Elk jaar worden we vele malen opgeschrikt door stalbranden. Het zijn vaak de meest onvoorstelbare aantallen dieren die omkomen, zulke getallen dat het niet te bevatten is. De krantenkoppen (kopjes, want groot nieuws is de dood van dieren niet) spreken dan vaak in nog ernstiger mate tot de verbeelding: een stal met 60.000 kippen is in vlammen opgegaan.
Er zijn geen doden te betreuren…
Sinds twee maanden weet ik wat brand is, wat het betekent en wat de vernietigende kracht van vuur is. Onvoorstelbaar, in minuten vreet het vuur het leven uit je huis, je stallen, uit je hart. De immense hitte, het geluid van het krakende karkas van een stevige constructie die door vlammend geel word verzwolgen, je staat erbij en je kijkt ernaar.
Niets kan de enorme kracht van het element vuur bedwingen als het hongerig je leven en alles wat je liefhebt verteert. Onbeschrijfelijk, de emoties die door je lijf gieren als je weet dat je nog zo geliefde dieren verbranden tot as.
Nog veel erger is het met stalbranden, deze dieren zijn overgeleverd aan protocollen. Redders zijn overgeleverd aan protocollen. Hulpverleners idem dito. Deze dieren die nooit een dierwaardig bestaan hebben gehad worden eenzaam en alleen de dood in gejaagd door de rook, de gassen en tenslotte de vlammen. Zonder iemand die van ze hield.
De dieren die het overleven zijn de grootste slachtoffers, zij liggen vaak uren (soms zelf meer dan een etmaal) te wachten tot het sein brandmeester is gegeven, dus tot er eindelijk een dierenarts naar binnen mag om de dieren te euthanaseren. Het geschreeuw van varkens, koeien… gaat zo door merg en been dat de mensen van nutsbedrijven die het gas, water en elektra af moeten sluiten hun oren dicht knijpen. Zo erg dat de dierenartsen (die ik ken) met tranen in hun ogen wachten tot ze eindelijk…
Zolang er enigszins instortingsgevaar dreigt mag er niemand in! Niemand en de vaak zo zwaar verminkte, verbrande, nog levende dieren gillen van pijn. Maar er zijn geen slachtoffers gevallen gelukkig?
Die zwarte middag dat mijn huis en dierenopvang afbrandde was mijn dierenarts hier. Iedereen wist waarvoor, ik ook. Toen Sam, een van mijn poezen, brandend uit het raam sprong zo mijn armen in ben ik heel rustig naar Peter toe gelopen en heb gevraagd met bijna onnatuurlijke kalmte: wordt dit nog wat? Peter zei ‘nee Norma’. Hij pakte de injectie om het lijden van Sam te beëindigen, die zo in mijn armen nog begon te spinnen en stierf op een waardige manier. Sam kreeg die kans… De meeste varkens koeien, kippen, geiten enzovoorts niet.
Brandpreventie, ik was een relatief kleine opvang met allerlei soorten dieren verdeeld over huis, stallen en omgeving. Mijn leven was volledig geïntegreerd met de dieren. We deelden alles, of eigenlijk, ik deelde alles met hen. Mijn huis zat vol rook- en brandmelders en blusapparatuur. Geen sprinklerinstallatie helaas, al had dat weinig verschil gemaakt, daar er door kortsluiting in de plafondbedrading brand is ontstaan. Bovendien was ik altijd thuis.
Geen enkele stal in mijn omgeving heeft melders, geen enkele stal sprinklers, geen enkele stal heeft noodknoppen waardoor deuren opengaan. Er is geen bluswater buiten de bebouwde kom, in geval van brand duurt het dus uren voor er voldoende water is. Dit zijn uren die wreed en verwoestend zijn voor alles wat nog leeft daarbinnen. En vergeet niet! Dit zijn uren waarin de constructie van een gebouw behouden kan blijven, zodat de hulpverleners er eerder in kunnen. Het is niet eens verplicht meer per gemeente een eigen brandweer te hebben. Er word zeer onzorgvuldig met de levens van dieren omgegaan.
Heel weinig stallen hebben nog gewoon toezicht van de betreffende boer, het gaat allemaal automatisch. Er is geen contact meer. De dieren zijn producten geworden en niets meer dan dat. Brand is voor hun een economische schadepost.
Ik heb gevochten om mijn huisje weer binnen te gaan. Ik heb geknokt om mijn dieren te kunnen redden, maar ze lieten me niet, ze hielden me tegen. Er is niemand nog naar binnen gegaan om mijn honden te redden of… Dat is protocol, daarom wilde ik naar binnen, want als er een mens binnen is worden er wel risico’s genomen, worden er wel reddingspogingen ondernomen.
