In India nemen conflicten tussen mens en dier steeds meer toe. Olifanten die voor overlast zorgen mogen volgens de wet worden gevangen en gedomesticeerd. Olifant Maharaj was een van de vele olifanten die gevangen werd genomen. Hij overleed tijdens zijn pogingen om te ontsnappen.
Maharaj was bij veel dorpelingen in het Indiase dorp Madukkurai niet geliefd. Op zoek naar eten verorberde hij de groente die de boeren in het gebied hadden geplant en trapte hij plantages stuk. Boze boeren probeerden de olifant voor meer dan een jaar weg te jagen, maar zonder succes. In India nemen het aantal mens-olifant conflicten in rap tempo toe. Door de snelle ontwikkeling van de Indiase populatie, verliest de olifant namelijk leefgebied. De aanleg van plantages en huizen zorgt ervoor dat hun leefgebied steeds kleiner wordt. Daarnaast zorgen nieuwe wegen en treinsporen ervoor dat het leefgebied gefragmenteerd raakt. Al deze veranderingen leiden tot een sterke toename in mens-olifant conflicten. Jaarlijks worden er honderden olifanten gedood door boze boeren of vanuit zelfverdediging. Hierdoor is de Aziatische olifant een van de meest bedreigde diersoorten geworden. Terwijl er vroeger honderdduizenden olifanten rondliepen op het continent Azië, zijn er nu slechts tienduizenden over. Van alle landen in Azië, leven er in India nog de meeste olifanten in het wild. Geschat wordt dat van de ongeveer 50.000 wilde olifanten 50 tot 60 procent in India leeft, hoewel dit aantal drastisch aan het dalen is.
Vangen wilde olifanten
Om de dood van zowel olifanten als mensen te voorkomen worden er verschillende middelen ingezet. Een voorbeeld hiervan is de inzet van sms’jes om boeren te attenderen op de aanwezigheid van olifanten in het gebied. Eerder schreef PiepVandaag.nl hier een artikel over. Ook worden olifanten overgeplaatst naar andere gebieden waar de kans dat ze in aanraking komen met mensen een stuk kleiner is. Een andere manier die wordt gebruikt bij olifanten die voor problemen zorgen in dorpen is het gevangen nemen en domesticeren van deze olifanten. Hierbij wordt de olifant gevangen met behulp van andere gedomesticeerde olifanten, iets wat ontzettend traumatiserend is voor de wilde en gedomesticeerde olifant. Daarna wordt de olifant tam gemaakt door middel van een hartverscheurend proces van uithongering en fysieke en geestelijke mishandeling.
Fatale ontsnappingspogingen
Dit verschrikkelijke lot stond ook olifant Maharaj te wachten. Nadat dorpelingen hadden geklaagd werd hij gevangen genomen met behulp van gedomesticeerde olifanten. Deze olifanten werden gedwongen hem in een kooi te forceren waarin hij werd opgesloten. In een poging te ontsnappen sloeg hij zijn hoofd en lichaam tegen de wanden van de kooi. Hij gaf niet op en bleef doorgaan met zijn pogingen om te ontsnappen. Na 48 uur viel hij dood neer. Hij had onder andere verschillende breuken in zijn schedel, gebroken slagtanden en gescheurde spieren.
Rouwen
De dorpelingen die een klacht hebben ingediend zijn geschokt door de dood van Maharaj. Dat zij de olifant nooit dood wilden blijkt uit de vele posters die door het dorp hangen. Hierop staat dat zij hoopten dat de olifant naar een andere locatie zou worden gebracht. Op de posters is bijvoorbeeld de volgende tekst te lezen:
“We vinden het erg spijtig dat je bent overleden. We wilden dat je onze bossen zou verlaten; maar we hadden nooit gedacht dat je de wereld zou verlaten. We zullen je voor altijd in onze gedachten houden.”
Ondertussen gebruiken activisten de ongelukkige dood van Maharaj om veranderingen af te dwingen met betrekking tot hoe er om wordt gegaan met overlast van wilde olifanten. Volgens activisten en wetenschappers zijn er een hoop andere oplossingen die mens-olifant conflicten kan helpen voorkomen. Zo blijkt de inzet van bijenkolonies rond plantages olifanten af te schrikken, evenals hekken met chili poeder. Niet alleen zijn deze oplossingen goedkoop, ze blijken ook erg effectief.
Bronnen: Dailymail, National Geographic, The Dodo, Peepli, EleAid ©PiepVandaag.nl Nadine van Wissen
2 Comments
Comments are closed.
Wat een vreselijk gebeuren weer. Wat doen mensen dieren toch allemaal aan in hun arrogantie, hebzucht, machtswellust en de illusie dat zij zo veel meer zijn.
De mens spreekt altijd over “overlast” door dieren, maar heeft in het algemeen blijkbaar niet de moed om onder ogen te zien dat wij dit juist zelf veroorzaken. De mens vernietigt de leefgebieden van talloze dieren en die moeten dan om te overleven de bewoonde wereld opzoeken. Dat is logisch. Niet de dieren, maar de mensen veroorzaken alle overlast en vernietigen alles op deze prachtige aarde. Maar om dat te beseffen zijn moed en zelfreflectie nodig en daar ontbreekt het helaas nogal eens aan. Het is veel gemakkelijker om een ander, in dit geval de dieren, de schuld geven, want dan hoeven we niet over ons zelf na te denken en kunnen we lekker koppig doorgaan met de aarde nog verder te vernietigen. Hoog tijd voor verstandige en wijze koerswijzigingen om al het leven op aarde te beschermen.