Het op grote schaal doden van dassen om runder-tbc tegen te gaan, zoals dat in het zuiden van Engeland is gebeurd, is niet doeltreffend. Daarbij zijn niet alle dassen op “humane” wijze gedood zoals dat wel de bedoeling was. Dat zijn de conclusies van het begeleidend onderzoek van de proef.

Anti-dassendoding
Foto: Walt Jabsco via photopin cc

Al ruim anderhalf jaar houdt de dassendoding in twee proefgebieden de gemoederen in Groot-Brittannië bezig. Voornamelijk boeren en politici hebben het gemunt op de das. Het wilde dier is de zondebok en krijgt de schuld van de verspreiding van rundertuberculose. Maar lang niet elke das is drager; geschat wordt dat zeker 75% van de dassen geen tbc heeft. Ook andere dieren kunnen de ziekte verspreiden. Daarnaast wordt de ziekte voornamelijk overgedragen van rund op rund. Tegenstanders van de dassendoding (het merendeel van de Britse bevolking) pleiten voor vaccinatie van dassen. Dit gebeurt al op kleine schaal, op privéterrein.

Onderzoek heeft nu ook uitgewezen dat meer dan vijf procent van de dieren een doodsstrijd langer dan vijf minuten heeft moeten voeren. Het criterium bij het doden van de dieren was dat het op een zogenaamd humane manier zou moeten gebeuren. Op basis van dit gegeven heeft de British Veterinary Association besloten dergelijke proeven op geen enkele wijze meer te steunen.

Bron: Boerderij.nl ©PiepVandaag.nl