Meer dan 110.000 Britten tekenden een petitie tegen de Schotse sneeuwhoendrijfjacht. Een van de grootste bezwaren tegen deze jachtpraktijken is het feit dat, naast deze fazantachtigen, vele andere dieren op de heidevelden worden gedood. Hierdoor blijven genoeg Schotse sneeuwhoenders over om op te schieten. Op 12 augustus is het jachtseizoen geopend.

Schotse sneeuwhoender
Sneeuwhoender | Foto: Wiki Commons

Roofdieren gedood
Vossen, marters en roofvogels lusten wel eens een Schotse sneeuwhoen en voor sommige dieren is de vogel een belangrijk onderdeel van hun eetpatroon. Voor jagers op de heidevelden van Noord-Engeland en Schotland is deze natuurlijke gang van zaken ongewenst: ze schieten de hoenders liever zelf af en hoe meer hoe beter. Daarom beweren ze dat de dalende aantallen Schotse sneeuwhoenders te wijten zijn aan de vraatzucht van de roofdieren: met name roofvogels zoals blauwe kiekendieven en slechtvalken krijgen hiervan de schuld. Het jagen op roofvogels is verboden, daarom zetten jagers illegaal vallen, om de competitie uit te schakelen.

Roofdieren worden op verschillende manieren uit de weg geruimd: jagers schieten ze af of gebruiken strikken en vallen. Deze dieren worden in een massagraf gedumpt. Vaak zijn roofvogels of kraaien die in op palen gezette vallen terecht zijn gekomen, niet op slag dood. Ze hangen ondersteboven aan de val waarin ze met hun poten vastgeklemd zitten, en sterven een langzame, zeer pijnlijke dood. Ook hazen worden gedood, om te voorkomen dat ze teken en ziektes overdragen op Schotse sneeuwhoenders.

In de clinch
Een van de voorstanders van een verbod op Schotse sneeuwhoendrijfjacht is BBC-presentator Chris Packham. Al enige tijd is hij een vurig promotor van het tekenen van de petitie. Hiervoor ligt hij zwaar onder vuur bij het deel van de Britse bevolking dat juist voorstander is van deze gedateerde jachtmethode en vindt dat de BBC Packham moet ontslaan omdat hij partijdig is. De enorme hoeveelheid mensen die de petitie ondertekenden is dan ook een aanzienlijke steun voor Packham en de organisator, schrijver Mark Avery. Voor een debat in het parlement is namelijk een minimum van 100.000 handtekeningen vereist.

Packham:

“Uiteindelijk kun je niet redetwisten met wetenschap, bewijzen en de waarheid. En de waarheid is dat mensen het gehad hebben met deze ‘traditie’, de misstanden en de leugens. Honderdduizend mensen zijn ermee begonnen de wereld een betere plek te maken voor wilde dieren en ieder van hen zal hiervoor herinnerd worden.”

Bloeddorst
Hoewel deelnemers de jacht op Schotse sneeuwhoenders een buitensport noemen, wordt het ze bijzonder eenvoudig gemaakt om zo veel mogelijk dieren neer te knallen. Het is dan ook niet meer dan een ordinaire slachtpartij. Jagers nemen plaats achter een schutting, in een soort open jachthut (butt). Vanuit het veld worden de Schotse sneeuwhoenders door ‘beaters’ opgejaagd, richting de jachthutten. De vogels vliegen op en de jagers proberen er zo veel mogelijk te raken. Een leeg geweer mag de pret niet drukken: naast de jager staat een ‘loader’, die zodra het ene geweer leeg is, een ander aanreikt met een vol magazijn. Op deze manier kunnen heel wat vogels geschoten worden. Lang niet alle vogels zijn direct dood: zo’n 40% raakt gewond.

Negatieve invloed op milieu
Niet alleen is het afschieten van Schotse sneeuwhoenders als sport en het doden van roofdieren uit eigen belang nogal meedogenloos, er zijn ook negatieve gevolgen voor het milieu. De heidevelden worden intensief beheerd: ze worden gedraineerd en delen verbrandt men gecontroleerd met als doel een optimaal gevarieerd landschap te creëren, met jonge (voedingsrijke) en oudere heide (geschikt om te nestelen). Zo wordt een zo geschikt mogelijk gebied voor Schotse sneeuwhoenders gerealiseerd, waardoor hun aantal stijgt. Hoewel de beheerders zich natuurbeschermers noemen, is hun doel niet het in standhouden van de vogelsoort, maar het opkrikken van de populatie zodat er genoeg te schieten valt. Dit is ook nog eens zeer lucratief, want het ‘voorrecht’ om een Schotse sneeuwhoen te schieten kost zo’n 75 pond per vogel, wat kan oplopen tot duizenden ponden per dag.

Het afbranden van heide is nogal controversieel. Het terrein is het leefgebied van meer diersoorten dan alleen het Schotse sneeuwhoen en daarnaast komt door deze methode veel koolstofdioxide vrij, wat nadelig is vanwege de bijdrage aan klimaatverandering.

De petitie loopt nog tot 20 september 2016: officieel moet je een Brits burger zijn om te tekenen, maar als je het vakje ‘I am a British citizen or UK resident’ aanvinkt, is dit mogelijk. De petitie raadplegen kan hier.

Bronnen: Mirror, RSPB, Mark Avery ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde