-128 pagina’s die een continent zullen laten schudden – Op 17 april 2014 werd publicatie ‘The invisable rape of Europe’ formeel overhandigd aan Jean-Claude Juncker, die als voormalig premier van Luxemburg, een van de langst dienende democratisch gekozen wereldleiders was. Juncker was voorzitter van de Eurogroep vanaf de oprichting van de semi-permanente functie in 2005 tot 2013 en was ook twee keer voor de termijn van zes maanden voorzitter van de Europese Raad, in 1997 en 2005. Juncker is zowel voorvechter van mensenrechten als dierenliefhebber en wordt gezien als de beste kandidaat voor het volgende voorzitterschap van de Europese Commissie.

Europa
Foto: cod_gabriel via photopin cc

De inhoud van deze publicatie is zowel relevant als verontrustend gezien de potentiële impact op de Europese burgers. De onzichtbare verkrachting van Europa is geschreven door experts van over de hele wereld en onderzoekt het kolossale mismanagement van de populatie zwerfdieren in Roemenië en de daaruit voortvloeiende sociale, psychologische en politieke effecten in Roemenië zelf en in de rest van Europa. Advocaten tonen aan dat de Europese commissie de wettelijke bevoegdheid – en wettelijke plicht – heeft om in te grijpen in de wrede behandeling van Roemeense honden en vragen zich af waarom de Europese instellingen de andere kant op kijken.

De Roemeense regering heeft de verantwoordelijkheid om de hoeveelheid zwerfdieren, die zich voorheen ongecontroleerd voortplantte, te verminderen en koos voor een beheersysteem dat al vaker bewees niet doeltreffend te zijn en indruist tegen alle verdragen die Roemenië tekende inzake dierenbescherming en dierenwelzijn. De keuze voor een uitroeiingsbeleid, evenals de enorme wreedheid die daarmee gepaard gaat en die dagelijks in verschillende delen van Roemenië onder het mom van ‘euthanasie’ van honden voorkomt, is een overduidelijke schending van Europese waarden en meerdere internationale verplichtingen waaraan Roemenië moet voldoen.

De Europese Commissie, het Parlement en de Raad zijn ervan op de hoogte dat de manier waarop de Roemeense regering het zwerfhondenprobleem aanpakt een fiasco is en allerminst duurzaam en humaan. Het onvermogen van de Europese Commissie om hier, tot op heden, een betere oplossing voor te vinden, maakt dat inwoners van vele EU-landen zich afvragen of de opzet van het huidige EU-rechtssysteem wel gerechtvaardigd is. In het bijzonder vindt een groeiend aantal EU-inwoners het onvoorstelbaar dat een land als Roemenië, dat jaarlijks miljoenen euro’s financiële steun ontvangt, tegelijkertijd allerlei Europese waarden aan de kant mag schuiven.

De invoering van de Roemeense ‘Dodingswet’ en de manier waarop de status van dieren is verlaagd tot wezens die mogen worden uitgeroeid, heeft de Roemeense gemeenschap gepolariseerd en gevaarlijk verdeeld. Er is nu sprake van twee groepen, de agressors en de verdedigers van honden. De legitimering van misplaatste agressie, waardoor het mogelijk is die agressie te richten op zondebokken die op elke straathoek te vinden zijn, maakt van Roemenië een trainingsschool voor agressie.

Europa’s Convention for the Protection of Pet Animals, onder meer bekrachtigd door Roemenië, biedt een mogelijkheid tot reductie van zwerfdieren onder voorbehoud dat ‘dit geen vermijdbare pijn, lijden of angst veroorzaakt’. Er is een alternatieve beheerstrategie die ‘pijn, lijden en angst’ voorkomt, niet alleen voor dieren maar ook voor mensen… die succesvol wordt toegepast in elk beschaafd land, namelijk de introductie van een nationaal sterilisatie- en castratieprogramma. De kosten voor Roemenië zouden, over een periode van 6-7 jaar, de helft bedragen van het huidige ‘dodingsprogramma’ en vele tienduizenden euro’s besparen.

Maar in bepaalde politieke kringen bestaat de voorkeur de ‘vang en dood’ strategie te handhaven, omdat dit rendabeler is en potentieel oneindig. Dit wordt daarom gepromoot door de media die naar de pijpen danst van de overheid.

Het boek ‘De onzichtbare verkrachting van Europa’ is mogelijk de meest krachtige oproep tot verandering die ooit is ontwikkeld op dit gebied. Het stelt vast hoe sociaal aangemoedigde agressie gericht op gelegitimeerde levende doelwitten, agressie tegen mensen en bezit promoot. Uit het boek blijkt dat de waarden afgeleid van de communistische erfenis tot uiting komen door bevooroordeelde nieuwsmedia die het Roemeense volk toegang tot de feiten ontzegt. Het laat zien dat een samenleving die continu blootstaat aan geweld, dood en mishandeling van dieren een groeiende ongevoeligheid in kinderen en volwassenen tot gevolg heeft. In het algemeen wordt de maatschappij nu vereenzelvigd met groeiende agressie en verminderde empathie van de burgers.

Dit boekt roept de politici van Roemenië op hun strategie te veranderen en de significante zwerfdierenpopulatie te beheren door een humaan castratie- en sterilisatieprogramma in te stellen. Dit zou de Roemeense belastingbetaler ruim 100 miljoen euro besparen en wat belangrijker is… dit zou wel succesvol zijn en boetes vanwege getoonde agressie zouden hierdoor verlaagd worden.

Dit boekt roept op tot ‘vermindering bij de oorsprong’ door het aantal dieren humaan te verlagen in plaats van het latere ‘bedwingen van de gevolgen’.

Dit boekt roept de Roemeense media op om een humane houding aan te nemen en perspectief te bieden, in plaats van geweld en agressie tegenover dieren te promoten. De maatschappij kan verandering door dit soort invloeden.

Dit boek roept de politici van Europa op om in te zien dat zo’n vorm van mismanagement niet op zichzelf staat. ‘Onbekwaam zijn’ op het gebied van zwerfdierenproblematiek heeft geen positieve verandering tot gevolg voor een exponentieel stijgend sociaal probleem, dat zich verder kan verspreiden over Europa.

En in het bijzonder roept dit boek de Europese bevolking op de rechten van kinderen en dieren te verdedigen. Laat ze geen slachtoffer worden van wrede gebruiken: dit kan tot gevolg hebben dat ze door andere Europese landen worden overgenomen.

We roepen op tot humane, morele en transparante her-evaluaties en we nodigen iedereen uit te helpen veranderen!

Namens de auteurs, de experts die hebben bijgedragen en het hele team achter ‘The Invisible Rape of Europe’ (De onzichtbare verkrachting van Europa)

De redacteuren, Pia Berrend & Malcolm Plant

Persbericht Making the Link