging met oprichter Edwin Verhaegen en zijn vrouw Patricia voor een werkvakantie naar Tenerife naar het asiel Tierra Blanca.
De contactpersoon Sabine die vaste vrijwilligster is van het asiel wist van hun komst af. Sabine had net gehoord dat een jager 2 podenco’s weg wilde doen, omdat hij er niet meer voor kon/wilde zorgen. Op een bouwterrein stond een klein schuurtje met een blauwe deur. Achter de deur zaten twee podenco, twee zusjes al twee jaar vast aan een hele korte zware ketting van 50 cm lang, zonder enig daglicht en op een houten vloer.
Hier moest ingegrepen worden! De papieren moesten in orde gemaakt worden en de chips overgeschreven. Na een paar spannende dagen gaf Sabine groen licht. Alles was in orde, de zusjes konden bevrijd worden. Toen de blauwe deur voor de laatste keer openging zaten de zusjes heel angstig te kijken wat er ging gebeuren. Sabine en Patricia hebben de meisjes eerst wat gerustgesteld en toen voorzichtig mee genomen naar buiten de vrijheid in.
De zusjes wilden eerst weer hun veilig donker en klein schuurtje in waar ze twee jaar lang hadden geleefd. Na een tijdje werden ze rustiger en konden meegenomen worden naar het asiel. Vreemd vonden ze het dat ze zomaar rond konden lopen op een droge lichte plek.
Door Podencoworld werd er gelukkig al vrij snel opvang gevonden voor de zusjes die als Evita en Leona verder door het leven gingen. Op vrijdagavond 15 September 2017 kwamen Evita en Leona aan in Nederland. Ze werden opgevangen door Frederike en Jeroen uit Twente, die even een traantje moesten weg vegen omdat de meisjes zo broodmager waren. De volgende dag werd Evita opgehaald door een gastgezin uit Joure. Leona was de zwakste van de twee.
Na 1,5 week werd er gevraagd of Evita weer terug mocht komen bij Frederike en Jeroen omdat ze heel erg verlatingsangst had. Natuurlijk werd er gelijk gezegd ‘kom maar’ want ze hadden wel gemerkt dat ook Leona haar zusje erg miste. Toen de twee elkaar weer zagen was dit een emotioneel moment, ze hadden immers 2 jaar dicht op elkaar gezeten in de hel! Nooit mogen ze meer uit elkaar gehaald worden…deze zusjes horen bij elkaar.
Ze wogen ieder bij aankomst ongeveer 15/16 kilo. Op dit moment wegen ze ongeveer een kilo of 20. Ze hebben een eigen ‘veilige’ kamer, zoals ze gewend zijn in het kleine schuurtje.
Het klusteam
Sinds kort komen ze steeds meer de woonkamer binnen lopen en willen daar nu ook wel eens ontspannen in slaap vallen. ‘s Nachts slapen ze nog steeds in hun eigen ‘veilige’ kamer. Toen ze na een paar weken begonnen met kleren te slepen, werden ze door Frederik en Jeroen ‘het klusteam’ genoemd.
Hier doen we het voor met z’n allen. Podenco’s redden. The great forgotten. Want vergeten worden ze nog steeds.
Gelukkig hebben deze zusjes zo geboft met hun geweldige opvang en genieten steeds meer van hun vrijheid…beetje bij beetje meer.
Het komt helemaal goed met Evita en Leona.
Wachou Bakker – Kao
Coördinator opvang Podencoworld
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
2 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
De podenco ’s zijn zo ontzettend bijzonder ze hebben echt een hart van goud , en kunnen ook soms heel eigenwijs zijn en dat maakt ze ook uniek , Ze zijn zo ontzettend aanhankelijk en lief en snel tevreden en dankbaar en ze hebben zo weinig nodig .
Ik heb veel hondenrassen gezien en meegemaakt maar de Podenco steelt echt mijn hart .
Zelf hebben we onze Willy uit Gandia sinds 5 december 2015 bij ons en vanaf de allereerste dag dat hij bij ons was zo lief en vooral aanhankelijk een maatje voor het leven en zo lief ook voor onze andere 2 hondjes geweldig ! Maar ze zijn ook heel gevoelig en daar moet men toch rekening mee houden , dan komt het allemaal goed als je deze honden in je leven toe laat .
Het is goed dat men meer weet over podenco’s en het leven in Spanje.
Zo krijg je en een beeld over de jagers daar maar ook een beeld mbt je hond die je opvangt of adopteerd , wat die zoal meegemaakt kan hebben.
Het zijn erg lieve trouwe honden met een gouden hart.
Zelf hebben we podenco Maneto Bea uit Estepona nu al 6 jaar, een geweldige trouwe lieve hond, grappig en lief voor ieder.