De 3-jarige orang-oetan Isin heeft weken opgesloten gezeten in een houten kist in Borneo, Indonesië, voordat ze gered werd door International Animal Rescue (IAR).
Een lokale inwoner van een dorpje in het westen van Borneo zegt dat hij haar vond op zijn landbouwgrond, niet ver van een palmolieplantage vandaan. Hij bouwde een hok voor haar van stukken hout en gaf haar de naam Isin. De man heeft niets gezegd over de moeder van Isin. Lis Key, van International Animal Rescue (IAR), denkt dat ze waarschijnlijk dood is, vermoord door dorpelingen die haar als een bedreiging zagen:
“Er zijn talloze gevallen in het verleden waar mensen gewelddadig hebben gereageerd op wilde orang-oetans. Daarom is het zo belangrijk voor ons om mensen te scholen en hen te leren dat er ook andere manieren zijn om met deze dieren om te gaan.”
Vermoedelijk is Isin getuige geweest van haar moeders dood:
“Het arme schepsel moet doodsbang zijn geweest. De ervaring om gevangen te worden en daarna in een kist gestopt te worden moet traumatisch zijn. Met name voor een jong wild dier dat haar moeder heeft verloren en in een volledig buitenaardse omgeving wordt geplaatst, vol bezienswaardigheden en geluiden die vreemd en angstaanjagend voor haar zijn.”
Gelukkig besefte de man dat Isin in een kooi houden geen goed idee was en twee weken later belde hij de autoriteiten. Een reddingsploeg van IAR arriveerde en ze maakten de houten planken een voor een los om Isin te bevrijden. Volgens Lis raakte deze bevrijding iedereen:
“Kleine Isin zag er zo verwonderd en bang uit toen de planken van haar kooi afgevoerd werden. Het is altijd moeilijk om te zien hoe een dier moet worden gered, die opgegroeid is met zorg en bescherming van zijn moeder in het bos.”
Isin was bang en een klein beetje agressief dus het team moest haar een kalmeringsmiddel toedienen om de stress te minimaliseren voor haar. Ze verhuisden haar een comfortabel bed van bladeren in een transportkooi. Voor het vertrek herinnerde het team de dorpelingen aan het feit dat het onwettig is om orang-oetans als huisdieren te houden. Mochten ze in de toekomst een wilde orang-oetan tegenkomen, dan moeten ze meteen contact opnemen met IAR. Lis Key van IAR:
“Wilde orang-oetans blijven vaak bij hun moeders tot een jaar of 6 a 7, dus Isin is te jong om alleen te overleven. Ons team zal haar alle tijd geven om aan te sterken in quarantaine en dan zal ze deelnemen aan ons revalidatieprogramma in ons centrum.”
Ondanks dat Isin maar relatief korte tijd in een kist heeft gezeten, kan ze niet zomaar worden vrijgelaten. IAR wordt momenteel overweldigd met het aantal dieren waar de organisatie voor zorgt. Karmele Llano van IAR:
“Er moeten steeds meer orang-oetans worden gered en het wordt steeds moeilijker om veilige plaatsen te vinden waar we ze kunnen vrijlaten. Het is absoluut noodzakelijk dat de oorzaak van het probleem wordt aangepakt – de meedogenloze vernietiging van het regenwoud – als we de afname van de orang-oetan bevolking in het wild willen stoppen.”
Bron: The Dodo ©Animals Today Sophie Janssen
