Een orka die eind van het jaar op het strand werd gevonden van Plettenbergbaai in Zuid-Afrika, had praktisch alleen afval in haar maag. Uit het eerste onderzoek bleek dat ze onder meer yoghurtbekers, wikkels, schoenzolen en meer onbestemde voorwerpen had gegeten. Een ander treurig sterfgeval vond vorige week plaats in Schotland. Op het eiland Tiree, de Hebriden, is orka Lulu dood aangetroffen. Uit de necropsie blijkt dat het dier is verdronken, nadat het met haar staart ergens in verstrikt is geraakt.
Reddingsactie mocht niet baten
Het bijna 6 meter lange vrouwtje spoelde eind december aan op het strand van Plettenbergbaai, nadat ze waarschijnlijk al enige tijd in moeilijkheden verkeerde. Ze werd een paar keer gesignaleerd bij Plett Hope Spot en zelfs succesvol door het National Sea Rescue Institute terug naar dieper water geleid, maar spoelde een paar dagen later alsnog dood aan. Of het afval in haar maag de doodsoorzaak is, doordat het haar maagdarmstelsel blokkeerde, of dat ze zo zwak en uitgehongerd was dat ze at wat voorhanden was, wordt onderzocht. Orka’s voor de kust van Zuid-Afrika eten voornamelijk zeezoogdieren zoals zeehonden en dolfijnen, grote vissen en inktvissen.
Volgens dr. Gwen Penry, zeezoogdierspecialist, was het dier uitgehongerd en had ze amper echt voedsel in haar maag. De maagwand was ernstig aangetast.
Verstrikt met staart
Voor walvisliefhebbers in Schotland is het overlijden van Lulu een flinke klap. Ze is aangespoeld op de rotsen van het eiland Tiree en uit onderzoek is gebleken dat ze diepe, granulerende wonden had, die veroorzaakt lijken te zijn door een touw. Waarschijnlijk is ze dagenlang met haar staart in het touw verstrikt geweest, wat zwemmen bemoeilijkte. Het Scottish Marine Animal Strandings Scheme voerde de necropsie uit:
“Ze had al enige tijd niet gegeten maar wel veel zeewater ingeslikt. Naar alle waarschijnlijkheid heeft ze uiteindelijk de moed opgegeven en is ze verdronken.”
Lulu behoorde tot een kleine, unieke groep orka’s die permanent in de buurt van de Schotse westkust verblijft en sinds de jaren 1980 door wetenschappers wordt bestudeerd. Of deze ‘West Coast Community’ nog levensvatbaar is valt te bezien: al ruim 30 jaar hebben de onderzoekers geen kalfje gezien. Waarschijnlijk bestaat de groep nog maar uit zo’n acht dieren, waarvan slechts drie vrouwtjes, nu Lulu is overleden. In 2011 waarschuwde orkaspecialist dr. Andy Foote al:
“Het is waarschijnlijk te laat om deze groep nog te redden. Ik verwacht dat ze binnen enkele decennia zullen uitsterven, wat zeer betreurenswaardig is, omdat niet veel mensen weten dat een dergelijke opvallende groep orka’s vlakbij onze kust leeft.”
Foote denkt dat het verontreinigde zeewater een van de redenen is dat het de groep niet lukt zich voort te planten.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Angelique Lagarde
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
1 Comment
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Hoe triest voor deze orka en alle andere dieren. Ik begrijp niet dat niet internationaal gewerkt wordt aan een zee zonder afval. Er wordt maar van alles in zee gedumpt maar dat is toch NIET NORMAAL ?! Behalve dat het voor miljoenen dieren een langzame, angstige en pijnlijke dood betekent is het ook enorm nadelig voor de algehele natuur. De zee zorgt voor een groot deel van de CO2-opname en produceert zuurstof. Dus alle leven op aarde is afhankelijk van een grote, gezonde en gevarieerde natuur. Wanneer gaat de mens dit eindelijk eens inzien en er naar handelen? Laten we NU de natuur beschermen en niet door blijven gaan op de oude destructieve weg.