Hoe in Godsnaam help je dieren? In mijn geval is dat ‘redelijk’ simpel. Ze komen bij me, ik lap ze op en maak ze gelukkig. Klinkt simpel en zo is het natuurlijk niet helemaal, maar ik probeer een vergelijking te maken.
Hoe red je dieren? Hoe verander je structureel iets aan dierenwelzijn? Hoe maak je de maatschappij bewust en vertel je ze wat er achter de schermen in de veehouderij gebeurt? Dit leest niet als een sprookje, maar een nachtmerrie.
Ik was erbij toen er door PiepVandaag een filmpje gemaakt werd voor de site over de redding van een blind vleeskalf. Een vrouw filmde en richtte haar camera op een varken, een gelukkig varken dat lekker dik in het stro tevreden lag te zijn.
Verbaasd zag ik dat haar ogen zich vulden met tranen, ze overmand werd door verdriet… Hoe het haar raakte om een keer een varken te filmen wat niet tussen stalen stangen ligt. In zijn eigen stront in donkeren stinkende stallen ligt zonder ooit daglicht te zien. Niet in een transportwagen opeengepakt zit, honger en dorst heeft en angstig wat hem staat te wachten. Een varken wat niet geslagen en geschopt wordt… Gewoon een keer een gelukkig, dik en tevreden varken.
Ineens begreep ik het, er is altijd iemand die het filmt, die het fotografeert. Die de moed heeft te infiltreren in de industrie, die undercover de wreedheden blootlegt zodat wij het weten… De tranen achter deze camera zijn niet afgestompt, zijn niet verhard door alle wreedheden die ze hebben gezien. Maar zijn juist nog vastberadener geworden de misstanden aan de kaak te stellen.
Ze laten dag in dag uit hun hart in stukjes breken zodat wij het weten. Kunnen niets doen aan het lot van de dieren die ze filmen, dan alleen het filmen zelf. Want zij zetten zich in voor het grote geheel en moeten machteloos toekijken wat er met dieren gebeurt.
Ik zie soms reacties voorbij komen van mensen die zeggen: we willen al die gruwelijke dingen niet zien! Dat snap ik, ik vind het ook verschrikkelijk om ermee geconfronteerd te worden. Realiseer je echter dit: we moeten het weten. Het mag niet meer verstopt achter de dikke muren van de industrie verborgen worden.
Dankzij deze helden, want geloof me, veel van het beeldmateriaal word gemaakt in situaties die gevaarlijk zijn, en er worden mensen gefilmd die voor niets terugdeinzen. Die geweld niet schuwen of erger nog. Dankzij hen weten we het!
Ik werk heel erg hard en mijn dag eindigt eigenlijk nooit. Maar meestal als ik in bed lig kan ik terugkijken op een dag met blije gelukkige dieren. Dieren die krijgen wat ze verdienen en leven zoals het hoort. Hoe erg ze er ook aan toe waren toen ze kwamen, hoe verdrietig ook. Of ze het nu redden of niet, ze kennen zonlicht, liefde, warmte en voedsel in overvloed.
De mensen van PiepVandaag liggen vaak anders in hun bed en er zullen nachten zijn dat ze hun ogen niet dicht durven te doen. Bang dat de beelden die ze geschoten hebben zich als nachtmerries manifesteren in hun slaap.
Dat is moed! En zelfopoffering om de dieren te helpen.
Denk daar nog eens aan als je typt: ik wil het niet zien. Aan de ogen die het wel zagen en vastlegden, zodat we het kunnen veranderen.
PiepVandaag wordt een schreeuw voor morgen!
Norma
Norma Miedema runt Norma’s universum – een opvang voor afgedankte dieren – schrijft en is kunstenaar. Norma’s motivatie is even simpel als hartverwarmend: ze helpt dieren die door mensen aan hun lot overgelaten zijn. Eerst gedomesticeerd en aangepast aan menselijke wensen en vervolgens verwaarloosd of achtergelaten.
©PiepVandaag.nl
9 Comments
Comments are closed.
