Uitgeput, gewond en bijna dood is zo’n vijf jaar geleden een moeder orang-oetan al zwervende uit pure wanhoop in haar zoektocht naar eten en een schuilplaats voor haar dochter, dicht in de buurt van het dorp Peniraman op het eiland Borneo in Zuidoost-Azië terecht gekomen. Weggejaagd uit het oerwoud waar zij woonde doordat zij door een aardverschuiving aan de andere kant van een klif terecht was gekomen. Deze, maar ook andere aardverschuivingen worden veroorzaakt door de palmolieplantages waar het oerwoud in rap tempo plaats voor moet maken.
Orang-oetans die worden gespot in de buurt of op een palmolieplantage worden doodgeschoten. De enige reden dat de weggejaagde orang-oetan zich verplaatste naar een plaats met zo dicht mensen in de buurt is omdat zij wanhopig op zoek was naar voedsel, anders zou zij dit nooit hebben gedaan.
Van de bewoners van het dorp waar zij naartoe was gekomen kreeg de orang-oetan als behalve een warm welkom. De mensen gooiden stenen naar haar en sloegen haar met stokken. Volgens International Animal Rescue (IAR), met een vestiging in de buurt, was de moeder volkomen hulpeloos. Een mannetjes orang-oetan die met haar reisde en haar probeerde te helpen werd door de dorpelingen weggejaagd.
De moeder werd net zo lang geslagen totdat zij instortte. De bewoners van het dorp bonden haar vast en haalde haar dochtertje bij haar weg. Toen de moeder de kracht bij elkaar had verzameld om voor haar dochter te vechten brachten de bewoners haar naar een waterbron en hielden haar net zo lang onder water totdat zij haar bewustzijn verloor. Daarna sloten ze haar op in een kooi, meer dood dan levend. Haar baby werd bij haar gegooid. Beiden doodsbang. De moeder had nog net de kracht om haar arm om haar dochter te slaan. De dochter probeerde de touwen waarmee haar moeder was vastgebonden door te bijten.
De waanzinnige menigte rondom de kooi gooide stokken naar de orang-oetans. Gelukkig kwam, net voor het te laat was, dierenarts Anita Herawati van IAR aan. Zij handelde snel en verdoofde eerst het baby-aapje, die nog steeds vrij sterk was en daarna de moeder. Beiden werden meegenomen naar de vestiging van IAR in de buurt. De dochter kwam zonder problemen uit de verdoving, maar de moeder was zo zwak dat zij amper een vinger kon bewegen. De moeder ademde slecht en haar longen zaten vol met oedeem een bloedingen, wat haar uiteindelijk fataal is geworden.
De dochter was wanhopig op zoek naar haar moeder nadat zij was overleden. Dierenarts Anita bracht haar over naar het herstelcentrum in Ketapang, omdat zij te jong was om in haar eentje direct terug te worden geplaatst in een oerwoud. Haar verzorgers hebben haar Peni genoemd en doen alles om er voor te zorgen dat zij kan herstellen van de verschrikkelijke traumatische ervaring die zij heeft opgelopen.
Peni heeft uiteindelijk ruim vier jaar in het centrum doorgebracht. Daar heeft zij geleerd hoe zij voor zichzelf moet zorgen. Afgelopen herfst is zij teruggeplaatst in het oerwoud om hopelijk het leven te leiden dat haar moeder nooit gegund was. Sinds haar vrijlating heeft zij zich verenigd met twee andere apen die eerst ook in het opvangcentrum zaten. Volgens IAR, die haar dagelijks monitort, doet zij het goed in het wild.
“Na zo’n tragische start in haar leven, is iedereen die betrokken was bij Peni’s redding, herstel en vrijlating vol met hoop dat zij nog een lang en gelukkig leven voor zich heeft”. – IAR
Ondanks dat extreem geweld zoals tegenover de moeder van Peni een uitzondering is, zijn de orang-oetans door het kappen van oerwouden ruim 80 procent van hun habitat kwijtgeraakt. Hierdoor is hun populatie met ongeveer 50 procent afgenomen. Naast dat de orang-oetans die zich rondom palmolieplantages bevinden vaak worden doodgeschoten, komt het ook voor dat alleen de moeders worden doodgeschoten en dat hun kinderen worden gevangen en in de exotische dierenhandel terechtkomen. Dit had Peni ook kunnen overkomen, maar gelukkig kwam IAR voor haar nog net op tijd.
De website van International Animal Rescue vind je hier.
Bron ©PiepVandaag.nl Lianne Raat
6 Comments
Comments are closed.
O.a. daarom: check altijd het etiket, draag zelf niet bij aan de productie van palmolie en vermijd álle producten waar palmolie in zit. Dit is zo ongeveer 90 á 95% wat je in de supermarkt vindt.
Een druppel op een gloeiende plaat, maar als we wachten op veranderingen van bovenaf dan zijn alle oerang oetangs al uitgestorven voordat er een kleine verandering in gang is gezet. Weer een overwinning van de mens, het beschaafde soort….Onze kleinkinderen zullen zich kapot schamen, als het bewustzijn wat meer is gedaald, over de acties van onze en voorgaande generaties jegens dier en natuur.
De mensen op bijv. Borneo die nu rondkomen van werk op palmolie plantages, moeten alternatieven hebben. Opgeleide mensen die als eco gids duurzaam toerisme kunnen promoten (idee van mijn vriend) zou bijvoorbeeld een stap in de goede richting zijn. Er zijn daar echt mensen die het anders willen. Borneo is al net als de meeste safari’s een verkapt Efteling of Drievliet uitje. In een bootje, treintje of autootje om je heen kijken en dan veilig weer naar huis. En de mensen en het land daar met de rotzooi achterlaten. Consumenten van eindproducten zullen meer, nee álle, verantwoordelijkheid moeten nemen voor deze verdrietige en barbaarse situaties. Want we zijn hier allemaal verantwoordelijk voor, niemand uitgezonderd.
Dieren zitten in beestachtige situaties, door mensen en voor mensen .
Ik vind het zo walgelijk wat ik hier lees.
Eerst stelen ze het leefgebied en daarna nog geen emphatie…. mishandelen.laten we eens testen hoe zoj reageren als ze ontheemd raken. Ik gun het ze.
Wat een gruwelijk volk loopt er toch rond, jammer dat moeder het niet overleefd heeft.
Dit is een afschuwelijk verhaal !
Zolang er behoefte is aan palmolie zal dit ook nooit veranderen !
Geen produkten meer kopen waar palmolie in wordt verwerkt!
Het zou nuttig zijn om daar een lijst van samen te stellen.
niet normaal dat dat gebeurt