Hoe hebben wij mensen pakhuizen van levende have kunnen maken, tientallen, honderden, zelfs duizenden dieren in loodsen gepropt, zonder wat voor maatregel dan ook voor hun veiligheid en levensgenot. Hoe hebben we al dit soort protocollen kunnen bedenken om onze eigen soort te beschermen en de dieren te laten stikken. Hoe kan het dat een half verbrand varken 24 uur moet liggen schreeuwen van pijn, tot er eindelijk een arts komt om haar te verlossen. Hoe hebben we het zo ver kunnen laten komen met zijn allen.
Brand is het ergste wat er is, het is onherroepelijk en alles word weggevaagd. Ik ben alles, alles kwijt geraakt die dag, de as van mijn vader, de hoed van mijn overleden vriend, alle dierbare spulletjes, alle foto’s, alle herinneringen, alles, verdomme alles. En ik heb er geen enkele traan om gelaten, niet één. Want zoveel van mijn dierbare gezin is gestorven in die brand en dan zijn spullen maar niets. De economische waarde van mijn zo geliefde dieren was niets, de emotionele waarde niet in woorden uit te drukken.
Dat hebben mijn dieren gehad in dit leven, zij wel. Tegen zoveel dieren die wegrotten in onze consumptiemaatschappij.
Ik had het erover met een veehouder, over brand. Hij zei; wij kunnen er niets aan doen, iedereen wil schone handen houden.
‘Klopt’, zei ik, ‘jullie handen zijn schoon, Brandschoon!’
Norma
Norma Miedema runt Norma’s universum een opvang voor afgedankte dieren, schrijft en is kunstenaar. Norma’s motivatie is even simpel als hartverwarmend: ze helpt dieren die door mensen aan hun lot overgelaten zijn. Eerst gedomesticeerd en aangepast aan menselijke wensen en vervolgens verwaarloosd of achtergelaten. 7 juni brak er brand uit in Norma’s dierenopvang, waarbij meerdere dieren om het leven kwamen.
©PiepVandaag.nl
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
21 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Nou hj, een dierenliefhebber word nooit geen veeboer, net zoals een veeboer nooit een dierenliefhebber word.
Hoe je het ook wint of keert, veehouderij gaat altijd ten koste van het dier, het milieu en onze gezondheid.
Zie maar eens in dat de veehouderij totaal nutteloos, een schande en een enorm gevaar voor deze planeet is.
Jan, daar gaan we weer, dat jij een boerenhater bent weten we nu wel.
Alles wat wij als mens doen gaat ten koste van dier, milieu en gezondheid.
De rest van je reactie is een leugen en onzin.
Norma, mijn medeleven, verschrikkelijk wat je door moet maken.
Maar wat jij moet doormaken maken ook betreffende veehouders door,je levenswerk in rook zien opgaan. Het psychologisch effect bij hen is hetzelfde.
Overigens, laat je eens goed voorlichten over eisen gesteld aan veehouderijbedrijven, brandputten zijn verplicht binnen 40 meter van de stal, sprinklers werken niet(stof en vaak brand oorzaak in plafonds, net als bij jouw), automatische nooddeuren zijn waardeloos( dieren willen niet naar buiten bij brand, en de veehouder mag er niet in om de dieren naar buiten te drijven)
Elke stal heeft een alarmsysteem dat afgaat bij stroomuitval( verplicht bij verzekeraars)
En vrijwel elke boer woont gewoon bij z,n bedrijf, dus is normaliter onmiddellijk ter plekke.
Nogmaals, vreselijk wat je door moet maken, maar wentel je frustraties niet af op de veehouder.
Als alle veehouders of kippenboer aan deze eisen moeten voldoen waarom sterven er dan nog ieder jaar duizenden dieren een wrede dood door brand ?
Dit gebeurt al jaren en jaren, als een veehouder of kippenboer het zo erg vind waarom is er dan nog geen goede diervriendelijke oplossing ?
Dieren horen een normaal leven te hebben en niet door de übermensch opgesloten te worden in een overvolle megastal !
Ik zal ze niet allemaal over 1 kam scheren maar de meeste geven geen r**t om hun dieren, die zien het als product…..
…en als de brand vaak in het plafond begint dan moet je investeren in brandvertragende plafonds o.i.d. misschien heb je dan genoeg tijd om de dieren een kans te geven…
Monique, zie het drama bij Norma, je hebt geen schijn van kans bij een grote brand.
Hoe beroerd ook.
Je laatste zin in reactie 10.19 is pertinent onwaar en bij het valse af.
hj, misschien bij jouw bedrijf niet maar waarom willen veel boeren van die megastallen waar de kans op ziektes alleen maar groter wordt
Natuurlijk weet ik ook wel dat er boeren zijn die om hun dieren geven maar ik lees, hoor en zie te vaak dat het gigantisch mis gaat.