Waar zijn hj en lodewijk nou om dit allemaal te bagitaliseren, dat het allemaal heel erg meevalt en dat wij toch vooral vlees moeten blijven eten omdat het wij de hebzuchtige veeboer moeten blijven spekken en dieren hebben bijna geen gevoel en de oh zo hardwerkende veeboer heeft toch het recht om dieren zo goed te behandelen.
Ze zeggen zelf een dier is geen mens, terwijl dat wel zo is, alleen de mens doet gruwelijke dingen door hun hebzucht, iets wat andere dieren niet kennen.
Kengai, ik reageerde hier niet op omdat dit niet over feiten gaat maar over emoties, en wie ben ik om de emoties van een ander te veroordelen?
Jouw bijdrage daarentegen slaat weer nergens op, NIEMAND moet van mij vlees eten, mag een ieder zelf weten,mits op basis van goede argumenten.
en nee veeboeren zijn niet meer of minder hebzuchtig als jij en ik, zij hebben voor een bepaald vak gekozen omdat hun hart daar ligt. En zij moeten net als ieder ander werken voor een (hopelijk belegde) boterham.
En ja, verreweg de meeste veeboeren behandelen hun dieren goed, helaas houd je altijd uitzonderingen.
Laten we alsjeblieft niet beginnen over gruwelijkheden, in de dierenwereld is dat ook schering en inslag.
Overigens bagatelliseer ik niks, als je mijn bijdragen eens leest zou je zien dat ik altijd pleit voor keiharde aanpak van mensen die doelbewust de regels overtreden.
Het gevaar van het laten zien van wreedheden is dat het herhaaldelijk laten zien mensen afstompt en dat het weer anderen op ideeen brengt. Natuurlijk is het geweldig dat er mensen zijn die getuige willen zijn om vervolgens de verhalen te vertellen. Maar doe het met woorden en hier en daar een gecensureerd beeld. Ik hoef ook de beelden van de onthoofdingen door Isis niet te zien om er toch de hele nacht van wakker te liggen.
Respect voor deze vrouw. Laten we met zijn allen blijven strijden voor de rechten voor ALLE dieren. Niemand heeft het recht een ander mens leed te berokkenen maar net zo min om dat een dier aan te doen. In de ingesleten patronen en gewoontes in die verschrikkelijke industrieën is enorm veel mis, maar de meeste mensen weten het niet en willen het niet weten. En de industrie, winkels en gevestigde politiek doet er alles aan om de onwetendheid en onverschilligheid in stand te houden. Daarom is het inderdaad geweldig dat er mensen zijn die dit onder de aandacht brengen. Ik bekijk overigens die filmpjes meestal ook niet, maar dat is omdat ik al meer dan genoeg weet als ik het gelezen heb. Ik heb genoeg ellende in het echt én op filmpjes gezien om te weten welke gruwelen er allemaal achter de schermen plaatsvinden. Laten we er aan werken dat steeds meer mensen dit gaan beseffen zodat zij andere keuzes gaan maken en we groeien naar een wereld met steeds minder leed, voor mensen én dieren. Pas dan kan er vrede op aarde komen.
Geweldig geschreven! Precies zoals ook o.a. ik dit zie en voel. Dank hiervoor!
Ik sluit me hier helemaal bij aan.
Norma, blijf vooral zo doorgaan, je bent een kanjer !
Hulde voor wat je doet voor de dieren,Norma! Natuurlijk wil niemand die beelden graag zien. Maar we kunnen onze ogen er toch niet voor sluiten? We zullen ze pas niet meer zien als ze niet meer bestaan. Tot die tojd moeten we er naar blijven kijken om er over te kunnen vertellen. En we moeten doen wat we kunnen,al is het altijd te weinig. Geen vlees meer eten dat toch niet smaakt als je de beelden hebt gezien. Petities tekenen. En mensen zoals jij…….HULDE!!! Evenals de mensen die al die beelden naar buiten brengen,vaak in gevaarlijke omstandigheden.
Ja ik heb het ook steeds gedeeld, en kreeg boze reakties dat ik dat deed. Ze volgden me zelfs niet meer. Ook ik kon er niet van slapen, en heb er even afstand van gedaan. Maar ik vertel het overal, dat kan ik niet laten. Ik heb er verdriet van hoe er met dieren omgegaan word door slechte mensen.
Geweldig