De moedige Voortrekker, een Namibische woestijnolifant, is in gevaar. De Namibische regering heeft eerder een vergunning afgegeven om op een aantal olifanten te jagen, waaronder deze beroemde pionier. Enkele doortastende vrouwen hebben de jachtvergunning kunnen afkopen, maar als de regering doorgaat met het afgeven van vergunningen is het goed mogelijk dat deze legendarische olifant en zijn familieleden alsnog gedood wordt.
In de 80-er jaren waren er geen olifanten meer in het noordwesten van de Kunene regio in Namibië. Dit was te wijten aan de te intensieve jacht en de woeste stroperij. Toen, in 1989, bezocht Voortrekker het gebied. Hij struinde een paar weken rond, taxeerde geduldig iedere plek, keek naar gevaar, bescherming, schuilplaatsen, waterplaatsen en geheime sappige voedselbronnen. Enkele weken later kwam Voortrekker terug en nam zijn familie mee naar het gebied van de Ugabrivier. De kleine groep olifanten moet verbaasd zijn geweest over deze actie van hun leider, maar vertrouwde hem voor 100% aangezien zijn instinct voorheen altijd goed bleek te zijn. De kudde, die slechts bestaat uit 20 individuen, had haar intrek in het gebied genomen. De Damaralandwoestijn was nu hun thuisland en zij moesten overleven.
Voortrekker leerde hen hoe ze water konden opgraven met hun slurf en welke struiken het meest zachte en vochtrijke voedsel bevatten. Hij demonstreerde hen hoe ze water in een ‘reservoir’ in hun keel konden bewaren om een paar uur later te nuttigen als ze niet meer in de buurt van water waren. Hij leidde ze regelrecht naar de geurige Commiphora planten (Afrikaanse mirreplant) voor een speciale traktatie.
De originele groep van 20 olifanten splitste zich op in drie aparte familiegroepen, die elk een ander specifiek gebied van de woestijn bewoonden. Jarenlang legden zij vele kilometers af, hun voeten werden breder dan die van andere olifanten. Ze werden slanker dan normale olifanten en ze begonnen hun nageslacht twee keer zo lang melk te geven, zodat zij zich goed aan de harde omstandigheden kon aanpassen.
In 2008 besloot de Namibische regering om vergunningen te verstrekken voor de jacht op deze olifanten. Zes vergunningen werden uitgegeven, waarvan een voor Voortrekker. Een dringende oproep werd gedaan met de hulp van Desert Elephant Conservation om deze jacht te stoppen, maar toch werden vijf olifanten gedood waaronder de jonge olifantstier Delta.
Een groep van tien toegewijde vrouwen nam het op voor Voortrekker en liep 140 kilometer door de woestijn om fondsen te werven en zo de jachtvergunning voor de olifantenstier te kunnen afkopen. Dit jachtlabel werd succesvol verkregen van de regering voor het bedrag van 12.000 dollar. De andere vijf olifanten hadden hun leven verloren, maar Voortrekker was nu een levende legende, een levende trofee.
Een olifant als Voortrekker, een levend icoon, verdient dezelfde legendarische status als Satao en Mountain Bull en alle anderen waar we tegenwoordig helaas regelmatig om rouwen.
Voortrekker heeft een hele eigen persoonlijkheid en met zijn oneindige en aloude kennis, heeft zijn wijsheid de Namibische woestijnolifanten naar haar huidige populatieaantal gebracht. Mits ze met rust gelaten worden, zullen ze overleven en welvaren.
Voortrekker is gedrongen en sterk, vaak gefotografeerd met zijn slurf hangend over een van zijn slagtanden. Deze magnifieke pionier is ondeugend, maar nooit met opzet destructief. In dromen bezoekt hij nog steeds de mensen die om hem geven en hem al die jaren beschermd hebben, als een spook in de nacht, met een stille fluistering van dank die echoot door de rustige woestijnnacht.
Het meest trieste gedeelte van dit verhaal is dat als het Ministerie van Milieu en Toerisme van Namibië doorgaat met het verstrekken van jachtvergunningen, het heel goed mogelijk is dat Voortrekker wordt gedood onder een van deze vergunningen. Ook al is zijn leven gekocht en betaald. Dit mogen wij simpelweg niet laten gebeuren.
Bekijk voor meer informatie de Facebookpagina Desert Elephants & Friends en teken deze Avaaz-petitie tegen de jacht op woestijnolifanten.
Bron ©PiepVandaag.nl Ildiko Bischot
2 Comments
Comments are closed.
Namibië staat bekend als een van de meest corrupte landen vwb het verlenen van vergunningen die het mogelijk maken om de dieren die er nog zijn zsm om te brengen in ruil voor veel geld. Ook behoort Namibië tot de weinige landen die jaarlijks duizenden kleine zeehonden doodslaan voor de bont industrie. Dat gebeurt op zeer misdadige manieren en vooral onmenselijk. Zelfs onder gewapende begeleiding voor beschermen van deze knuppelaars die zeehonden doodslaan.
Eigenlijk is het beschermen van wilde dieren maar beperkt. Dit zou van regeringswege en door regeringsleiders afgedwongen moeten worden.