Paarden hebben een chronische ijzervergiftiging opgelopen in in twee polders in Nederland. De sloot blijkt een zeer hoog gehalte ijzer te bevatten en de dieren hebben daar meerdere jaren van gedronken.
Deze langdurige consumptie heeft voor een stapeling van ijzer gezorgd in verschillende organen (hemochromatose), wat uiteindelijk tot leverfalen leidt. Inmiddels zijn vier paarden aan de chronische ijzervergiftiging overleden. Tot op heden was niet bekend dat paarden überhaupt een ijzervergiftiging kunnen krijgen.
De zieke dieren werden aangetroffen in stallen in de Oostelijke Binnenpolder (gemeente Stichtse Vecht) en in de Horstermeerpolder (gemeente Wijdemeren). Het water dat de paarden uit de sloot gedronken hebben bevatte 9 tot 149 keer de hoeveelheid ijzer die is toegestaan in drinkwater voor vee. Mathijs Theelen, specialist Inwendige Ziekten bij de Universiteitskliniek voor Paarden van de faculteit Diergeneeskunde in Utrecht:
“Er is helaas geen betaalbare behandeling om paarden te genezen van chronische ijzervergiftiging. Om meer gevallen van vergiftiging te voorkomen, zou je het slootwater eerst moeten laten testen, bijvoorbeeld bij de Gezondheidsdienst voor Dieren, voordat je paarden daaruit laat drinken. Bij verhoogde ijzerwaardes moet de sloot worden afgezet. Inwoners van de betreffende polders moeten op de hoogte zijn en maatregelen kunnen treffen. Mogelijk speelt dit probleem ook in andere polders in Nederland. Het is dus belangrijk om mensen te waarschuwen.”
Advies
Als eigenaren vermoeden dat hun paard mogelijk ook risico heeft gelopen of dat misschien zelfs nog steeds loopt dan is het advies contact op te nemen met de dierenarts. Er kan dan bloed afgenomen worden om vast te stellen of er inderdaad sprake is van een verhoogd ijzergehalte of van afwijkende leverwaarden. Daarna kan door een leverbiopt en leverecho de diagnose bevestigd worden.
Waarschijnlijk heeft het verhoogde ijzergehalte in het slootwater een natuurlijk oorsprong. Omdat de polders laag liggen neemt kwelwater het ijzer mee naar de oppervlakte uit de diepere bodemlagen. Door dit proces ontstaan in het oppervlaktewater op den duur verhoogde ijzergehaltes. De bekende bruin-oranje verkleuring door het ijzer van het water is niet altijd zichtbaar. Het is daarom niet altijd mogelijk met het blote oog te zien of er in slootwater veel ijzer zit.
Stapeling
Paarden die dagelijks van dit soort water drinken krijgen een stapeling van ijzer in hun lichaam. Paarden zijn namelijk niet in staat om dit ijzeroverschot uit te scheiden. Op het moment dat de stapeling van ijzer te groot wordt gaan de cellen in de organen stuk en gaan deze ook vermindert functioneren.
De lever is het eerst orgaan dat uitvalt en dat kan er zelfs de oorzaak van zijn dat een paard komt te overlijden. Bij de paarden die nu overleden zijn werd een opstapeling van ijzer gevonden in de milt, lever, longen hersenen en zelfs in de gewrichten van de dieren. Mathijs Theelen ontdekte uiteindelijk dat de paarden vergiftigd waren:
“Ze waren ernstig ziek en het was een mysterie wat hen mankeerde. Na uitgebreid onderzoek en mede dankzij de betrokkenheid van de eigenaren kwamen we erachter dat ze last hadden van ijzervergiftiging, een aandoening waarvan tot nu gedacht werd dat deze bij paarden niet voorkwam. Een uitgebreide zoektocht naar de bron van het ijzer volgde. Uiteindelijk kwamen we bij het slootwater uit.”
Bron ©PiepVandaag.nl
1 Comment
Comments are closed.
Het houden van paarden moet per direct verboden worden, omdat paarden alleen gehouden worden voor menselijk vermaak.
En dat is niet meer van deze tijd.