Vleeskoeien die, net als vleeskuikens, volgepompt worden met antibiotica e.d., melkkoeien die constant moeten kalveren omwille van de melkproductie, er komt zoveel meer bij kijken dat het bijna geen liefhebberij meer kan zijn.
Monique,niet alleen op mijn bedrijf, op verreweg ALLE bedrijven.
Waarom groter? om het hoofd boven water te kunnen houden.En nee, in grote stallen is de kans op ziektes pertinent niet groter. Waar lees je dat het gigantisch mis gaat?
Nee, geen enkel dier wordt volgepompt met antibiotica, vroeger werd er helaas wel te veel antibiotica gebruikt, maar dit is gelukkig verleden tijd.Nederlandse veehouders gebruiken minder antibiotica voor hun dieren dat wij als mensen voor ons zelf gebruiken(misbruiken)
1000 jaar geleden moesten koeien ook elk jaar een kalf krijgen omwille de melkproductie.En jawel, een economische activiteit kan weldegelijk liefhebberij zijn, moet zelfs, zonder houd je de enorme verantwoordelijkheid en de vele uren niet vol.
En de media blijft onder druk van de vleesindustrie maar promoten dat je boven 20 graden celsius moet BBQen en bij feestdagen hoort massa slachting van dieren, want een feest is pas een feest als er veel dierenlijken op tafel liggen.
Kijk eens hoeveel vleesvervangers er tegenwoordig zijn, vaak ook nog eens lekkerder, zonder dood en ellende.
Goed verwoord wat veel dierenvrienden voelen en denken. Heel erg veel sterkte met het verlies!
Lieve Norma, nog eens heel veel sterkte gewenst!
Lieve Norma, alles wat je schrijft is zo vreselijk waar! Soms is het beschamend om een mens te zijn! Heel veel sterkte gewenst. Liefs….
Weerzinwekkend hoe er dag in dag uit met talloze dieren omgegaan wordt. En de meeste mensen willen het niet weten en blijven hun ogen en oren sluiten zodat zij verder niet na hoeven te denken om hun gewoontes eventueel te veranderen.
Wat een waar verhaaal, nog veel sterkte toegewenst!
Heel mooi en eerlijk geschreven! Het is niet te bevatten, het is een verschrikking! :-( Nog heel veel sterkte x
Ja, het is verschrikkelijk die stalbranden met soms honderden dieren die de dood vinden.
En zolang de mens deze dieren blijft consumeren zal dat nooit veranderen helaas.
Maar door mensen zoals jij worden er steeds meer ogen geopend!
Heel mooi geschreven Norma, dit raakt ons allen….maar het leed wat jij hebt moeten doorstaan is niet in woorden uit te drukken.
Het is te hopen dat er nu snel een nieuw Universum komt waar je kinderen tot rust kunnen komen, de ruimte hebben en zich veilig voelen. Daar helpen we met z’n allen aan mee, want dat Universum moet en zal er komen.
Heel veel sterkte want is het is nog maar zo kort geleden….vergeten doe je het never nooit….<3
Helaas dat is wel zo, dat met dieren geen rekening wordt gehouden. Ik had pas met iemand over dat ongeluk in Alphen waar gelukkig geen mens dood was geweest, ik reageer een beetje fel omdat een hond van pas 1 jaaar was overleden. Ik vroeg aan de persoon waarom is dan het leven van een mens boven het leven van een dier? Waarom vinden we ons belangrijker dan een dier? Wie beslist dat? Wij zijn de ergste soort op deze aarde bol. Wij vernietigen de natuur, wij vechten met elkaar, en heb ik nog niet over verkrachters, pedofielen enz… Niets op troost te zijn.
Mensen zijn de ergste beesten op aarde.
De pup in Alphen is door de medewerkers v/d dierenkliniek geëuthanaseerd ivm ernstige verwondingen door beknelling in de bench, voor de eigenaar moet het vreselijk geweest zijn om je pup te horen en er niet naar toe te mogen van de brandweer ivm instortingsgevaar.
Een vreselijk verhaal, maar met veel gevoel geschreven zoals alleen Norma , die dit zelf mee maakte dit kan, ik hoop voor haar dat de tijd de pijn zal verzachten, maar vergeten zal zij dit nooit, laten wij haar daarom helpen, zodat ze snel een mooi eigen plekje kan opbouwen , samen met al haar lieve dieren!!!
Recht uit het hart, ben er stil van………
Zou het niet mogelijk zijn dat er bij een brand, de staldeuren automatisch opengaan, dan hebben dieren misschien nog een enkele kans.
Het lijkt me vreselijk om te weten dat er dieren binnen zijn en je mag er niet heen, ik zou gek worden !!
hel mooi beschreven , nog veel veel steun x